An ordinary cinderella story

2

We rijden de oprijlaan op en komen bij de ingang. Achter me hoor ik mijn stiefmoeder. 'Blijf zitten, je kan achter bij het personeel naar binnen.' Ik zucht en blijf zitten. 'Het komt wel goed', zegt Erik. Ik knik en kijk weer naar buiten. Melissa, Jasmijn en mijn stiefmoeder stappen uit. Ze lopen naar de ingang en worden daar vriendelijk ontvangen door mevrouw van Gooy. Erik start de auto weer en rijd weg. We rijden de hoek om en komen bij de personeelsingang. 'Wat ga jij doen, Erik?' vraag ik. Ik ga terug naar huis en word gebeld als ze me nodig hebben. Ik knik en stap uit. Ik sla de deur dicht en loop naar de ingang. Ik druk op het belletje aan de zijkant en na een tijdje gaat de deur open. Een vriendelijke dame staat voor mij met een glimlach. 'Hé, jij bent vast Claire, ik ben Olivia. Welkom.' Ik loop naar binnen en kom in smal gangetje. Olivia gaat al snel rechts een kamer in. 'Dit is jouw kamer, het is aan jezelf om het netjes te houden en de was enzo moet je zelf doen', zegt ze en we lopen weer de kamer uit. Aan het eind van het gangetje is een kleine woonkamer. 'Het eten word elke avond hier gebracht en moeten we zelf opwarmen wanneer we willen eten.' Ik kijk rond en zie een bank en twee stoelen staan. Een klein tafeltje en aan de andere kant een paar keuken elementen om eten op te warmen en bewaren. 'Het is een beetje rustig hier, omdat iedereen werkt, maar dit is de woonkamer. Hier zitten we als we niet werken.' Olivia glimlacht naar mij en ik glimlach terug. 'In je kamer ligt je uniform. Kleed je maar om dan kan ik je inwerken.' Ik knik en loop naar mijn kamer. Ik zie het uniform liggen en kleed me meteen om. Olivia is best wel aardig. Ik hoop dat het werk hier niet heel veel anders is dan thuis. Als ik klaar ben loop ik terug naar de kleine woonkamer. Olivia zit op de bank en staat op als ze me ziet. 'Klaar om te beginnen?' Ik knik en we lopen het kasteel in. 'Onze taken zijn heel simpel. We moeten het kasteel poetsen en het eten serveren.' 'Dat is alles?' vraag ik. Thuis moet ik veel meer doen. Kleding uitzoeken, koken, de tuin en planten verzorgen en ook poetsen. Ik loop achter Olivia aan naar een kast met alle schoonmaak spullen. 'Hier hangt een schema met alles wat je moet poetsen op welke dag', zegt ze. Ik kijk naar het schema en het houd niet op. 'Moeten wij dit allemaal doen?' vraag ik en ze knikt. Ik zucht en pak wat poets spullen en loop met Olivia naar de grote hall. Hier moet alles gepoetst worden en ook gedweild. Ik zet de emmer sop op de grond en begin met de trap van boven tot onder schoon te maken. 'Nee, ik wil het niet', hoor ik een stem en mijn oren zijn gespitst. Ik ben halverwege de trap en ga rustig door met schoonmaken. Boven aan de trap hoor ik mevrouw Van Gooy en haar zoon praten. 'Maar je hebt al zo veel meiden gehad. Toen ik jouw leeftijd had, was ik al getrouwd met je vader', zegt mevrouw Van Gooy. 'Ja maar ik ben jou niet. Ik ga echt niet op blind dates'. 'Het is geen blind date, het is gewoon verschillende meiden beter leren kennen. Ze zijn al gearriveerd op het kasteel en als er niks tussen zit is het ook goed', zegt ze ik kijk om en zie ze boven aan de trap staan. 'Doe het voor mij', smeekt ze bijna. Ze lopen de trap af en ik duw mezelf dichter tegen de leuning van de trap zodat ik niet opval. 'Oké, maar je moet mij niet gaan pushen. Als er niks tussen zit, is het klaar', zegt hij. Hoe kan hij dat nou zeggen. Als er niks tussen zit. Wij zijn ook gewoon mensen, wij hebben ook gevoelens. 'Helemaal goed', zegt mevrouw Van Gooy. Als ze me voorbij zijn gelopen, kijk ik naar de jongeman. Hij is precies zo als ik me voorgesteld had. Rijk, knap en een groot ego. Ik ga door met het poetsen van de trap en als ik weer bij Olivia ben, is ze al bezig met dweilen. Wouw die meid is snel. We gaan verder naar een volgende kamer en al snel word het avond. Haastig loop ik Olivia achter na naar de keuken. Het eten moet geserveerd worden en volgens Olivia zijn we laat. We komen de keuken in en het is druk. Overal zie ik koks met eten en verschillende mensen lopen met borden de deur uit. 'Snel, pak twee borden en kom mee', zegt Olivia. Ik doe wat ze zegt en loop haar achterna door de gangen. Ik denk dat ik hier verdwaald zou raken als ik Olivia niet had. We komen bij de zaal en mijn ogen worden groot. Heel veel dames zitten er met hun ouders aan tafel. Allemaal hebben ze een grote jurk aan en zijn ze druk aan het praten. Ik zet de borden op de tafel en ga dan bij de deur staan. Ik kijk naar de mensen rond de tafel en zie ook Melissa, Jasmijn en mijn stiefmoeder. Aan het hoofd van de tafel zit mevrouw Van Gooy met meneer Van Gooy en hun zoon. Ik zie mevrouw Van Gooy met een mes tegen haar glas tikken en iedereen wordt stil. Ze staat op en kucht voordat ze begint te praten. 'Wat fijn dat jullie er allemaal zijn op dit welkom diner. Onze zoon, Henry, is blij dat alle dames zijn gekomen en heeft heel veel zin om met jullie een keer te praten. Voor nu laten we genieten van het eten en morgen staan veel leuke dingen op de planning.' Iedereen heft hun glas en proosten met de mensen waar ze bij kunnen. Henry zet een nep glimlach op. Ik herken het, want die heb ik ook. De gasten beginnen met eten en ik word door Olivia de deur uit geduwd.