الحلقه 25
فاديه مسكت المسدس صوبته ناحيه مازن وضغطت على الزناد
زياد كان العسكرى فك رجليه ولسه بيفك اديه زق العسكرى وجرى وقف قدام مازن الرصاصه جت فى زياد
مازن مسك زياد وبيبصلو ودموع نازله مش عارف يوقفها زياد ابتسم لمازن ووقع فى الارض
مازن:زياد زياااد ما تخافش هتعيش ماتخافش انا جنبك حد يطلب الاسعاف بسرعه
محمود:انا طلبتهم جايين فى السكه اضغط بس على الجرح علشان ما ينزفش
زياد اغمى عليه وسمعو صفاره الاسعاف
الظابط مسك فاديه وطلعها البوكس
محمود:اركب انت معاه وانا وراكو بالعربيه
ادهم اتصل بمحمود
ادهم صوته بيعيط:محمود فين مازن
محمود:هو مازن لحق قالك احنا طالعين على المستشفى
ادهم:قالى ايه هو حد فيهم حصلو حاجه
محمود :اما انت بتعيط عليه
ادهم:ماما جتلها ازمه قلبيه من خوفها عليهم واحنا فى المستشفى عندكو دلوقتى
محمود:يادى المصايب احنا جاينلكو دلوقتى وقفل السكه
##
فى بيت عبد السلام
عبد السلام:يا لبنى اتصلتى بمازن يابنتى الساعه 9:30 اكيد فى حاجه
لبنى بقلق وتوتر:اتصلت كتير ومش ييرد اكيد حصلو حاجه
نفين قاعده على وشها أبتسامه
عبد السلام:مفروض لو مش جاى يتصل يعتذر كده قله ذوق
لبنى:اكيد فى حاجه منعتو
نفين:وليه ما يبقاش كلامى صحيح علشان تصدقونى لما قولت انه حقير وواطى وهوايته يكسر قلوب البنات
لبنى:انا مسمحلكيش تقولى كده عنه
عبد السلام: اختك عندها حق حتى لو حصلو ظروف كان مفروض يتصل
لبنى بدأت تعيط ودخلت اوضتها مسحت المكياج بنرفزه وهى بتعيط جامد وقعدت على السرير وفضلت تتصل كتير مش بيرد لحد ما نامت بهدومها اللى كانت مستنياه بيها
##
الاسعاف كانت سايقه بسرعه مازن كان جنب زياد والمسعفين حطوله ماسك اكسجين ومازن ضاغط على جرح الرصاصه اللى جه فى جنبه جامد علشان يوقف النزيف وصلو المستشفى
مازن كان لابس قميص ابيض بقى كلو دم واديه مليانه دم حتى وشه وبيعيط جامد مسك سرير المستشفى اللى عليه زياد ودخلوه على العمليات محمود مسك مازن
محمود:مش هينفع تدخل سيبهم يتصرفو تعالى نروح الحمام نغسل وشك واديك
مازن بيعيط :معرفتش احميه
محمود بيفكر اقوله على مامته ولا يحصلو حاجه ولو ما قولتش ممكن يزعل منى
محمود :ان شاء الله هيبقى كويس بص هو ادهم فى المستشفى تعالى ندور عليه
مازن:انت قولتلهم حاجه
محمود:لا والله هو جه هو والحاجه لوحدهم
مازن:ماما حصلها حاجه
محمود:ازمه قلبيه بس عدت وهى فى العنايه دلوقتى
مازن جرى على العنايه اول ما ادهم شافه اتخض
ادهم: ايه الدم ده ايه الل حصل
مازن:ماما فين يا ادهم
ادهم :فى العنايه حصلكو ايه ما تنطق
مازن:انا داخلها
محمود مسكه:عايز تموتها هتدخل بمنظرك ده
ادهم:الدكتور طمنى وقالى كانت بسيطه ولحقوها زياد فين محمود حكاله بسرعه
مازن نزل قعد عند اوضه العمليات مستنى يطلعو زياد الساعه كانت 2نص الليل
##
فى بيت عبد السلام
لبنى كل شويه تقوم تبص فى الساعه وتكمل عياط وتتصل بمازن مفيش رد كانت مستنيه الصبح يطلع علشان تروحله المستشفى واول ما حست بنور الصبح قامت لبست كانت الساعه 7
عبد السلام كمان ما نمش وفضل قاعد فى الصاله بيفكر
لبنى خرجت من الاوضه
عبد السلام:رايحه فين الصبح كده مش كنتى اخده اجازه
لبنى:هاخد العربيه وهلف بيها شويه وفعلا ساقت العربيه بدون هدف ولا وجه لحد ما لقيت نفسها قدام المستشفى ولمحت عربيه مازن فكرت انها تتصل بمحمود
##
الدكتور طلع وطمنهم على زياد بس قالهم هيدخل العنايه لحد ما حالتو تستقر
ادهم:الحمد لله عدت على خير
محمود:مازن لبنى بتتصل ارد عليها
مازن:اااااه يا لهوى ده انا كنت مواعدها امبارح رد عليها شوفها فين وماتقولهاش حاجه
محمود:اذيك يا لبنى
لبنى بصوت مخنوق:الحمد لله .... هو مازن فين
محمود:هو فى المستشفى وانتى فين
لبنى:انا واقفه بره المستشفى ممكن تديله الموبيل بعد اذنك
محمود :خد نهارك شكله مش فايت هى بره المستشفى هنا
مازن:الو
لبنى:انت لسه عايش
مازن:انا عارف انك زعلانه اطلعى بس وانا هفهمك
لبنى بتعيط :تفهمنى انت احقر بنى ادم شوفتو فى حياتى انا بكرهك وحتى مش طايقه اشوفك
مازن من اول ما مسك التلفون وهو نزل جرى على تحت لانه عارف انها لو شافتو هتعرف انه كان معذور
لبنى خلصت كلامها كانت واقفه بره العربيه وبتعيط جامد لفت علشان تركب العربيه لقت مازن فى وشها قميصه كله دم وعنيه باين عليه العياط
لبنى بصيتله اوى وعياطها زاد:انت ايه اللى حصلك
مازن:اهدى مفيش حاجه انا كويس
لبنى:حصل ايه
مازن:تعالى بس اخد موبيلى من العربيه ونطلع فوق وهحكيلك مازن مسك اديها وطلعو قعدو عند العنايه
و حكالها كل حاجه
لبنى:كل ده حصل امبارح وانا معرفش والرصاصه كانت هتيجى فيك
مازن:لو اعرف انك هتخضى عليا كده كنت خليتها جت فيا
لبنى:بعد الشر عليك
محمود:ايه يا عم الحبيب اللى يشوفك دلوقتى ما يشوفكش وانت بتعيط امبارح خلينى ساكت ولا افضحك
مازن:المستشفى كلها شافتنى وانا بعيط جت عليها
وضحكو كلهم
محمود: انزل اشترى اى حاجه علشان لو دخلت لطنط كده هتتخض
مازن :حاضر انا نازل
لبنى:انا هاجى معاك
مازن ولبنى مشيو بس جوه المستشفى
لبنى :احنا رايحين فين
مازن:رايحين المكتب بتاعى ببقى حاطط هدوم علشان سعات ببات
دخلو المكتب لبنى فوجئت بمازن بيفك زراير القميص وقلعه اول مره تشوفه كده جسمه رياضى جدا والطول مديه هيبه
لبنى:خبت عنيها انت بتعمل ايه عيب كده
مازن:خلاص فتحى انا لبست
فتحت عنيها :لسه يا قليل الادب
مازن ضحك ولبس بلوفر وقرب منها :اوعى تفتحى حط ايده على وسطها هى اتخضت وشالت اديها من على وشها لقيتو قريب اوى منها قربها كمان منه وقرب منها وباسها بكل حب هى حطت اديها حوالين رقبتو ولحظه من الصمت
مازن بهمس:لسه بتكرهينى ولا...
لبنى: انا بحبك اوى انا اسفه على الكلام اللى قولته
مازن:عارف انها حاجه تضايق بس اللى منعنى عنك الشديد القوى بس انا اللى مضايقنى انك شكيتى فى حبى ليكى وللمره الثانيه مااديتنيش فرصه ادافع عن نفسى
لبنى:على اد حبى ليك على اد ما ببقى متنرفزه
مازن:اسمعينى الاول وبعدين اتنرفزى فى المرتين كنت مظلوم مش مكفيكى البعد المره اللى فاتت عيزانا نبعد تانى هو ده الحب عندك
لبنى:ما تزعلش بقى والله ما هتتكرر هسمعك الاول
مازن: يلا بينا علشان محدش يشك فينا نزلو راحو الاوضه اللى نقلو سلوى فيها ودخلو اطمنو على سلوى
مازن:ايه يا ست الكل بتقلقينا عليكى
سلوى:انت كويس واخوك فين
مازن:احنا الثلاثه ذى الفل وزياد ذى القرد
سلوى:طب هو فين
مازن:هو مايعرفش حاجه فمجاش هنقوله بس نطمن عليكى الاول ..شوفتى لبنى
لبنى:الف سلامه عليكى يا حبيبتى
سلوى:انتى اللى مجنناه ومطيره النوم من عنيه
لبنى ضحكت ووشها احمر
محمود:الف سلامه عليكى يا طنط
سلوى:الله يسلمك يا حبيبى
ادهم:شوفتى خوفتى على الفاضى وقلبك تعب ومفيش حاجه
سلوى: اتصلى بزياد عايزه اشوفه وانت يا مازن مكنتش بترد على موبيلك ليه
مازن:نسيتو فى العربيه عادى يعنى
الممرضه:دكتور مازن فى ظابط بيسأل عليك وكمان حضرتك يا دكتور محمود
سلوى:ليه يابنى حصل ايه
مازن :عادى يا ماما شغل ما تشغليش بالك انتى
مازن خرج هو ومحمود
الظابط:حضراتكو مطلوبين فى القسم
فعلا نزلو معاه وراحو القسم ومحمود كلم المحامى يسبقهم على القسم
مازن:انا اسف يا محمود والله ما قصدى احطك فى الموقف ده
محمود:عيب عليك انت اخويا واحنا بينا كده
وصلو القسم كان المحامى مستنيهم حكو للظابط كل الموضوع
الظابط:يعنى اللى فهمتو ان الراجل المجنون اللى جه ده ابوك وان الست اللى ضربت عليك النار مخبياه ومطلعاله شهاده وفاه وان هى اخته عمتك يعنى
مازن:ايوه يا فندم
الظابط:الكلام ده بوقيقى كده فين الورق اللى يثبت كلامك
مازن :حضرتك زياد فى العنايه وهو اللى عارف بس احنا ممكن نعمل DNA عادى
الظابط:احنا بعتنا ابوك لمركز تأهيل نفسى يعنى لو عايز تزوره
مازن:وفاديه هتعملو فيها ايه
الظابط:لا دى جنايه اكيد متحفظين عليها حضرتك بس خليك فى البلد علشان هنحتاجك
مازن ومحمود مشيو من القسم كان وقت المغرب طبعا محمود روح بيته ومازن رجع على المستشفى
لقى لبنى قاعده جنب مامته وبيتكلمو وسلوى قاعده تحكيلها عن مازن وهو صغير دخل الاوضه
سلوى:كنت فين يا حبيبى كل ده دى لبنى قاعده معايا من الصبح اكيد تعبت
لبنى:لا يا حبيبتى انا مبسوطه اوى انى قاعده معاكى
مازن:ما انتى بتحكيلها عنى ومطلعه كل اسرارى وعيزاها تضايق قولتلها كل حاجه ولا سبتيلى شويه حجات احكيهالها
سلوى:حكيت كلو وضحكو هما الثلاثه
مازن بص لببنى:يلا يا لولو اوصلك علشان ما تتأخريش واصلا زمان الدكتور مش طايقنى وعايز اصالحه
لبنى:يالهوى بابا انا نازله من بدرى جدا وحتى ما اتصلتش طمنته عليا وموبيلى فى الشنطه ماسمعتهوش وقامت بسرعه طلعت الموبيل من الشنطه :بابا متصل 34 مره اعمل ايه انا دلوقتى هيقتلنى
مازن:طيب اتصلى طمنيه بسرعه
وفعلا لبنى اتصلت
عبد السلام بصوت عالى :الو
لبنى:ايوه يا بابا سورى ما سمعت.....
عبد السلام :انتى فين
لبنى:خلاص انا جايه والله
عبد السلام:ردى عليا انتى فين
لبنى:فى المستشفى
عبد السلام:برضو روحتيلو اتفضلى على البيت
لبنى قفلت السكه وبان عليها التوتر :انا لازم امشى
مازن:هوصلك طيب وارجع بتاكسى عادى
لبنى:لا خليك مع طنط انا هبقى كويسه
مازن مشى معاها طلعو من المستشفى
مازن:بصى انتى غلطانه انك ما كلمتهوش بس حاولى تكلميه بهدوء كده وطمنينى عملتى ايه
لبنى ركبت عربيتها ومشيت بسرعه تروح على بيتها
##
فى بيت عبد السلام لبنى فتحت الباب ودخلت لقيت ابوها ونفين مستنينها
لبنى:انا عارفه انى غلطانه بس اسمعونى
عبد السلام كان باين انه متنرفز :انا مش عايز كلام ايه اللى وداكى عندو للدرجه دى انتى رخيصه
لبنى:يا بابا بس هو..
عبد السلام:هو لو بيخاف عليكى مش هيخليكى تعملى غلط وتخبى على اهلك وما ترديش علينا علشان ما نعرفش انتى فين كلام نهائى اخر مره تشوفى الولد ده لو أخر واحد فى الدنيا مش هتتجوزيه اتفضلى على اوضتك وهاتى موبيلك ده واخدو منها
