aynadakine-
sustun.
yine olmadı.
kesemedin dikişlerini, düğümünü çözemedin.
belki diyerek eline aldığın o makası, acı kusurak yerine bıraktın.
bırak.
alma kızım eline daha o makası.
sen bu dikişlerle böyle sonsuza kadar, anlamıyor musun.
kabullen.
o kısık iniltilerini de bastır.
yeter, çırpınma artık.
aldığın solukların dâhi sesi duyulmasın.
sadece çekil köşene, kıvrıl ve uyu.
sen, en çok uyumayı sevmez misin zaten, uyu çirkin kızım.*
612-
