"bekle, ağladın mı sen?"
duruma uygun bir yüz ifadesi takınmaya çalışarak wooyoung'u yanıtladı yeosang:
"hayır?"
"o zaman uyuyamadın?"
...
"bak, eğer bunu da reddeceksen kızarmış olan gözlerinin mantıklı bir açıklamasını beklemeye başlayacağım."
isteksizce araladı ağzını kumral saçlı olan:
"her ikisi de..."
"dur tahmin edeyim; dün bana sorduğun soru o saçma sapan kağıtlardan birinde yazıyordu ve senin de aklına o gün gelince dayanamadın ve ağlamaya başladın?"
konuyu ve gerginleşmeye başlayan havayı dağıtmak adına yeniden araladı ağzını yeosang. tabii bunun ortamı daha da beter hâle getireceğinden bi'haberdi.
"wooyoung nerede?"
"anlamadım?"
"benim arkadaşım en son bıraktığımda bu kadar zeki değildi, wooyoung'a ne yaptın?"
kaşlarını çatarak derin bir nefes verdi karşısındaki çocuk. bu onun sakinleşmeyi deneme ya da sinirlenmeye başladığını belli etme şekliydi.
"yetmez mi yeosang?"
"ne yetmez mi?"
bir derin nefes daha verdi wooyoung.
"beni gram farkında olmadan kırıp durduğun diyorum, yetmez mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ー from nobody to somebody ♡ yunsang
Fanfiction❝seni sevdiğimi haykırsam duyabilecek misin?❞ ／woosan＼ ᐷ angst. ｢240919 □ 090120」
