Ξανά Από Την Αρχή.

"Καλώς Ήρθες Σπίτι... Emma Agreste.."

Adrien's POV.

"Γεναμε! Γεναμε!" φωνάζω μέσα στον πανικό.

"Adrien! Δεν Γεναμε! Χαλάρωσε!" μου φωνάζει η Marinette και με τραβάει από την μπλούζα για να κάτσω κάτω.

"Θέλω λίγο να ηρεμισεις!" μου λεει.

"Δεν φταίω εγώ!" δικαιολογούμε και γελάει.

"Μόνο... Σε περίπτωση που όντως έρθει η ώρα να γεννήσω, μην πάθεις τον ίδιο πανηκο με τον Nino!"

"Γιατι τι έκανε ο Nino;" ρωτάει η Tikki.

"Στο νοσοκομείο μπήκε σε λάθος δωμάτιο." απαντάει.

"Μην ανυσηχεις δεν θα κάνω έτσι." απαντάω.

"Ναι... Αυτός θα κάνει χειρότερα! "απαντάει ο Plagg και κατεβάζει ένα ακόμα τυρί.

"Χα χα! Πολυ αστείο!" κοροϊδεύω.

"Adrien.. Θα πούμε ποτέ στο παιδί... Ότι.. Είμαστε υπέρ ήρωες;" με ρωτάει η Marinette.

"Αν... Τελειώσουν όλα αυτά... Αλλά και πάλι δεν ξέρω." της απάντησα.

"Εντάξει.." λέει και κάνει να σηκωθεί.

"Εϊ Εϊ που πας!" της λέω.

"Στην κουζίνα... Να πιω νερό." μου λέει.

"Κάτσε κάτω θα σου φέρω εγώ νερό." της λέω και σηκώνομαι.

"Μπορώ και μόνη μου. " συνεχίζει.

"Marinette! Θα πάω εγώ! Θέλει κάτι άλλο η κορούλα μου;" λέω.

"Όχι, η γυναίκα σου θέλει να πάει να πιει νερό." απαντάει.

"Καλά πάω."

Από έξω τότε ακούγετε ένας πολύ δυνατός θόρυβος.

"Marinette είσαι καλά!" φωνάζω και τρέχω από εκεί.

Πηγαίνω στο σαλόνι και την βρίσκω στο παράθυρο.

"Κοίτα Adrien!" λέει και μου κάνει νόημα να πάω εκεί.

"Πλάκα μου κάνει!" φωνάζω.

"Καλέ! Μεγάλος είναι!" λέει η Marinette.

"Μήπως να πας να πολεμισεις Mister bug; " με κοροϊδεύει.

"Εμ... Τι θα γίνει αν.."

"Πόσο άτυχοι πρέπει να ήμαστε για να σπάσουν τα νερά όταν εσύ θα λείπεις;" μου λέει.

"Να απαντήσω εγώ που ξέρω; " πετάει ο Plagg.

"Εσύ να σταματήσεις να κοροϊδεύεις και όσο λείπω, θα προσέχεις την Marinette!" του λέω σοβαρά.

"Marinette... Θα μου δώσεις τα σκουλαρίκια;"

Βγάζει τα σκουλαρικια και μου τα δίνει ενώ εγώ τις δινω το δαχτυλίδι.