GERİDE KALAN

♚GİZLİ GÖREV♚

●Lucy ●

Gemiye döneli bir hafta olmuştu.Gerçekleri öğrenince şok geçirmiştik tabi. "GERÇEKLER"  çoğu zaman üzer insanı.Ama  bu sefer mutlu etmişti işte.

⊙Bir hafta önce ⊙

Bizi gemide karşılayanlar karşısında şok geçirmemek mümkün değildi.Bu imkansızdı!! Onlar ölmüştü.Belkide hayal görüyordum.Ah! Kendimi kandırmama gerek yoktu.Bu gerçekti ailem karşımda duruyordu! Annem kollarını iki yana açmış ona sarılmamı bekliyordu.Bunu bize nasıl yaptılar! Bize bu acıyı yaşatmaya hakları yoktu...

-Kızım hoşgeldin yeni yuvana.

Annem bunları söylerken gözlerimde biriken yaşlar bulanık görmeme neden olmuştu.Karşıma geçmiş ağzımdan çıkacak sözler için resmen can atıyordu!

Ama ona bu mutluluğu yaşatmayacaktım.

Annem de olsa! Babamın yüzüne bile bakmadım.Tek kelime etmeden yanlarınadan ayrıldım.Bir zamanlar odam olarak kullandığım yere girdim.Her şey yerindeydi.Buna sevinmiştim işte! Kendimi yatağa attım ve üzerime çöken uyku ile gözlerimi kapadım.Gerisi malum,iki saat uyumuşum.Kulağıma şevkatli bir sesin fısıldaması ile gözlerimi yavaşça araladım.Annem yanıma uzanmış saçlarımı okşuyordu.Yataktan kalkıp yüzümü yıkamaya gittim.Hala konuşmamıştık.Banyonun kapısı tıklandığında yüzümü kurulamaya çalışıyordum.Kapıyı açtığımda karşimdakine gülmemek için zor tuttum kendimi.Sandy yüz maskesiyle oldukça komik duruyordu. Belli etmemeye çalışsamda gerçekten komikti,kendimi daha fazla tutamadım gülmeye başladım.Bu daha çok kahkahaya benziyordu.Annem yanımıza geldiğinde hiç  istemesemde sustum.Onu mutlu etmiyecektim.Yanlarından geçerek merdivenlere yöneldim.Sandy de arkamdan geldi.Yaşananlar hepimizi yıpratmıştı.Bizimkiler koltuklara yayılmıştı.Hepsini uyandırmak uzun sürdü tabi.Maşallah kış uykusuna yatmışlardı.Sonra hepimiz kahvaltı hazırlamaya koyulduk.Draco seslerimizi duyup uyanmıştı galiba. "Günaydın.Kahvaltıyı hizmetçiler hazırlar,sizinle konuşmamız gereken önemli bir konu var.Hadi gelin!" saçları birbirine girmişti.Onu böyle görmeyeli uzun yıllar olmuştu.İçimde hala ona karşı birşeyler olduğunu hissettim.Ona baktığımı fark edince başını yana eğdi.Bana yaklaşıp elimi tuttu." Herşey senin içindi,inan bana." dedi.Ona gülümsedi.Logan bize ters ters bakıyordu.Yaşananlardan sonra onunla fazla konuşamamıştık.Hep beraber masanın karşısındaki koltuğa oturduk.Ailelerimiz de yanımızdaki koltuğa geçti.Sonra Bilge tekerlekli sandalye ile getirildi.O konuşmaya başkayınca pür dikkat onu dinledik.
- Çocuklar,biliyorum ailelerinizi görünce şok oldunuz.Hepsi bir plandı.Gizli bir görevi gerçekleştiriyoruz.Bunun için her adadan bir grup toplandı.Her adanın en başarılı insanlarını topladık.Bizim adamızdan da siz seçildiniz.Yaşadığımız herşey bir plandı.Sizin gibi zeki çocukların bu planlardan şüpheleneceğini düşünerek aileleriniz de bu olanlara dahil edildi.Şimdi,ailelerinizi suçlamayı bırakın.Onlar sizin iyiliğiniz için böyle bir şey yaptılar.Bundan sonra yaşayacağınız herşeye hazırlıklı olun. Ha bir de Draco' da bu planın içindeydi.O her zaman bizim tarafımızda oldu.Ona kötü davranmanızı istemiyorum...
Bilge sözünü bitirdikten sonra hepimize gülümsedi.Draco' ya baktığımda beni izlediğini gördüm.Bana gülümsedi ve bende ona.Edmond ve diğerleri ise ailelerine soru yağmuru yağdırıyordu.
Bu görüntüler aklıma kazınırken son bir kez Bilge' ye baktım.Yüzünde acı bir gülüş vardı.İlerde yaşayacaklarımızı  betimleyen acı bir gülüş....
♜♜♜♜♜♜♜
Selam! Umarım bölüm açıklayıcı olmuştur.İki hikayeyi birden yazmaya çalışıyorum.Telefondan yazdığım için bol bol yazım yanlışım oluyor. Bunlar için özür dilerim.Yorum ve votelerinizi bekliyorum.Diğer hikayemi okumayı unutmayın.→→→→