aynadakine-
kızarmış gözlerin için ruhunun yangınına inat suratına çarptığın soğuk suyun,
kaybolduğunda köşesine sinip ağladığın o sokağın,
susmak istemediğin fakat avazın çıktığı kadar sustuğun anlarının,
kâbus gördüğünde titremekten açamadığın o pencerenin,
gözlerin dolduğunda elinin tersiyle yaşını silip gülümsemelerinin anasıyım.
ve biliyorum, sen bir şiirde var oldun.
mısraları evin bil.
senin yüzünde hayat var.
183-
