SESSİZ ÇIĞLIKLAR

KARANLIK 6 GÜN

Sabah uyandığımda Babam yoktu yatağında, zorda olsa yatağımdan kalkıp rutin hayatıma devam etmek zorundaydım, çünkü sadece benim Annem ve Babam boşanmayacaktı yada sadece benim Annem mi terk etmişti evi? Kısa bir kahvaltıdan sonra üzerimi değiştirip gelen komşuların yanına çıktığım da herkez bana acıklı bir gözle bakıyordu Emine teyze bana bakıp ''Ahh yavrum kaderin de yetim de kalmakda mı varmış senin'' diyerek bana sarıldı ve ağlamaya başladı. Ağlarsam eğer kendimi çok basit bir şekilde bırakacaktım biliyordum. Bunun için hızla uzaklaştım ordan, eve geçip kendime yemin ettim asla Annemi affetmiyeceğim. O beni nasıl bırakıp gittiyse bu satten sonrada ben onu bırakacağım benim Fatma diye bir Annem yok bu satten sonra.
   Derken babam geldi karakola gitmişler dayım ile Dayım tam keş bir adamdır ayık kafayla gezdiğini hiç görmedim labali bir dille'' Bu çocuk biliyor Annesinin nerde olduğunu'' diyerek vücudumdaki kan birden çekildi. Dayım nerden biliyordu peki benim bildiğimi? O sırada Babam Annemin çantasını buldu ve getirdi, çantayı ters çevirdi ve sallamaya başladı. Kağıt, kalem, makyaj malzemeleri, tarak, ayna ve şaşırdığımız birşeyler daha çıkıyordu çantanın içinden bunlar hediye kutusunun içinde bulunan altın küpelerdi. Annem bunları nerden bulmuştu yada hediye gelmişti, aklıma birçok soru geliyordu o anda ama küpeyle bitmiyordu, birde A4 kağıdında bulunan birsürü telefon numarası vardı. Çok şaşırmıştım o anda gördüklerim karşısında bu kadarını beklemiyordum belkide, ama işte kader naparsın.
Dayım çok sakin bir üslupla '' Belli ki Fatma sizi bırakmış başka birilerine kaçmış'' dedi. Dayıma karşı bile gelemedim çaresizdim çünkü boynumu öne eğip dışarıya çıktım gerçekten çok bunalmıştım. Bu evde biraz daha durursam eğer kafayı yerdim.
Dışarıya çıktığımda en yakın arkadaşlarım da ordaydı, bana dışardaki o yaşlı teyzelerin acımaklı bakışlarıyla bakmıyorlardı bu o kadar mutlu etti ki beni yanlarına gidip sarıldım hepsine teker, teker kendimi iyi hissediyordum.
Çocukluğum geçmişti onlarla ve dahada geçiyordu Kadir,İbo ve Ferhat. Hep beraber mahalleye çıkarken konulardan uzak bir kolnu dönüyordu ortada anlamıştım benim kafamı dağıtlamk için yaptıklarını. Kadir birden bana dönüp'' Enes birşey diyeceğim ama sakın bana kızma darılma olurmu?'' dedi içimden, acaba ne diyecek bir hatasımı oldu ki bana karşı diye düşünmüştüm. 
''Babam, Anneni bir kaç kez parkta bir adamla otururken görmüş çok yakınlarmış birbirlerine ve adam Anneni öpmüş. Biliyorum kızacaksın neden bana söylemedin diye ama, bende yeni öğrendim babamdan. Özür dilerim kardeşim'' Kadirin babası mahallemizin camisinin İmamı idi. Ve bunu bana söylemedikleri için hiç bir şekilde kızmadım, darılmadım onlara çünkü, şuan benim yanımda onlar vardı Annem denilen o kadın yoktu.
     Günler geçmişti Annemden tek bir iz yoktu, her gün ki gibi komşular bizim evde toplanır, Babaannem ve dedem onları ağırlar, oturup dedikodu yaparlar yada ağlarlardı. Ben ise artık gerçeği kabullenmiştim, yapacak başka bi çarem yoktu çünkü. Babannem, Sultan teyze ve Halam biryere gidiyorlardı. Yanlarına gittim '' Nereye gidiyosunuz?'' Halam cevap verdi bitkin bir sesle ''Annene bakmaya gidiyoruz kuzum, belki bir iz buluruz'' dedi ve gittiler yavaş adımlarla. 
Oturdum ve düşündüm o an aklımdan bütün olumsuz düşünceler geçiyordu çünkü, bu gerçekten zor bir durumdu, Anneniz var ve evi terk edip gidiyor. Kafayı yersiniz değil mi?
Aradan tam Annem gideli 6 gün olmuştu neredeyse 1 hafta ama Annemden bir iz bile yoktu. Halamgil geliyordu sokağın başından, ama bu kadar hızlı arayamazlardı değil mi ? Merak edip yanlarına gittim ama, o kadar bitkinlerdi ki ''Hala ne oldu? Hemen döndünüz birşey mi oldu?'' diyerek üst üste sorular sordum. Babannem ordan konuya balıklama girdi. Annem başkasına kaçmışda buna tecavüz etmişlerde parmağındaki yüzükleri alıp satmışlarda, parasıyla bira almışlarda, sonra Annemi sokağın başındaki köprüye atıp kaçmışlarda, Annemde arkdaşı olan Nejla karısının yanına gitmişde, çok pişmanmış onu, Mehmedin yanına götürecekmişde, Kadın da muhtarlığa haber verip Anneni teslim etmiş, Deden ve Anneannen alıp gitmişler yavrum.