She Is The Gangsters Wife

Chapter 29

Thankyou to my Babe, Arrianna for supporting my stories. Ilove you.

Hope you guys will enjoy reading.

***

I'm on my way to their head quarter. Noong una ayaw pa nilang isabi sa akin. Pero nang makita nilang hindi na ako natutuwa ay napilitan silang ituro sakin.

Napabuntong hininga na naman ako, im still confused. Bakit niya sinabi? I mean hindi naman ako galit dahil sinabi niya yong totoo. Im just pissed I guess? And I don't even know why.

Napadaan ako sa Garden ng school gusto ko pa sanang umupo kaso nagmamadali pala ako. Pero napatigil ako nang may makita akong pamilyar na bulto nang dalawang taong, nag uusap.

I know eavesdropping is bad, but im just curious if what they are talking about.

"John please. I-I'm begging you just stay..." I can hear her sobs here.

"It's not my problem anymore Angel, you're the one who cheated right? Not me." Napakurap ako sa lamig ng boses ni John.

"H-He did force me. P-Please believe me J-John."

"How can I believe you? Do whatever you want, I don't care what ever you do."

"S-Sorry."

Hindi ko na kaya pa ang narinig ko. So tama nga na break na sila? Na nag cheat si Angel? But how come na it was Klein.

Ni tanong ko kanina si Janina kong kailan naganap ang scenario na naghalikan sila, and Im curious what the hell happened. Kasi that time na "kissing video kuno" Klein is with me! Remember? Noong time na akala kong na kidnap ako but it end up na hinarana niya ako and also he confess? I know someones behind this situation.

"I know you hear everything." Napatalon ako nang marinig ko ang boses ni John mula sa likuran ko.

Hindi ko siya mabasa, ang hirap basahin ng mga mata niyo kong malungkot ba si' ya o masaya.

Hindi mo makitaan ng emosyon ang mga matang yan. And that's my operation. 'Operation: make John's eyes smile' I wanted to see him smiling. Not a fake one.

"H-Hindi ko sinasadya." Lumapit ako sa kanya para nang suminyas siya sa akin.

I got shocked ng bigla niya akong niyakap. He even rested his chin on my shoulder. I can hear his breathing.

"Just let me rest for a while." Hinayaan ko siya sa ganon. Hindi ko alam ang gagawin ko, kong hahawak ba ako sa braso niya o hindi?

"Have you eat already?" I whispered.

Nararamdaman ko yong mga tuhod ko na parang bibigay na sa bawat hininga niyang tumatama sa taenga ko. Nakakakiliti.

"No. Eat with me." I just nod my head.

Napabitaw siya saakin, kaya napabuntong hininga ako. Dinala niya ako sa head quarters nila, nagulat pa ako kasi ang laki naman. May sala, may kwarto at may kusina. Pinaupo niya lang ako sa sala nang makapasok kami, nakita ko pa siyang pumasok sa kwarto niya. Para magpalit siguro.

Nang makalabas siya ay nadako ang tingin na sa akin, kaya napaiwas nalang ako bigla.

"Magluluto ba ako?" I asked him.

Nagulat na naman ulit ako nang bigla niya akong yakapin mula sa likuran. I feel like my body got stunned for a second. Gosh, ang hilig niya mang gulat.

"J-John." Halos sakalin ko ang sarili ko nang hindi ko makilala ang boses ko. Nasa leeg ko kasi ang mga mukha niya, kaya nakakakiliti.

"Strawberry." Umalis na siya sa likuran ko at nauna nang pumunta sa kusina.