Baba burda da yok işte gel karakola gidelim kayıp ilanı verelim artık sabah oldu yok işte Annem bütün hastaneleri gezdik bak gördün.
Tamam oğlum gidelim. Anneanneni ararmısın belki oraya gitmiştir.
Baba gitse arardı haber verirdi bence ama genede arayalım.
Dede...
-Efendim yavrum
Annem ordamı Dede haber alamıyoruz da
-Yok yavrum buraya hiç gelmedi. Ne zamandan belli haber alamıyosunuz?
Sabah ekmek almaya gidiyorum diyerek çıktı ve dönmedi geri bende dışardaydım oynuyordum, telefonuda kapalı merak edip Hastanelere baktık acaba bişey mi oldu diye ama burda da yok şimdi de karakola gitcez kayıp ilanı vermeye
-Tamam oğlum bizede haber verin merakta koymayın bizi.
Tamam dedecim şimdi kapatıyorum
görüşürüz.
Bak baba burda da yok işte hadi vakit kaybetmeden gidelim. Karakola doğru yola koyulmuşken bütün gerçekleri biliyordu Enes
annesi o sabah Enesi bırakıp gitmişti belkide Babasına dönüp
"Baba Annem bidaha gelmeyecek o gitti artık bizi bırakıp gitti" demeyi çok denedi ama diyecek cesareti yoktu. Karakola gelmiştik sonunda ben gerçeği bildiğimden çok sakindim ama Babam öyle değildi elleri titriyordu sinirden mi yoksa üzüldüğü merak ettiği içinmiydi tartışılır.
Beni komiser alıp boş bir odaya götürdü koridorların soğukluğu kemiklerime işlemişti. O kadar boşdu ki koridorlar attığım adımın sesini bile duyabiliyordum. Odaya geldiğimizde etrafı sezdim 1-2 dakika, sonra Komiser Emin Bey sorusunu bekletmeden sordu.
-Enescim şimdi sana soracağım soruları doğru yanıt ver ki Anneni hemen bulalım olur mu?
Evet der gibi kafamı salladım gözlerine bakarak
-Baban Anneni hiç dövermiydi hiç gördün mü ona bağırırken, kızarken, el kaldırırken?
Yoksa Annem karakola gelip Kocam beni dövüyor mu demişti ? Düşünmeye dalmıştım o sıra.
-Oğlum anlıyorum seni ama cevap vermezssen Annen kötü adamların eline geçecek ve canı yanacak bunları göze alıyorsan eğer hiç konuşma ve sus.
-Şeyy , dalmışım abi kusura bakma Babam Anneme hiç vurmaz ki Babam çok sessiz bir adamdır. Her ailede olduğu gibi nadir de olsa kavga ederlerdi ama sonra Babam, Annemin gönlünü alırdı.
-Anladım evladım.
Sorularınız bittiyse çıkabilirmiyim?
-Tabiki çıkabilirsin. Çok iyi anlıyorum seni evlat. Ruhun daralıyor kaçmak gitmek istiyorsun buralardan birdaha hiç gelmemek yada...
Dedi ve sustu Komiser merak etmiştim cümlenin sonu neyle bitecekti. Koridordan yürürken o cümlenin sonunu düşünmekten edemiyordum kendimi, Ve çok geçmeden tekrar döndüm ve Emin Beyin odasına doğru yürüdüm.
Merakıma gidermem gerekiyordu.
Kapıyı çaldım ve içeri girdim.
-Geleceğini biliyordum Enes dedi
Şaşırmıştım acaba benim bilmediğim birşeyi mi biliyordu bu kel ve göbekli adam.
Biraz önce bana söyledikleriniz dedim.
-Ee ne olmuş dedi ?
Onu soruyorum bende amca cümlenizi bitirmediniz "hiç gelmemek yada" bu cümlenin devamını öğrenebilirmiyim?
Elindeki kalemle not defterini karalarken çok düşünmüştü bende ağzından çıkacak tek bir heceye odaklanmıştım.
Birden bana baktı ve
-Ölüm dedi sadece.
Kendime çok kızıyordum o an çünkü aklımda olmayan birşeydi ölüm.
Ama en değer verdiğim varlık gitmişti biliyordum koridordan hızlı adımlarla Babamın yanına gittim.
Babam bekleme odasında beni bekliyordu. Yanına gittim ve hadi artık gidelim. Çok bunaldım burada dedim.
Babamın peşine düşüp evimize gitmiştik.
O gece başımı yastığa koyduğumda tek düşündüğüm o adamın tek bir kelimesiydi. Herkezin sonu ölümdü ama bu canı veren ALLAH'dı ve eğer bende gidersem Babam napacaktı Karısı o gece kim bilir kimin yanındayken o burada çaresizde Annemin gelmesini bekliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ ÇIĞLIKLAR
Romanceİçinizi dökmek için insanlar ararsınız bazen kederlerinizi, neşenizi, mutluluğunuzu anlatmak istediğiniz insanlar. Bunlar hayatınızda yoksa yavaş yavaş sessizliğe bürünürsünüz çığlık çığlığa.
