Cehennem

Bölüm 9

"Davet"

Kız adamın göğsüne çekildiği an aldığı vanilya kokusu onu mest etmişti. Kendini hem güvende hem huzurlu olduğunu hissediyordu. Kız düşündüğü şeyler yüzünden kendisine adeta kızıyordu ama farkında olmadığı çok şeyler vardı.

Kendimi hemen adamın göğsünden kafamı çekmiştim. Yaptığı şey beni şaşırtsa da kendime daha çok kızıyordum aslında. Ona baktığımda sadece gülüyordu ve bu durum beni iyice deli ediyordu. Kendimi hemen kenara çektim. Gülmesini kesip bana baktı ve konuşmaya başladı "Çok huzurlu oldun galiba kafanı göğsüme koyunca." genç kızın sinirli bakışları adamın gülmesine sebep oluyordu . "Ne alaka , huzurlu falan hissetmedim hem sen beni kendine çektin ben mi dedim sana beni kendine çek diye" dedim. Sinirlerimi bozuyordu bu dengesiz davranışları. "Sen sakar bir kız olduğun için camların üzerine basacaktın ben kurtardım seni teşekkür etmen yerine mızmızlanıyorsun her neyse teşekkür etme istemiyorum." söylediği cümlede bile dengesiz olduğu belliydi. Sadece gözlerimi devirip camları toplamak için yere eğildim. Ben camları toplarken onun ayak seslerini duydum. Salondan nihayet çıkmıştı camları topladıktan sonra çöpe attım. Mutfaktan tam çıkacakken onun telefon konuşmasını duydum. Aslında yaptığım ayıp olabilirdi ama merak ediyordum işte bu da benim pis huyum. Sakince duvarın kenarına geçip dinledim. "Hayır bulamadım birini ama aklımda var bir şeyler" demişti acaba ne iş çeviriyordu karşıdaki kişinin konuştuğunu anladım sessizlik olunca. "Evet tahmin ettiğin gibi onu götüreceğim Berk başka ne yapayım bana sakın akıl verme" demek konuştuğu kişi Berkti bu ismi aklıma yazdım ne olur ne olmaz. Acaba beni mi yoksa başkasını mı götürecekti eğer beni götürecekse nereye götürecekti. Kötü bir şeyler olmasın diye içimden dua etmeye başladım. Hiç bir ses gelmiyordu acaba Berkin konuşmasını mı dinliyordu yoksa konuşmasını bitirmiş miydi öyle bir şey olsa görüşürüz derdi her insan gibi. Ama bu dengesiz öyle bir şey demezdi. "Demek kapı dinliyorsun ailen sana hiç mi terbiye öğretmedi." onun sesi ile ilk yerimde sıçramıştım. Dediği şeyi algılayıp "Aileme laf etme yaptığım terbiyesizce olabilir ama aileme laf ettirmem." sadece küçümseyici bir bakış attı "Her neyse bir daha böyle bir şey yaptığını göreyim sakin olmaya bilirim , zaten dinlemişin akşama doğru bir kaç kişi gelip seni hazırlayacak işimiz var şimdi ben gidiyorum." dediğinde sanki aklına bir şey gelmiş gibi tekrar konuştu "Sakın saçma salak konuşma gelenlere onlar her şeyi biliyor." deyip çıktı evden. Ne işimiz vardı ki acaba gene başıma bir şey gelecek korkusu ile koltukta oturup bir süre düşündüm. Ne kadar düşündüm bilmiyorum ama kapının zili ile kendime geldim. Kalkıp  kapıyı açtım karşımda bir kız duruyordu elinde ise mini bir bavul ve bir kıyafet vardı. Hızlı bir şekilde evin içine geçip hiç bir şey söylemeden benim kaldığım odaya doğru gitti. Şaşkınlığımı üstümden atıp kapıyı kapattım ve onun yanına gittim. Kadın sanki evi çok iyi biliyormuş gibiydi her neyse benin ilgilendirmezdi. Masanın üstüne koyduğu mini bavul gibi şeyi açtığında içinde bir sürü makyaj malzemesi vardı. "Hadi otur şimdi seni hazırlamam lazım." dediğinde onun aklında neler döndüğünü düşünmeye çalıştım. Hem neye hazırlanıyordum ki ben ...