ー from nobody to somebody ♡ yunsang

1.6

yunho:
hâlâ bulamadın mı?

yeosang:
neyi?

yunho:
bendim.

yeosang:
neyden bahsettiğini anlamıyorum.

yunho:
'kendimi tutabilmemin tek nedeni ise gözlerimin gülüşüne takılmasıydı, çok güzel gülüyorsun kang yeosang.'
'

iyi misin, her şey yolunda mı, hasta mısın, eğer öyleysen çok mu kötü hasta olmuşsun, evde sana göz kulak olabilecek biri var mı ve bunların hepsinin de cevabı olumsuzsa eğer, yanında olmamı ister miydin?'

yeosang:
bu sorularının cevaplarını hâlâ merak ediyor musun?

yunho:
böyle bir karşılık beklemiyordum...

yeosang:
8 aylık hamile olan annem düşük yapmıştı.
bunun bana hissettirdiği boşluğu tahmin edebiliyor musun?
benim ilk defa kardeşim olacaktı ve ben de onun heyecanıyla dolup taşmıştım.
ama sonra birden yok oldu.

yunho:
yeosang, üzgünüm...
iyi misin?

yeosang:
dürüst olmak gerekirse,
berbat hissediyorum.
bu notları gönderen kişi gerçekten de sen miydin?

yunho:
seni buna inandırmak için ne yapmam gerekiyor?

yeosang:
bilmiyorum.
ben sadece...
senin böyle bir şeyi planlayabilecek kadar...

yunho:
ah, hadi ama...
wooyoung'la da bu yüzden kavga etmemiş miydiniz zaten?

yeosang:
hayır.
hayır senin yüzündendi.
sen eğer bu aptalca şeye hiç kalkışmamış olsaydın eski sıradan hayatıma devam ediyor olacaktım.
ya da adam gibi aşkını içinden yaşamayı becerebilseydin.

yunho:
woah...
kim olduğumu bilmeden önce bile hakkımda bunları düşünmüş olman kendimi kelimenin tam anlamıyla bir aptal gibi hissetmeme neden oldu.
pekâlâ, yine sen kazandın.
şu saniyeden itibaren her ne şekilde olursa olsun senin hayatına hiçbir şekilde burnumu sokmayacağım.
seni uzaktan seveceğim, çok uzaktan ve senin de deyiminle 'adam gibi'.
hem kim bilir, belki sen gözümün önünde olmayınca unutmayı da başarabilirim sana olan hislerimi.
ve sanırım, en çok da bu yüzden uzaklaşmalıyım artık buralardan.