ABİMİN ARKADAŞI

Depo

Alperen'den

Şirkete dosyalarla boğusmakla meşguldüm  odanın kapısının tiklatilmasiyla kafamı kağitlardan kaldırarak kapıya  gel  diye seslendim
Gelen kişi Araf şerefsizini bulmasi için gorevlendirdigim sağ kolum bekirdi beklenti dolu gözlerle bekire  bakıyordum elinde bir dosyayla önümde durdu usulca dosyayı bana uzattı  dosyayı usulca araladim  demek bu serefsizdi
"Nerdeymiş "

+Abi bugün izmire giriş yapmış beste hanımın yaşadığını öğrenmiş
Duyduklarım karşısında hemen atağa geçtim vakit kaybetmeden ufakligimi yanıma almaliydim park yerine inerek "arabamı hazırlayın " diye bagirmistim nefesimin hatırasını kaybetmek istemiyordum  yirmi dakikalık yolu beş dakikada ulaşmıştım eve vardığımda bahçedeki korumaların hepsinin yerde olduklarını gördüm vakit kaybetmeden hızla içeri daldım Araf piçi ufakligima silah çekmişti  beni görünce affalamisti hiç düşünmeden serefsizin  koluna ateş etdim  içim dahada  sogumamisti üzerine  yürüyup sayısız yumruklar savuruyordum en son piç açıdan dayanamamış bayilmişti  hızla ufakligimi önünde durmuştum iyi misin ? Soruma karşılık kafa sallamişti  şimdi elime geçmişti bu şerefsiz  ufaklık  gözümün önünde intikamini alacaktı   ne mutlu bana   vakit kaybetmeden bekiri aradım Bekir elleri önünde birleştirmiş "buyur abi " demişti

"Koçum bu leşi depoya götür ben bizzat  ilgileneceğim oynamak isterseniz  oynayın ama öldürmeyin tamam mı koçum ? Sözlerim karşısında Bekir sevinmişti biliyordum ki Araf piçi bekirin  canını çok yakmıştı zamanında  bu yüzden bu işi ona vermiş onun bulmasını istemiştim hırs insana herşeyi yaptırırdı olmayanı oldururdu 

Pusat'dan

Kardeşim yaşıyorsa nerde ulan nerde niye karşıma cikmadi o sırada kulaklarına bilindik bir sahneden kareler doluştu
bir daha bu kapıdan değil geçmek yanından bile yaklaşmayacaksin şimdi siktir git sevgilinin yanına
  Genç adam soluksuz kalmıştı sanki kendi sözleriydi bunlar kendi dememiş miydi? Gelmemesi için bu sözleri sarf eden  birdaha bu kapıdan geçmeyeceksin  demişti değil mi kardeşinin  hissettikleri   öyle bir kızgınlık değildi çok emindi  gelmeyecekti   can parçam beni kendiyle sınıyordu bugün gitmiş okulunu dondurmustum gelirse sınıfta kalmasın diye o gelmezdi benim ona gitmem gerekiyordu  bulmam gerekiyordu her nerdeyse

_________________

Birazdan intikamimi alacaktım şuan manyak herifi götürdükleri depoya doğru ilerliyorduk alperene döndüğümde yola odaklanmış çatık kaslarla etrafı izlediğini gördüm bu ne huysuz adam be  bir gül ama değil mi?
Alperenin bana dönmesiyle çok pis yakalanmistim
" Ne oldu niye öyle bakıyorsum sen bana yüzümde birşey mi var?
Genç adam merakla sormuştu genç kıza "evet var "diye yanıtladı  ne yani içinde mi kalsaydı patlar matlardi mazallah "ne var ki yüzümde ?
Genç adam bir yandan genç kızım cevabını bekliyor bir yandanda  arabayı depoya doğru sürüyordu
Genç kız gözlerini kaçırarak
" yüzün resmen duvar gibi yola bakarken bile kasların çatık bu ne bari biraz gülümse bak yoksa öyle çarpılmış gibi kalırsın benden söylemesi " genç adam ufaklığın söyledikleri karşısında kahkaha attı ne demişti o  öyle çarpılmış gibi kalırsın ha birde yüzün duvar gibi  genç adam ufaklığa dönerek "kalmam merak etme" diye yanıtladı genç kızım homurdanmasina aldırmadan, sonunda depoya gelmişlerdi  genç adam ilgiyle genç kıza " hazır mısın? Dedi genç kız derin bir nefes aldı yapabilirdi onun yüzünden herseyini kaybetmişti genç kız  sert bir sesle " hazırım "dedi sahi bu ses ondan mı çıkmıştı  yavaşça arabanın kapısını açarak depoya doğru ilerlediler