Ben küçükken ölen babam. Ona sert şekilde sarıldım. O ise bana öylece bakıyordu. Ne yaparsam yapıyım nereye gidersem gidiyim gözleri ile beni takip ediyordu. Gerçekten kafayı yiyecektim. Babama bir şeyler sorup durdum. Ama o sadece bana bakıyordu. Tekrardan koşarak hastanenin camından atlamaya gittim. Tam atlayacakken tekrar beni çekti. Tekrar ve tekrar. Babama durmasını söyledim ama bana hala öylece bakıyordu. Bu rüyadan çıkmam gerektiğine adım gibi emindim artık. O camdan atlamanın bir yolunu bulmam gerekiyordu. Tekrardan atlayarak babamın beni nasıl tuttuğunu tam olarak anlamaya çalıştım. Ben tam atlayacağım zaman koşarak beni karnımdan yakalıyordu. Koşarken takılsın diye önüne masa koydum. Masanın kenarından koşup beni yine tuttu. Her türlü yolu denedim fakat buradan çıkamadım. Hastanede gezerken yerdeki kaygan zemine takılıp düştüm. Kendi kendime düşündüm beni sıkı tutamazsa düşebilirim dedim. Son çare olarak üstüme yeteri kadar sabunlu su sürdüm karın bölgem ful kaygandı artık. Son çare olarak koşarak cama doğru gidiyordum. Tam aşağıya doğru düşecekken babam yine beni tuttu. Ama bu sefer fazla tutamadı aşağıya karanlığa doğru düştüm. Aşağıda anılarım sinema şeridi gibi geçiyordu. Kısa süre sonra biranda uyandım. Herkes etrafımdaydı annem, Doğukan, Doğan ve doktorlar hatta diğer hasta yakınları bile. Çocuklar gibi seviniyorlardı. Annem sevinçten ağlıyordu. Doğan Onur kurtuldun artık bitti bu kadardı. Dedi. Bende ne olduğunu şaşırmıştım. Tuhaf bir şekilde bende gülümsüyordum. Suratımda aptal bir ifade vardı. Artık ne kulağımda çınlama nede ağrılarım vardı. Doktor Berrin Durak bana "hayatımda ben bu kadar bir şeye sevinmedim" dedi. Annem bana sarılıp ağlamaya devam ediyordu. Doktora neden bu kadar sevinçlisiniz diye sordum.
- Onur bu bir ameliyat değildi. Bu senin bir travmandı. O kafandaki seslerde babandı. Sadece seni bu sesleri tıkaman için babanla karşılaşman gerekiyordu. Ve onu aklından silmen gerekiyordu. Ve sen bunu başardın
- peki silemeseydim ne olurdu
- ömrünün sonuna kadar uyku halinden çıkamazdın. Buna ram uykuda deniyor. Ama sen bunu başardın.
- artık bitti mi peki
- evet bitti...
S O N
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAVAŞ GEMİSİ
ActionBir Türk askerinin hayatı adlı hikayemde bir askerin başına gelmiş olaylar anlatılmakta ama bu olaylar tamamen hayal ürünüdür. umarım hikayemi seve seve okursunuz. (Bazı yazım hataları görürseniz kusura bakmayın).
