Gözlerimi yavaşça açtığımda sokaktaki ışıklar gözlerimi yaktı.
Başımı Savaş tarafa çevirdiğimde çok ciddi duruyordu.
Direksiyonu o kadar sıkmıştı ki ellerinin rengi çekilmişti.
Acaba yine ne olmuştu?
Yerimde kıpırdanıp düz oturdum.
Bana kısa bir bakış atıp yeniden yola baktı.
Böylesine sinirliyken onunla konuşmak hiç iyi bir fikir değildi.
Bu yüzden bende yola döndüm.
Dışarda hafif kar yağıyordu.
İnsanın içini ısıtıcak derecede güzeldi manzara.
Ağaçlar hafif kar yapmıştı.
Bu zaman arabada telefonun melodi sesiyle ikimizin de bakışları telefona kaydı.
Selcuk yazılmıştı
Savaş telefonu açıp kulağına götürdü.
"Ne var?" Dedi sinirle.
Resmen burnundan tütüyordu.
Biraz o tarafı dinledikten sonra yüzünde afallama olsada kendini toparlayıp
"Kes tamam anladım" dedi kabaca.
Ve telefonu az önceki yere bıraktı.
Bana bakmadan arabanın hızını artdırarak.
"Gidiyorsun...baban parayı hazırlamış...açıkçası bu kadar çabuk olucağını bilmiyordum"dedi sonlara doğru arabanın hızını daha da artdırarak.
Bu haberle yüzümde kocaman bir gülümseme oldu.
Savaşa bakarak
"Ben biliyordum" dedim
Savaş yüzünü bana çevirip
"Baban gibi bir katillemi yaşicaksın?" Dedi baba lafını iyrenerek söyledi
"Babamla yaşicağımı söylediğimi hatırlamıyorum" dedim kaşlarımı çatarak
Elini yeni çıkan sakallarına götürüp kaşıdı daha sonra yüzünü yola çevirip
"Kalmicaksın yani" dedi hesap sorar gibi
Artık dayanamayıp
"Sanane?" Dedim sinirle.
"Nehir 2 gün sonra gidiceksin gide ayak deli etme beni"dedi sinirle.
Bencede susmam en iyisidi. Sonuçta o sinirlendiğinde ya da birşey olduğunda benim başım yanıyordu.
Arabayı o kadar hızlı sürüyordu ki yerime sinmiştim nerdeyse.
Aklımda sadece bir soru vardı.
Babamın yanına gitdiğimde onu ilk gördüğümde ne yapıcaktım.
Ne söylicektim.
Ama onu çok özlemiştim.
Arabanın hızına baktığımda 200 gidiyordu en yükseği ise 280di.
Allahtan yolda çokta araba yoktu. Bazı yollarda hiç yoktu.
Ama yerler kar olduğundan her taraf kaygandı.
Cesaretimi toplayıp
"Biraz yavaşlarmısın?" Dedim ürkekçe.
Birşey demedi aksine daha da hızlı sürdü.
"Ya yavaşla...korkuyorum" dedim sonlara doğru kısık sesle.
Savaş son dediğimi duyucak olucak ki sırıtdı ama sırıtması bile sinirdendi.
Aklımdaki soruyu sordum sinirden
"Neye sinirlendinde şimdi onun hırsını benden çıkarıyorsun?"dedim ağlayarak
Artık gerçekten dayanamıyordum.
Savaş dişlerini sıktığından yüzünde çukur olmuştu.
Aniden arabayı yolun ortasında durdurup bana taraf döndü.
"Kes sesini Nehir...kes. sus konuşma. Sesin beynimi sikiyor. Sana her seferinde sus diyorum ama sen benim sırf inadıma susmak bilmiyorsun.
Üzülen sen oluyorsun gerizekalı."dedi bağırarak.
Ağlamam daha da şiddetlenirken kendimi tutamayıp arabanın kapısını açıp dışarı çıktım.
Savaşın arkadan "Nehir"diye bağırmasını duymamazlıktan gelerek büyük adımlarla burdan uzaklaşmak istiyordum.
Arkamdan gelen ayak sesleriyle koşmaya başladım.
Onunda koştuğunu duyuyordum.
Sonu bilinmeyen bir yoldu.
"Aptal nereye gidiceğini sanıyorsun?" Dedi bağırarak.
Hiç birşey söylemek istemiyordum.
Sadece ağlamak geçiyordu içimden.
Aniden kolumu tutup beni kendine çevirdi.
Başım göğsüne deydiğinde elektrik çarpmış gibi hemen kendimi çektim.
Çok sinirli görünüyordu.
Ama umrumda bile değil.
"Gerizekalı"dedi bağırarak.
Gözyaşlarımı elimin tersiyle silip kendimi toparlamaya çalıştım ama gözyaşlarım durmak bilmiyordu.
"Senden nefret ediyorum. Hemde öylesine nefret ediyorum ki gözümün önünde ölsen bile kılımı kıpırdatmam."dedim ağlayarak.
Sesim ağladığım için kısık çıkıyordu.
Savaş gözlerini kapatıp açtığında bi öncekinden biraz daha sakin görünüyordu.
"Her seferinde nefret ediyorum nefret ediyorum. Başka bildiğin bir şey olucakmı?"dedi alayca
"Var...Öküzsün odunsun...kalpsizsin ayısın ha bide senden nefret ediyorum"dedim yine
Savaş gülerek
"Çok konuşuyorsun...boş konuşuyorsun"dedi
"Ben 2 günü duramam. Ben şimdi gitmek isdiyorum" dedim
"Bende senden çabuk kurtulmak isdiyorum. Merak etme"dedi
"Savaş benim bir günahım yok. Babamın..."lafımı bitirmeme izin vermeden.
"Nehir yürü"dedi otoriter bir sesle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAVAŞ
ActionBabasının günahlarının bedelini ödeyen Nehir hayallerini yarım bırakılmaya zorlanmış bir kız. Ailesinin öldürülmesinden sonra gözü dönmüş Savaş kendini sadece intikama adamışdır.
