[ "𝙽𝚎𝚟𝚎𝚛" 𝚝𝚑𝚎 ~𝙻𝚎𝚜𝚜 ] | 𝙹𝙹𝙺

<3>

     Odadan çıkmamı işaret etti . Daha fazla zorlamayacaktım . Kolumu önümden geçen bir hemşireye sarması için rica ederek sardırdım .

     Otel odama geldim . Eşyalarım önceden getirilmişti . Kendimi yatağa attım fakat aklıma takılan bir şey yüzünden tekrar kalktım .

     Valizimin yanındaki çantadan bilgisayarımı çıkardım . Hemen masaya yerleştim .

     Bilgisayar açıldığında anda Naver'e girdim ve doktor Jae-Hyun adını arattım . Yaşlı bir adam çıkıyordu .

    Hastanenin sitesine girdim ve doktorların profillerinin olduğu yere girdim . Bu o değildi . Kahretsin ! Kimdi peki benim konuştuğum çocuk ?

     Hemen ceketimi giyip hastaneye gittim . Acele etmeliydim . Hemen 4. kata çıktım . Odasına girdim . Kimse yoktu . Hemşireye sordum . Aşağıda acilde olduğunu söylemişti .

    Aşağıya koşarak indim . Acilde Naver'de gördüğüm adamı gördüm . Sonra bana doktorun yukarıda olduğunu söyleyen hemşireyi aradım . Etrafa bakınıyordum .

    Koşuşturmakta olan bir hemşireyi durdurdum .

-"1 saat önce burada aşırı kısa boylu sarı saçlı muhtemelen Japon bir hemşire vardı . Nereye gitti ?"
-"Hastanemizde öyle biri bulunmuyor . Bir kaç saat önce burada öyle biri vardı ama hemşire değildi . Kim olduğunu sormadım ."

    Kahretsin ! Sonra nereye gidebileceğini düşündüm . Hastanenin çatı katına çıktım . En yüksek yerden şehre bakıyordum .

   Telefonuma bir mesaj geldi .

"Dᴇᴍᴇᴋ ᴋɪ sᴀɴᴅɪɢɪɴ ᴋᴀᴅᴀʀ ᴢᴇᴋɪ ᴅᴇɢɪʟᴍɪssɪɴ . Bᴇɴɪ ʙᴏsᴜɴᴀ ᴀʀᴀᴍᴀ. Kᴇɴᴅɪɴɪ ʙᴏsᴜɴᴀ ʏᴏʀᴀʀsɪɴ. Dᴏᴋᴛᴏʀ ᴏʟᴍᴀᴅɪɢɪᴍɪ sᴏʏʟᴇʏɪᴘ ᴅᴜʀᴅᴜɴ ᴀᴍᴀ sᴏᴢᴜɴᴇ ᴋᴇɴᴅɪɴ ɪɴᴀɴɪᴘ ᴘᴇsɪᴍᴅᴇɴ ɢᴇʟᴍᴇᴅɪɴ...
                                                        𝙹𝙹𝙺|•      "

     Shit! Çok haklıydı . Nasıl yaptım ? Başımı ellerimin arasına aldım . Asansöre doğru geri yürüyordum .

      Aklıma bir şey takılmıştı . JJK mı ? Kimliğini mi açmıştı . Geri mesaj yazmaya çalıştım ama olmadı .

     Otele geri döndüm . Kendimi yatağa attım ve sabaha kadar da kalkamadım . Sabah kalktığımda bilgisayarımı açtım . JJK ismini aratıyordum .

     Hiç bir sonuç çıkmamıştı . Kahretsin ! Sonra eski telefonum aklıma geldi . Onu alacaktım ama neredeydi ? Hayır olamaz !

    Ailemin evindeydi ve oraya uzun zamandır gitmiyordum .  Nasıl gidecektim . İlk önce bir galeriye gittim ve bir araba aldım .

    Sonra arabayı ailemin evinin olduğu yere sürmeye başladım . Eve gelmiştim . Güzel bir sitede bir apartmandı . Ama yine de her taraf benim için çok kasvetliydi .

    Anahtarımı deliğe soktum . Açmıştı . Değiştirmemişlerdi kilidi . Hemen odama süzülüp oradaki almak istediğim şeyleri almak istiyordum . Odama girdim . Dolabın üstünde bir sepette duruyordu .

     Onu oradan aldım ve gerekebilecek eşyaları çantama koydum . Evden çıkmak için kapıya yönelirken odanın kapısı dikkatimi çekti .  Ailem buradan taşınmıştı .

     Sürekli bu odada otururlardı . Evden çıktım ve arabama bindim . Daha az kasvetli bir yere çektim arabamı . Oraya park ettikten sonra eski telefonumu açmaya çalıştım .

     Şarjı yoktu . Yanımda her zaman bir powerbank taşırdım . Açmam gerekiyordu ama açmak istemiyordum .

Geçmişimden korkuyordum . Onunla yüzleşmekten . Merakım korkumdan daha üste çıkabilmişti .

Telefonumu şarja taktım . 2 dakika bekledim ve açıldı . 6-7 yıl boyunca bir çok arama , mesaj ve daha bir çok bildirim gelmişti .

Mesajlara girdim . Girip okumam gereken tek bir kişi vardı . Diğerleri için hazır değildim .

"
22 Eylül 2013 :
𝚂𝚎𝚕𝚊𝚖 .
𝙺𝚞𝚜 𝚖𝚞𝚢𝚞𝚣 ?
𝚂𝚎𝚗𝚒 𝚣𝚘𝚛 𝚍𝚞𝚛𝚞𝚖𝚍𝚊 𝚖𝚒 𝚋𝚒𝚛𝚊𝚔𝚒𝚢𝚘𝚛𝚞𝚖 ?
25 Eylül 2013:
𝚂𝚊𝚗𝚊 𝚒𝚑𝚝𝚒𝚢𝚊𝚌𝚒𝚖 𝚟𝚊𝚛 .
𝙽𝚘𝚕𝚞𝚛
  18 Kasım 2013:
   𝙱𝚎𝚗𝚍𝚎𝚗 𝚍𝚎𝚐𝚒𝚜𝚖𝚎𝚖𝚒 𝚋𝚎𝚔𝚕𝚎𝚖𝚎 𝚜𝚊𝚗𝚊 𝚍𝚎𝚐𝚎𝚛 𝚟𝚎𝚛𝚎𝚋𝚒𝚕𝚒𝚛𝚒𝚖 𝚟𝚎 𝚋𝚊𝚣𝚒 𝚔𝚘𝚗𝚞𝚕𝚊𝚛𝚍𝚊 𝚜𝚊𝚗𝚊 𝚔𝚊𝚛𝚜𝚒 𝚌𝚒𝚔𝚖𝚊𝚢𝚊𝚋𝚒𝚕𝚒𝚛𝚒𝚖 . 𝙰𝚖𝚊 𝚍𝚎𝚐𝚒𝚜𝚖𝚎𝚢𝚎𝚌𝚎𝚐𝚒𝚖 | 𝕁𝕁𝕂

                                                                                "

     Sonrasında ise bir çok cevapsız çağrı vardı . Mesajları tekrar tekrar okuyordum . Bunları yazdığım zaman hâla Koredeydim.

     Tarihlere baktım . Son mesajı ben Amerika'da olduğum zaman yazmıştı . Bi dakika ? JJK mı (!)? Arabadan indim .

    Nefes alamıyordum . Onu arıyordum . Uzun zaman sonra . Hastanede gördüğüm de oydu . Tanıdık gelmesinin sebebi buydu .

    Arabanın ön tarafında tur atıyordum . Onu arıyordum ama açmıyordu . Çalıyordu ama açmıyordu . Arabaya geri bindim .

    Bu sefer gerçekten geçmiş ile yüzleşecek miydim ?