Bölüm 3

62 7 0
                                    

"Ansızın Gelen Güven Hissi"

Ellimden kitabımın alınması ile neye uğradığımı şaşırdım, yavaşça kafamı kaldırıp kitabı alan kişiye baktım . Bir dakika o ceket , o kaslar bu o günkü çocuktu hemen ayağa kalktım . "Hım Romeo and Juliet demek güzel tercih küçük " demesi ile bütün sinirlerim ayağa kalktı bana o küçük mü dedi yoksa ben mi öyle duydum . Düşüncelerimden sıyrılıp sakin bir şekilde söylediğine cevap verdim "Teşekkür ederim Bayım , ama küçük diye hitap etmezseniz sevinirim." söylediklerime karşılık alaycı bir şekilde dudağının kenarını ile gülümsedi sinir olmamak elde değildi. "Alınmış bir adet küçük ha komiksin " bu adam benimi sınıyordu yoksa bana mı öyle geldi . "Bayım istediğiniz bir şey varsa söyleyin yardımcı olayım ." dedim yoksa sinirden öldürecektim adamı ama öldüremezdim de kendisi benim iki katımdı resmen "Bu kitabı alacağım yardım etmene gerek yok küçük" deyip Ali amcanın yanına doğru gitti , gerçekten sorunlu biri saçma saçma cevaplar veriyordu bir de küçükmüşüm delinin zoruna bak ya kafamı Ali amcanın olduğu tarafa çevirdim bir şeyler konuşuyordu Ali amcanın ona sarıldığını gördüm demek ki tanışıyorlardı .  Onun yüzü pürüzsüzdü sanki bir manken gibi çene kasları ise görülmeyecek türden değildi , gözleri siyahın en koyusu bakınca sanki dünyanın en güzel bataklığına batıyormuş gibi bir histi resmen adamın yüzünü inceliyordum ya iyice kafayı yiyordum . Bana bakıp göz kırpmıştı hızla gözlerimi kaçırdım lavaboya doğru yürümeye başladım yoksa bayılabilirdim yanaklarımın yandığına yemin edebilirdim , lavaboya geldiğimde aynanın karşısına geçip yanaklarımın nasıl domates gibi oluşunu izledim. Ben her şeyden kızarırdım elimde olan bir şey değildi ki bu zamana kadar hiçbir erkek ile çıkmadığım için böyle göz kırpmalara alışık değildim tuhaftı ve biraz değişik hissettim derin nefes alıp yüzümü yıkadım içten içe kendime kızıyordum hemen kızardığım için rezil olmuştum . Elimi yüzümü yıkadıktan sonra içeriye doğru yürüdüm ama o yoktu demek ki ben içeride iken gitmiş akşama kadar müşteriler ile ilgilenip ortalığı topladım ama aklıma gelince kızarıyorum ne diye aklıma getiriyorsam elin adamını of çıldıracaktım resmen . İşlerim bittiğinde hava kararmıştı bu akşam eve gidecektim artık yapacak hiçbir şey  yoktu bir süre daha dişimi sıkacaktım ve o evden kurtulacaktım Ali amcanın çıkmasından yarım saat sonra dükkanı kapatıp petekleri indirmiştim. Kulağımda kulaklıklar ile sigara içerek eve gidiyordum ne kadar yavaş yürürsem o kadar iyidir benim için  babam sızar kalırdı kavga  etmezdik en azından dar sokaklardan geçtiğimde sanki arkamdan biri geliyormuş gibi hissettim ama önemi yok başıma bir şey gelse bile kurtulurdum bu kahrolası dünyadan .  Ben yavaşladıkça arkamdaki adımlar yavaşlıyordu ben hızlandıkça arkamdaki adımlarda hızlanıyordu değişik ama korkmuyordum sanki arkamdaki kişiye güveniyormuş gibiydim ..

CehennemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin