ABİMİN ARKADAŞI

beklenen an

Uras'dan

Benimkisi tükenmişlikti sevdiğim ellerimin arasından  bir hiç uğruna kayıp gitmişti o gün keşke Arafla sevgili yalanina inanmasaydim  zehir misali sözlerimi keşke içime akitsaymisim da dillendirmeseymişim o sözcükleri
Pusat yıkılmıştı adeta ,benimde ondan kalır yanım yoktu aslında
Her yerde Araf şerefsizini arıyorduk haber uçurmuş  olmalıydılar elimize geçecekti elbet  o piç benim geleceğimi pusatin yarınlarını çalmıştı bunun bedelini en ağır şekilde  ödemeliydi 
____________

Saatlerdir evde boş boş oturmaktan sıkılmıştım  kalbimde  sadece intikam hırsı vardı bana herkes sırtını dönmüştü artık kaybedecek bir şeyim yoktu Alperen bana birkaç işi olduğunu söylemiş gitmişti aceleyle
Beklerken uyuya kalmistim bir kaç tikirtiyla uykudan uyanmış,   bizim kaptanın gömleğinde kan lekeleri ile kapıyı araladigini  görmüştüm korkuyla ayağa firlatdim

"Alperen ne bu halin "
Genç adam ufaklığın endişesine tebessüm etmisti sonunda bitmişti canını  elinden  alanlarin  nefesini kesmisti yıllardır bu anı bekliyordu sonunda tuzağına düşmüştü bok herifler nefesinin intikamını almıştı
Genç adam yarı alaylı ifadeyle cevap bekleyen ufaklığa  bakti;
"İntikamını aldım nefesimin  beni ondan ayiranlarin   canını aldım be ufaklığım"
Genç kız duyduklarına karşılık nasıl bir tepki vereceğini bilemedi bir müddet boşluğa bakındı sonra hiç düşünmeden genç adama sarıldı biliyordu ki buna ihtiyacı vardı hemde çok ,genç adam hiç düşünmeden genç kıza karşılık vermişti oda biliyordu ki bu yer yüzünde onu anlayan tek kişi şuan kollarının arasındaydı   bu ufaklık ona nefesini hatırlatıyordu ondan kalan tek canlı şahit bu ufak kızdı bu düşünceyle daha çok sarılmıştı genç kıza aradan geçen  zamanla birbirlerinden ayrılmışlardi ,genç kız onu bu halde görmeye dayanamıyordu alayla"ne zaman alacağım ben intikamimi? diye sordu genç adam ciddi bir tavırla Araf itinin nerede olduğunu araştırdığını söylemişti.  genç kız biliyordu ki alperenin elinden kimse kolay kolay kurtulamazdi