[ "𝙽𝚎𝚟𝚎𝚛" 𝚝𝚑𝚎 ~𝙻𝚎𝚜𝚜 ] | 𝙹𝙹𝙺

<7>

Kapıdan onları gözetliyordum . O odada güvendiğim kimse yoktu . Konuşmalarını dinledim .

-"Amca": Jeongguk . Hadi ! Kabul et ! Ülkeyi içten bitirmeye devam et ! Seokjin gidip bize kahve yapar mısın ?

Seokjin kapıya yöneldiğini görünce hemen saklandım . Yakalanmak istemiyordum . Seokjin mutfağa gitti ve ben de izlemeye devam ettim .

Jungkook'un arkası dönüktü . Amcası onun sinirini bozuyordu . Bu onun sakin kalma yöntemiydi . Jungkook'un silahı önündeki masadaydı.

Onlara bakmaya devam ediyordum . Tam geri dönecek iken son kez bakıyordum ama dönemedim. Amcası silahını belinden aldı ve Jungkook'a doğrulttu .

Ben de silahımı çektim ve odaya girdim . Amcası beni görünce silahını geri koydu .

-"Amca": Eun-Mi seni gördüğüme çok sevindim .
-"Jungkook": Eun-Mi napıyorsun ! Bırak o silahı hemen ! Odadan nasıl çıktın ?!?!
-"Eun-Mi": Silahını al ve hemen buraya gel Jungkook ! Amcanın silahı var ve daha demin sana doğrulttu !

Jungkook silahını alıp yanıma geliyor sandım . Ama silahını alıp bana doğrulttu . Ben de ona aynı şekilde karşılık verdim .

Bu sefer namluyu çekti . Bana doğru tutuyordu . Ben de namluyu çektim . Böyle bekliyorduk . Amca bize bakıp gülüyordu . Silahımı amcaya doğru doğrulttum .

-"Jungkook": Eun-Mi !..

-"Eun-Mi": Ne var ?!. Tehlikedesin !

-"Jungkook": Ne zaman değilim ?

-"Eun-Mi": Şu an bunu tartışmanın sırası değil bence ! Amcanın seni kullandığını ve senden nefret ettiğini sen de biliyorsun !

-"Jungkook": O eskiden bir anlık sinirimle söylediğim bir şeydi ! Kapa çeneni ve defol git!

     Siniri tüm kaslarının kasılması ve yüzünün kızarıp saçının dağılmasından belli oluyordu . Her zaman şeytani bakardı . Silahımı ona doğru doğrultmaya devam ediyordum .

    Silahı elimde sıkıca kavradım . Göz teması kuruyorduk . Bunu hayatının sonuna kadar yapabilirdi . Ben de yapabilirdim . Bazı koşullar dışında !..

     Silahı yan tarafıma doğrulttu ve ateşledi . Gözümü kırpmamıştım ama onunki biraz kapanmıştı . Gülümsedim ve oradan ayrıldım .