الحلقه 28
بليل الممرضه دخلت تشيل المحلول من ايده
مازن:هى الساعه بقت كام دلوقتى
الممرضه:الساعه 6
مازن:صاحبى جه ولا لسه
الممرضه:لا محدش جه بس دكتوره لبنى قاعده بره من الصبح يا حبه عينى دموعها ما نشفتش
مازن:هى لسه هنا مش مفروض تروح من الصبح
الممرضه :ما هى مش هينفع تسيب حضرتك برضو الف مبروك على الخطوبه احنا لسه عارفين النهارده
مازن ابتسم بتهكم
##
محمود اتأخر لأنه كلم ادهم وجابو معاه علشان لو فيه اى مشاكل وصلو المستشفى وطلعو لمازن الاوضه اول ما قربو لقو لبنى بره قاعده بتعيط
أدهم:مازن فين وأيه اللى حصل
محمود بقلق:انتى قاعده بره كده ليه
لبنى عيطت تانى:اتخانقنا
محمود:هو كويس
لبنى :اه ارتجاج بسيط
محمود:وفين الزفت اللى اسمه أيمن
لبنى:معرفش
محمود وادهم دخلو لمازن الاوضه
محمود:لا ده علم عليك ومش لازم تعدى بالسهوله دى
ادهم:ايه اللى وصل الحوار لكده
مازن:انا عايز امشى من هنا دلوقتى حالا ممكن
الباب خبط ودخل الدكتور ومعاه أيمن
محمود:وانت ليك عين تيجى هنا
الدكتور:مش عايزين نكبر الموضوع ممكن نتصالح دلوقتى علشان المشاكل ما تكبرش
محمود:ولا خايف اننا نأذيك
الدكتور:يا سيدى محدش هيأذى حد احنا مش اعداء المسامح كريم
ايمن:انا بعتذر لحضرتك يا دكتور مازن
محمود:يا راااجل بالسهوله دى
مازن:خلاص يا محمود وبص لأيمن انت ضربتنى فى ظهرى علشان عارف انك لو ضربتنى فى وشى كان زمانك مكانى دلوقتى
الدكتور:حقك عليا انا خلاص بقى طمعانين فى كرمك
مازن:خلاص يا دكتور علشان خاطرك
الدكتور وأيمن خرجو بره الاوضه ايمن شاف لبنى قاعده بره وبتعيط
الدكتور: يابنتى اهدى هو بقى كويس
ايمن:انا اسف يا لبنى هو شتمنى وضربنى قبل ما اضربه
لبنى بصيتلو ودورت وشها وايمن مشى
الدكتور :هو مصمم يمشى دلوقتى انا كتبتلو خروج هو عايز راحه تامه لكام يوم كده الاشعه مافيهاش حاجه بس برضو نخلى بالنا
لبنى موبيلها رن لقيتو عبد السلام
لبنى:ايوه يا بابا
عبد السلام:انتى كل ده فين
لبنى:لسه فى دمنهور كان عندى شويه مشاكل
عبد السلام:مشاكل ايه الوقت اتأخر
لبنى:خلاص هاجى سلام
قفلت الموبيل وطلعت اخدت حاجتها وغيرت هدومها ونزلت
محمود وادهم سندو مازن اللى فضل يدور بعنيه على لبنى كان متخيل انه هيلاقيها بره الاوضه ذى ما الممرضه قالت
خرجو بره المستشفى كانت عربيه مازن واقفه قدام المستشفى وعلى الناحيه التانيه لبنى واقفه بتوقف اى تاكسى يوديها محطه القطار
مازن شافها واتنهد جامد :خليكو هنا ثوانى ومشى عدى السكه ببطئ وراحلها
مازن:اتفضلى علشان ترجعى معانا
لبنى بصيتلو من فوق لتحت
مازن:مهما كنا متخانقين الوقت اتأخر ومش هينفع تروحى لوحدك
لبنى بدأت تعيط تانى
مازن:انا تعبان ومش حمل مناهده ممكن يلا
لبنى مشت معاه لحد العربيه وركبت فى الكنبه اللى ورا وهو جنبها ومحمود وادهم قدام مازن فضل حاطط وشه فى الشباك لانه زعلان منها جدا ومش متخيل انها تقسى عليه كده وقت ضعفه لبنى ما بطلتش عياط طول السكه لحد ما وصلو اسكندريه ووصلوها للبيت
ومشو لبيتهم
ادهم:تعالى بات عندى علشان ماما لو شافتك كده هتتعب
مازن:زمانها نامت عايز انام فى سريرى
وصلو البيت ومازن طلع البيت ومعاه ادهم ومحمود فتح بالمفتاح ودخل
سلوى:انت جيت يا مازن
مازن:لا ماجتش خليكى جوه علشان معايا اصحابى
مالحقش يكمل الجمله كانت سلوى شافته وصوتت
ادهم:يا ماما ما هو كويس اهو
مازن:انا كويس والله وقعت بس
سلوى:انتو مش هتهدو الا لما يحصلى حاجه منكو بتعمل فيا كده ليه
مازن:يا ماما اتزحلقت ووقعت اعمل ايه طيب
سلوى:بتكدب على امك ده انا بشمك لما بتكدب
مازن ضحك:اقسم بالله ما قادر اضحك خلاص انا كويس هحكيلك بكره عايز انام هموت ماشى
زياد طلع على صوت مامته
زياد:فين يا عم العضلات والجيم
مازن:اظنك شايف ان الجرح فى دماغى من ورا
ادهم:اتاخد على خوانه انا مش عارف سامحتو اذاى
مازن:فكك بقى مش عايز مشاكل ونيابه وقرف خلاص
ادهم:ومنظرك قدام المزه
زياد:ايييييه ده انت اضربت قدام المزه لا كده غلط
مازن:معدش فيه مزه اصلا اهمدو بقى تعبان وعايز انام
محمود:انا هستأذن بقى بعد اذنكو
##
فى بيت عبد السلام
لبنى دخلت البيت اول ما شافت عبد السلام بدأت تعيط تانى وجريت على حضنه
عبد السلام:حصلك حاجه
لبنى:لا مازن سابنى
عبد السلام :عادى بيحصل هتموتى نفسك اهدى واحكيلى ايه اللى حصل
لبنى حكيتلو بالتفاصيل
عبد السلام:لا طبعا انتى غلطانه مفروض هو دلوقتى تعبان يعنى تستنى لما يخف وتتناقشو فى مشاكلكو ومازن ليه حق يضايق من ايمن على اللى قالو امبارح
لبنى:بس ملوش حق انه يجيلى المستشفى ويتعدى عليه
عبد السلام:يا بنتى الراجل دمه حامى وبيغير عليكى اهدى بس وادخلى اغسلى وشك وصلى والصباح رباح
نفين كل شويه تتصل بأيمن علشان تعرف اخر الاخبار ولما سمعت لبنى مع عبد السلام اتصلت تقوله
نفين:بقولك سمعتها بودنى بتقوله انه سابها
ايمن:هما الممرضات قالولى انهم اتخانقو جامد بس انا شايفها وهى بتركب معاه العربيه
نفين:انا فرحانه اوى اننا نجحنا
ايمن:بس فكرك هترضى تكلمنى تانى
نفين:شويه حنيه وهى مجروحه كده وهتشوف ياااا اخيرا خلصنا منه
تانى يوم الصبح مازن فاق على زياد جايبلو الاكل فى السرير
مازن:تتحسد
زياد:لا انت حبيبى وانت عارف كده كويس
سلوى:يلا قوم علشان تحكيلنا حصل ايه
مازن حكالهم الموضوع من الاول
زياد:هو عمل كده علشان لقاك مؤدب كان لازم تدخل تضربه على طول من غير نقاش
مازن:خلاص بقى الموضوع خلص
سلوى:والبنت الغلبانه دى ذنبها ايه
مازن:بعد اللى قالتو
سلوى:ممكن كانت متوتره خايفه عليك لكن مش قصدها انها تقف معاه ضدك
مازن:كل حاجه بتبان وقت الشده وهى بانت خلاص اقفلو الموضوع بقى
زياد:طيب نقفل الموضوع ده ونفتح موضوع تانى ممكن تيجى معانا نزور بابا
مازن:لا كده هقوم انزل الشغل وانا تعبان
زياد:يابنى ده ابوك خلى عندك شويه رحمه
مازن:انت مفكرنى مصدق حوار هى اللى خلتو مدمن وخلتو يضربنا وانه ملوش ذنب والكلام الفراغ ده
زياد:كفايه الحبسه اللى كان فيها والظلم اللى شافه ده اكبر عقاب من ربنا عايز ايه تانى
مازن بصوت عالى:عايز اعرف انت قلبت شيخ امتى الكلام فى الموضوع ده يتقفل ومسك دماغه لانه داخ
سلوى:خلاص يا زياد اخوك تعبان
مازن:لا اذاى لازم يموتنى
زياد:تعرف الدكتور قالى انه بينادى بأسمك
مازن بعد ما كان متعصب هدى وبص لزياد:بتتكلم جد ولا بتقول كده بس علشان اروح
زياد:والله بجد
مازن:لما اهدى واتقبل الموضوع هروح لوحدى ممكن تسكت بقى وانتى يا ماما عايزه تروحى انا مش ماسكك
##
لبنى قامت الصبح اتصلت بمازن ذى ما بتعمل كل يوم بس هو ماردش عليها فضلت تعيط نفين دخلت عليها
نفين:والله يا لولو مايستاهل دمعه واحده
لبنى:انا بحبه بحب نفسى وانا معاه بحب الدفا اللى فى صوته بحب خوفه عليا وحنيته انتى عمرك ما هتفهمى كلامى انا بعشقه لو سابنى تانى هموت يا نفين
نفين:طيب اديكى هونتى عليه وسابك ولا همه يعنى هو مش بيحبك ذى ما بتحبيه
##
فى مركز التأهيل
الدكتور:عم فهمى اتحسن كتير وقريب جدا ممكن تأخدوه معاكو
زياد:بجد طيب كويس ربنا يباركلك يا دكتور دى ماما جايه علشان تشوفه بس عيزينك معانا
وفعلا زياد اخد سلوى وادهم وراحو اوضته
الدكتور:اذيك النهارده يا عم فهمى
فهمى ابتسم وهز راسه انه كويس
الدكتور:ابنك جاى يشوفك وجايبلك مفجأه معاه
فهمى:مازن
الدكتور: لا مش مازن ده زياد
فهمى دور وشه وبص بعيد
زياد:اذيك يا بابا
فهمى مش بيرد عليه وباصص بعيد
زياد:شوف انا جبتلك مين دى ماما سلوى
فهمى مش راضى يبصلهم خالص والدكتور حس انه اتوتر الدكتور:طيب معلش هنسيبه لوحدو شويه طلعو كلهم بره
زياد:انا كنت متخيل انه هيفتكر ماما
الدكتور:هو حضرتك كنتى روحتى شوفتيه وهو محبوس صح
سلوى عيطت : انا كنت مخبيه الكلام ده عن ولادى بس انا دورت عليه ولما لقيتو فاديه هددتنى انها هتأذي عيالى اخترت انها تأذيه هو بس ما تلمسش عيالى
الدكتور:هو فاكر كل ده وطبعا مضايق بس ياريت مازن ده يجى
زياد:هنحاول معاه ونجيبه بأذن الله بس ادهم ذنبه ايه هو مفروض يعرفه
الدكتور : هو اصلا ما بصش نحيتو خالص علشان يشوفه
زياد وسلوى وادهم مشو من المركز
زياد:شوفتى يا ماما هو غلبان اذاى
سلوى:بس هو مش مسامحنى
زياد:هنفهمه مع الوقت انك كان غصب عنك
