Ξανά Από Την Αρχή.

Το Μωράκι Μας...

Σηκώνομαι για να πάρω τηλέφωνο τα παιδιά.

Τηλεφωνώ στον Nino αλλά δεν απαντά.

Παίρνω την Alya τηλέφωνο μιας και ο Nino δεν απαντά και ύστερα από λίγο το σηκώνει.

"Γειά, τι έγινε;" με ρωτάει.

"Θέλετε να έρθετε από εδώ το βράδυ;" την ρωτάω.

"Σίγουρα; μήπως θέλετε να μείνετε λίγο μόνοι σας; η Marinette;" μου λέει.

"Η Marinette το πρότεινε. Θέλει να δει και τον Bill." της απαντάω.

"Εντάξει τότε, θα έρθουμε." μου λέει και χαμογελάω.

"Ο Nino που είναι και δεν απαντά στο κινητό;" ρωτάω και η Alya αναστενάζει.

"Τσακώνεται με τον μικρό!" λέει και γελάω.

"Καλά αυτός ο άνθρωπος, με το τρίχρονο βρήκε να τσακωθεί;" ρωτάω γελώντας.

"Περίμενε λίγο Adrien... NINO ΔΏΣΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΆΚΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΊ!"φωνάζει.

"Adrien σε κλείνω, ο Nino κάνει χειρότερα από το παιδί!" λέει τονίζοντας το τελευταίο και γελάω.

Το κλείνω και πηγαίνω στην Marinette.

"Θα έρθουν;" με ρωτάει.

"Ναι." της απαντάω και χαμογελάει κάπως.

"Ο μικρός;" με ρωτάει και γελάω.

"Τσακώνονται με τον Nino. " της απαντάω και γελάει και αυτή.

"Έτσι θα κάνεις κι εσύ;" με ρωτάει.

"Θα δούμε!" της απαντάω.

Τότε ακούγεται ένας αρκετά δυνατός θοριβος από έξω.

Σηκώνομαι μαζί με την Marinette.

Marinette's POV.

Αχ τώρα γιατί ζαλίστηκα;

Θα Σηκώθηκα απότομα λογικά.

"Είσαι καλά;" με ρωτάει ο Adrien.

"Ναι μια χαρά." του απαντάω και πάμε προς το παράθυρο.

Κοιταζω έξω από το παράθυρο και αμέσως γουρλώνω τα μάτια μου.

Ενας μαύρο ντυμένος τυπάκος με σχεδιασμένες φωτιές επάνω και η δύναμη του από ότι βλέπω είναι η φωτιά.

"Σούπερ κακος είναι αυτός;" ρωτάει ο Adrien.

"Όχι... Απλώς κάποιος αποφάσισε να βγει έξω και να κοψωχολιαζει κόσμο.." ειρωνεύομαι..

"ΦΥΣΙΚΆ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΣΟΎΠΕΡ ΚΑΚΟΣ!" φωνάζω.

Καλε γιατί φώναξα;