6.bölüm

3.6K 84 1
                                    

Pusat'dan

Bugün işlerim erken bitmişti vuslatla biraz vakit geçireceğim için mutluydum çünkü onu bu aralar çok bosladığmi düşünüyordum  vakit kaybetmeden Arbayi  park erdiğim yere doğru ilerlemeye başlamıştım ta ki  arabamın camının üzerinde ki zarfı görene kadar mutluluğumdan eser kalmamış yerini saf öfkeye bırakmıştı kimin bıraktırdiğni  tahmin  edebiliyordum zarfta kocaman kanla yazılmış pusat Karahanlı'ya yazıyordu  bu caninin babası benim ailemi elimden almıştı babam yıllar önce bir işe ortak olmuştu canına mâl olacağını bilmeden   vakit kaybetmeden zarfı okumaya başladım;

Sonunuzun benim elimden olacağını soylemiştim  pusat Karahanlı hazır ol canını almaya geliyorum yanlış anlama senin canını değil çok sevgili vuslatcığnı senden almaya  geliyorum saygılarımla

Araf Karaca



Sinirle elimdeki kağıdı buruşturup firlatdim vakit kaybetmeden kardeşimi görmem gerekiyordu kardeşim için çok endişelenmiştim şerefsiz beni kardeşimle tehdit ediyordu arabamın motor sesi asfaltı yalayarak geçti  evimin önüne geldiğimde aceleyle arabadan indim  kapıya gelerek kardeşimi korkutmamak adına sakince Zile bastım kaptı açan kardeşimle sımsıkı sarıldım  günlerdir bu işin pesindeydim düşüncelerimden vuslatın sesiyle kendime geldim yüz şeklinden ne kadar endişelendiği  belli oluyordu kardeşimi  işkilendirmemek adına iş seyahati yapacağımı söyledim.

Uras'tan

Evimden çıkmış  pusatin evine  doğru ilerliyordum  ikilemdeydim   bir yandan vuslatimi göreceğim için mutlu  bir yandanda  planımızi devreye sokmak için ilk adimimizi bugün atacaktik  çok geçmeden evin önüne arabami  park etmiştim pusatin geleceğimden haberi olduğu için kapımı Zile basmadan açmıştı*zeki çocuk *
  Kapıdan mutfaga doğru ilerlemistik  küçüğüm ortalıkta henüz görünmüyordu  pusatin  sesiyle dikkatimi. Pusata verdim   "bugün planimizi  devreye soktuk  bana bir söz vermeni istiyorum  Uras"deyince merakla pusatin gözlerinin içine bakmaya başladım  "eğer ölürsem kardeşim sana emanet  ona gerçekleri anlat tamam mı?  Beni suçlamasın  ben bilerek isteyerek onu asla bırakmam " dediğinde daha fazla dayanamadim başladım söze "pusat saçmalama böyle birşey olmayacak hiç mi kardeşini düşünmüyorsun dediğimde " kardeşimi düşünüyorum"  diye yanıtladı beni  tam birşey diyecektim ki salonda birşey düşme sesi gelince araladigim ağzımı  tekrar kapatdim mutfak kapısından meleğim  Göründü  cabukca sofraya kuruldu aceleyle ağzına tıkıstırdiğı yiyeceklerle hafifçe güldüm pusat vuslati azarlamaya başlamıştı bile

ABİMİN ARKADAŞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin