Ξανά Από Την Αρχή.

Ετοιμασίες

5 μήνες μετά...

Marinette's POV.

Μαντεψτε λοιπόν ποιος έχασε το στοίχημα!!

Τύμπανα παρακαλω!!!

Ο Adrien Agreste!

Και μαντεψτε επίσης ποια ξεκίνησε να φτιάχνει ρούχα για το μωρό!

H Marinette Dupain Cheng!

Ο Adrien αυτήν την στιγμή είναι σε μάχη.

Πάω κι εγώ Καμοια φορά..

Αλλά από εδώ και πέρα θα πηγαίνει ο Adrien.

Εγώ δεν έχω θέμα να πάω να πολεμισω.

Ο Adrien φοβάται.

Παρεμπιπτόντως..

Έχω κάνει κοιλίτσα!

Έχω όμως μια απορια..

Πως βολεύεται μέσα στην κοιλιά μου;

Εννοώ... Δεν θέλει να απλωθεί λίγο;

Τέλος πάντων...

Συνεχίζω την ζωή μου.

Ακούγεται τότε ο ήχος του κινητού μου.

Παίρνω το κινητό στα χέρια μου.

Η μαμά μου.

Είναι η πέμπτη φορά που με παίρνει.

"Γειά σου μαμά." λέω καθώς το Σηκώνω.

"Γειά σου αγάπη μου, πως είσαι;" με ρωτάει.

"Μία χαρά..." απαντάω.

"Το εγγονάκι μου πως είναι;" με ρωτάει και αφήνω ένα γελάκι.

"Σου στέλνει χερετισματα!" την πειράζω.

"Κοίτα εδώ με κοροϊδεύει! Να σου πω, πάρε και τον μπαμπά σου. "

"Marinette κοριτσάκι μου πως είσαι;" με ρωτάει.

"Έχετε καταλάβει ότι είμαι έγκυος και δεν πάσχω από Καμοια ασθένεια έτσι;" λέω.

"Χτυπά ξύλο καλέ! Ο Adrien είναι σπίτι;" λέει.

"Όχι." απαντάω άνετα.

"Και τι θα γίνει αν σπάσουν τα νερά!" λέει και γουρλώνω τα μάτια μου.

"Στον έκτο μήνα είμαι πως θα σπάσουν τα νερά! " εξηγώ.

"Γεινικα μιλάμε!" λέει.

"Καλά θα μιλήσουμε αργότερα! Αντίο! " λέω και κλείνω το τηλέφωνο.

"Τι άλλο θα ακούσω Παναγία μου!" μονόλογο και ο Plagg έρχεται δίπλα μου.

Εκείνος τρώει καμαμπερ (κλασικά) και εγώ συνεχίζω να φτιάχνω το ρουχαλάκι.

Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Adrien.