الحلقه 16
فى بيت سلوى
زياد:انا روحت لعمتى وكلامكو عنها غلط خالص قابلتنى حلو جدا
سلوى:برضو ما سمعتش الكلام
زياد:يا ماما هى كل همها اننا نزور بابا يمكن يفتكرنا ويخف
سلوى:يفتكر مين هو انتو بنفس الشكل ؟
زياد:اهو نعمل اللى علينا لعل وعسى
سلوى :اعمل اللى تعمله بس متدخلنيش ولا انا ولا اخواتك فى الحوار ده
زياد:يا ماما مش هو ده اللى حبتيه وباع اهله علشانك دلوقتى رمتيه
سلوى:شوفت بقى كلام عمتك اللى انت بتعيده
زياد:علشان عندها حق
فى المستشفى
والد جنى البنوته اللى مازن عملها العمليه
جنى:انا بحبك اوى يا دكتور مازن
مازن بأيتسامه:وانا يا روحى بحبك جدا انتى ذى القمر وخفيتى وبقيتى كويسه وهتلعبى مع اصحابك
والد جنى:انا الصراحه مش عارف اقول ايه لحضرتك انت كنت الامل لما خلاص سلمنا انها هتموت لو فضلت اشكرك طول عمرى مش هوفيك حقك
مازن: ربنا يتمم شفاها على خير انا ما عملتش حاجه ده شغلى هى كدا عدت الخطر بقالها اسبوعين محجوزه هنا هكتبلها خروج النهارده تريح شويه فى البيت وبعدين تمارس حياتها الطبيعيه
والد جنى:شكرا جدا يا دكتور
مازن فضل فى المستشفى بس طول اليوم وهو مبتسم وفرحان حاسس ينتيجه تعبه وسفره لما عمل المستحيل علشان البنوته دى ونجح
وفى اخر اليوم كان ماشى :ميعاد الزياره خلص اكيد محدش موجود مع مدام مروه اما اروح اطمن عليها علشان بقالى اسبوعين ما شوفتهاش وصل عند اوضتها
لقى لبنى لوحدها بره بتلم حاجتها وبتعيط
مازن:السلام عليكم
لبنى بصتله وعنيا كلها دموع:وعليكم السلام
مازن:ماما عامله ايه
لبنى :تعبانه جدا انا خايفه عليها اوى
مازن:ما تقلقيش هتبقى كويسه بس انتى ادعيلها وبطلى عياط بقى
لبنى:حاضر
مازن:امال فين خطيبك
لبنى:خطيبى!! مين خطيبى ده انا مش مخطوبه
مازن:اه صح انتو لسه ما اتخطبتوش
لبنى:ايه اللى انت بتقوله ده بتتكلم عن مين
مازن:عن دكتور ايمن شكلى كده عكيت الدنيا اصل هو كان قايلى انه هيخطبك بس شكله عملهالك مفاجأه ما تقولهوش انى قولتلك
لبنى بغيظ: مفيش حاجه من دى احنا اصدقاء وبس
مازن:ااه نسيت اصل انتى بتقدسى علاقات الصداقه اللى فى الاخر بتتحول لحب
لبنى:انت جاى تستفزنى مش كده
مازن:لا ابدا انا اصلا مش جايلك انا قولت الوقت اتأخر اروح لمدام مروه فرصه مايكونش عندها حد علشان مش عايز اشوف حد فيكو
لبنى:ولما انت مش عايز تشوفنا بتتكلم معايا ليه
مازن:شفقه اصل شوفتك بتعيطى صعبتى عليا قولت اكلمك
لبنى:ماما عندك جوه انا ماشيه مش عايزه ضغطى يعلا
دخل مازن عند مدام مروه يسلم عليها
فى فيلا الصواف
فاديه اخت فهمى بتتكلم مع جوزها شوقى
فاديه: مش قولتلك هتخاف منى ولو عرفت انى وصلتلها
شوقى:وخافت منك اذاى بقى
فاديه:اكبر دليل اهو بعتتلى زياد بتسكتنى بيه
شوقى:هى شغلاكى ليه ما تسبيها فى حالها
فاديه:اسيب مين دى السبب فى ان عيلتى ادمرت السبب فى موت امى وابويا ودخول فهمى مستشفى المجانين وفى الاخر تقولى سبيها فى حالها
شوقى:مش هى السبب ولا حاجه انتى هتنسى ان اهلك كانو موافقين عادى على الجوازه وانتى اللى فضلتى وراها لحد ما كرهتيهم فيها
فاديه:مش عرفت حقيقتها وكانو لازم يعرفو
شوقى :حقيقتها اللى هى ايه انها بنت عامل بسيط فى شركه ابوكى بس على فكره ده مش عيب وهى ما خبتش عليكو علشان انتى تكتشفى اخوكى اللى كان مخبى علشان خايف من تفكيرك وحتى بعد ما اتجوز عمى كان هيرضى علشان عايز يشوف احفاده وانت فضلتى تبوظى العلاقه لحد ما قطعتيهم من بعض
فاديه :هو كان مفكر انه هيذل بابا لمجرد انه خلف
شوقى :استفادتى ايه بقى اخوكى من الزعل اتجنن وعمى وطنط من زعلهم عليه ماتو بقهرتهم
فاديه:هى لو ماكنتش دخلت ما بينا كان زمانهم عايشين
انا مستنيه كل ده علشان انتقم وهنتقم منها ومن اللى هى فرحانه بيهم ومتحاميه فيهم
شوقى:حرام عليكى سبيهم فى حالهم انتى علشان مش عارفه قيمه الضنا عايزه توجعيها بيهم
فاديه:ايه يا شوقى انت بتعايرنى وبعدين انت معايا ولا معاها
شوقى:ولا تعايرينى ولا اعايرك
وقام مشى وسابها
فى بيت سلوى
مازن:فى ايه يا ماما هنفضل فى النكد والعياط ده كتير
سلوى:برضو راح وما سمعش الكلام
مازن:سيبك منه يروح وهيرجع ذى الجذمه
سلوى:اذا كان راجع يدافع عنها ويتكلم بأسلوبها وقالى لو مش عايزينى هروح اعيش معاها فى فيلا الصواف
مازن:قوليلو روح
سلوى :هو انا لسه هقوله هو اصلا اخد شنطه وراح يعيش معاهم
مازن:بتتكلمى بجد؟؟
تلفونه رن والد جنى
مازن:السلام عليكم
والد جنى :دكتور مازن
مازن:فى حاجه
والد جنى:جنى مامتها بتصحيها الصبح مش بتصحى ومش بترد
مازن:اطلع بيها بسرعه على المستشفى وانا هحصلك
وقفل التلفون
مازن:ماما معلش انا لازم انزل بسرعه
سلوى:على مهلك وسوق بالراحه
مازن نزل جرى ركب عربيته وساق باقصى سرعه وصل المستشفى ودخل جرى كان دكتور عبد السلام ونفين ولبنى ساندين مدام مروه وواقفين فى الاستقبال
عبد السلام:هو مازن بيجرى كده ليه
لبنى :هتلاقيه مستعجل او راه حاجه
عبد السلام:ربنا يعينه
مازن دخل الاستقبال بسرعه وجرى لقى والد جنى ووالدتها واقفين بيعيطو ومعاهم دكتور
مازن للدكتور:ايه اللى حصل
الدكتور:البنت متوفيه من اكتر من ساعتين
مازن:ليه ايه سبب الوفاه
الدكتور:مفيش سبب امر الله
مازن:اذاى يعنى البنت خفت واتعافت وبقالها شهر كويسه ايه اللى حصل
الدكتور:موت طبيعى مفيش سبب امر ربنا
مازن دخل بسرعه على الاوضه اللى فيها جنى لقى الممرضات بيلمو الاجهزه من حوليها :علقو الاجهزه تانى
الممرضات:يا دكتور الحاله خلاص اتوفت
مازن بزعيق:قولت علقو الاجهزه تانى
علقو الاجهزه مازن حاول بكل الطرق يعملها انعاش بس طبعا معرفش
الدكتور:يا دكتور مازن بتعمل ايه
مازن:ما ينفعش تموت مفيش اى غلطه فى العمليه لازم تعيش
الدكتور بعد مازن عن جنى
الدكتور:يا دكتور افهم مفيش غلط موتته ربنا البنت ربنا كاتبلها كده
مازن خرج من الاوضه مش شايف قدامه لقى محمود
محمود:فى ايه يا مازن
مازن سابه ومش ونزل جرى كان وشه احمر جدا وباين عليه انه هينفجر فى اى لحظه ومحمود نازل وراه
عبد السلام:اهو مازن نازل تانى اهو
مازن بيمد جامد علشان يخرج بره المستشفى ومحمود بينادى عليه وهو مش بيرد
لحد ما خرج وركب عربيته وساق بأقصى بسرعه
لبنى:هو فى ايه
نفين:هتلاقيه عمل مصيبه ذى عوايده وبيهرب منها
عبد السلام:يا شيخه حرام عليكى هتلاقيه فى مشكله
لبنى:فعلا انا اول مره اشوف مازن متنرفز كده ربنا يستر
عدى يومين مازن مجاش المستشفى
لبنى بتروح مع مامتها المستشفى وبتدور عليه بعنيها مش بتلاقيه وهتتجنن كان فى ممرضه بتساعدهم على طول
لبنى:هو فى اى مشكله حصلت من يومين كده
الممرضه:لا مفيش ليه بتسألى يا دكتوره
لبنى:اصل كنت شايفه دكتور مازن نازل متنرفز اوى
الممرضه:اااااه اليوم ده اصل فى بنوته دكتور مازن تعب معاها جدا وكان فرحان جدا ان عمليتها نجحت لان كان فيها نسبه خطوره عاليا والبنت كانت ذى القمر وخفت وكان فرحان بيها جدا وروحت بيتها وبعد يومين بالظبط ماتت موته ربنا ده دكتور مازن كان شكله يقطع القلب وبقاله يومين مجاش المستشفى
لبنى: اه حاجه تزعل فعلا
