Ξανά Από Την Αρχή.

Θεωρίες...

1 μήνας μετά...

Marinette's POV.

"Γιατί δεν σταματάει να κλαίει!" ψιλό φωνάζει ο Plagg.

"Γιατί είναι μωρό Plagg βάλε το κεφάλι σου να δουλέψει!" ψιλό φωνάζει και η Tikki ενώ εγώ κουνάω την μικρή.

"Σταματήστε λίγο μήπως ηρεμισει το παιδί!" τους εξηγώ.

"Τι θες να πεις πως είμαι χαζός!" λέει ο Plagg.

"Εσύ τι λες!" απαντάει η Tikki.

"Ααα! Σκασμουλης λίγο!" φωνάζω και σταματάνε και οι δύο.

"Έλα κοριτσάκι μου όμορφο... Ηρεμισε..." λέω στην Emma.

Που είναι αυτήν η σωτήρια πιπίλα!

"Plagg, Tikki μπορείτε να μου βρείτε την   πιπίλα της μικρής;" τους ρωτάω και αμέσως χωρίζονται και αρχίζουν να ψάχνουν.

Και αυτός ο Adrien που είναι!

Δύο πράγματα τον έστειλα να πάρει!

Τα νεύρα μου!

"Ορίστε Marinette." μου λέει ο Plagg.

Μου δίνει την πιπίλα...

"Έλα χρυσό μου κοριτσάκι βάλε την πιπίλα!" της λέω όσο πιο γλυκά μπορώ.

Δεν την θελει.

Έχω μόνο ένα τελευταίο πράγμα να δοκιμάσω..

"Tikki... Βούλες παντού.." λέω κουρασμένη.

Δεν θα πιστέψετε πόσες φορές έχω βγει μεσάνυχτα έχω και να κάθομαι πάνω σε ταράτσες για να κοιμηθεί!

Και μετά δεν ξέρω πως να γυρίσω!

Τουλάχιστον βγήκα κι εγώ έξω να ξεσκασω!

Να πάρω καθαρό αέρα..

Σταμάτησε να κλαίει και η μικρή.

"Σου αρέσει εδώ πάνω ε;" της λέω γλυκά ενώ ξέρω ότι δεν καταλαβαίνει.

Εκείνη γελάει.

Την φέρνω πιο κοντά μου και φιλαω το κεφαλάκι της.

"Κοίτα να κοιμηθείς και να μην ξέρω πως να γυρίσω! Δεν είναι εδώ και ο πατέρας σου να με βοηθήσει!" συνεχίζω.

"Θα κοιμηθείς όμως το βράδυ έτσι;" συνεχίζω την συζήτηση και την γαργαλαω λιγάκι στην κοιλίτσα της κι εκείνη γελάει λιγάκι.

"Μικρούλη μου σε αγαπάω τόσο πολύ!" της λέω καθώς την φέρνω κοντά μου.

"Τι γλυκιά στιγμή μητέρας κόρης!" ακούω μια φωνή.

Γυρνάω γρήγορα προς εκείνο το σημείο.

Εκεί βλέπω μια γυναίκα με μοβ κουστούμι και..