The day that I do not remember!~ Η μερα που δεν θυμαμαι!

Κεφάλαιο 3: Τελευταία ελπίδα!

Πέρασαν ώρες ,θα ήταν κιόλας νύχτα. Έχει περάσει μια ολόκληρη μέρα που βρίσκομαι σε αυτό το δωμάτιο, αυτή την αποθήκη. Δεν έχω φάει ακόμη,δεν έχω κοιμηθεί
καθόλου, βρίσκομαι σε ένα στάδιο απελπισίας.

Το κεφάλι μου αρχίζει να με πονάει, όχι λόγο του τραύματος στο κεφάλι μου αλλά λόγο του ότι δεν έχω φάει κάτι εδώ και 24 ώρες!

Δεν είχα ενέργεια να μετακινήσω τα στοιβαγμένα έπιπλα. Μπορεί η μοναδική έξοδος αυτού του δωματίου να βρίσκεται πίσω από αυτά τα γραφεία, αλλά και πάλι δεν έχω καμία δύναμη αυτή την στιγμή.

Ο μεταλλικός ήχος της πόρτας διέκοψε τις σκέψεις μου. Αυτή τη φορά κανένα φως δεν έκανε την παρουσία του, επιβεβαιώνοντας την πρόβλεψη μου ότι ήταν βράδι. Μπήκε στο δωμάτιο ένα αγόρι, η φωνή του με βοήθησε να προσδιορίσω ποιος ήταν μέσα στο σκοτάδι.

Σοβαρός:- Είσαι καλά?

Ρώτησε απαλά και έκλεισε την πόρτα βυθίζοντας και τους δυο μας στο σκοτάδι που επικρατούσε. Άνοιξε το φανάρι του κινητού του και με κοίταξε ανήσυχος.

Εγώ:- Ξαφνικά ενδιαφέρεσαι για την υγεία μου? Φυσικά και δεν είμαι καλά ! Με έχετε εδώ μια ολόκληρη μέρα χωρίς φαγητό και νερό! Και το χειρότερο κανένας δεν μου απαντάει στο τι γίνεται!!!

Είπα με όση δύναμη μου απέμεινε. Δεν αντέδρασε.

Σοβαρός:- Πραγματικά δεν θυμάσαι τίποτα? Εμένα με θυμάσαι? Ξέρεις ποιος είμαι?

Εγώ:- Δεν έχω ιδέα ποιος είσαι και τι θες από εμένα!

Αναστέναξε και κάθησε σταυροπόδι απέναντι μου, με την πλάτη του να κοιτάει την πόρτα.

Σοβαρός:- Κιάνα, κοίταμε!! Σίγουρα δεν με θυμάσαι? Τουλάχιστον το όνομα μου?

Τον αγνόησα.

Εγώ:- Τι θέλετε από εμένα τέλος πάντων???

Επανέλαβα χωρίς να λάβω κάποια απάντηση. Απλά βγήκε έξω από το δωμάτιο και όταν ξαναμπήκε κρατούσε ένα σακίδιο, το άφησε μπροστά μου και πριν βγει έξω είπε.

Σοβαρός:- Αφού δεν μπορώ να σου απαντήσω τουλάχιστον φάε κάτι..

Και έκλεισε την πόρτα. Πήγα κοντά στο σακίδιο και το άνοιξα. Μέσα είχε μια μπουκάλα νερό και ένα κουτί. Πείρα αμέσως το μπουκάλι και πείρα μια μεγάλη γουλία από νερό, επιτέλους! Μετά πείρα το κουτί και το άνοιξα , 3 μεγάλα κομμάτια πίτσας έκανα την εμφάνιση τους.