"Çözünürlük dengesini gözü kapalı bir şekilde soru çözen çocuk ağzında bir şey tutamıyor." diye göz devirdi Taehyun. Bu çocuk benden nefret ediyordu. Bir gün pis dayak yiyecektim ama ne zaman?
Beomgyu'nun doğum günü yaklaşıyordu. Beomgyu'nun arkadaşı büyük bir hata yapmışlardı. Ağzında bir şey tutamayan lanet birisine söylemişlerdi. Yani bana.
Ben lanetliydim. Kesinlikle lanetliydim! Ben öğrendiğim şeyi -unutuysam eğer- asla saklıyamıyordum.
Beomgyu'a süpriz doğum günü yapacaklarını söylememek için Beomgyu'dan kaçıyordum. Ama bu onu anlamıştı. Ondan kaçtığımı anlamıştı.
Bence çözümü Beomgyu'nun yakın arkadaşlarından aramıştım. Keşke de yapmasaymışım çünkü Taehyun'dan dayak yiyecektim.
"Çözünürlük dengesini çözememen benim sorunum değil," dedim sakince. Taehyun bana ters ters bakmasına rağmen sözüme devam ettim. "Asıl sorun sır tutamamam."
"Nereden söylemiştik şu salağa." dedi Taehyun.
Dayak yiyeceğim.
Fena dayak yiyeceğim. Ama bu susmama engel değil.
"Suç benim değil. Söylemeseydiniz."
"Doğru yaa! Biz senin nasıl biri olduğunu biliyoruz ya? O yüzden sana söyledik!" Ayağı kalktı Taehyun. Benden yaklaşık 7-8 santim kısaydı. Ama buna rağmen boyunu aşan büyük bir öfkesi vardı. "Bana bak geri zekalı, senin yüzünden bütün sürpriz boşa giderse... İşte o zaman kork benden."
"Senden korkmak hayatımda yapacağım en son şey bile değil."
"Kesin artık! Sorun Beomgyu, Yeonjun ondan kaçtığını anladı. Ama siz burada kavga ediyorsunuz!" dedi Huening Kai.
"İlk o başlattı." diyerek beni gösterdi Taehyun.
"Nee?! Ben mi? İlk başlatan sendin yalancı!" diyerek ona karşı çıktım. İlk başlatan ben miydim?! Peki ya bundan benim haberim var mıydı?
"YETER! Gerçekten yeter! Sizin kavga etmenizi izlemek istemiyorum." Huening Kai'nin sesi sonlara doğru kısılmıştı.
Gözlemlerime dayanarak, Huening Kai duygusal birisiydi. Açıkça söylemek gerekirse sulu gözdü. Şu an bile dayanamamıştı.
Aslında haklıydı okulun kullanılmayan, boş bir odada sessizce konuşmamız gerekirken biz bağıra bağıra kavga ediyorduk. Beomgyu'nun bizi yakalaması an meselesiydi.
Soobin arkadan Huening Kai'e sarılmış kulağına bir şeyler fısıldıyordu. Büyük ihtimalle onu sakinleştiriyordu. En sonunda ellerinden tutup kaldırdı. İkimize de bir pis bakış atarak gitti.
Benim garibime giden ise Soobin'in bakışlarından korkan Taehyundu.
