Ξανά Από Την Αρχή.

Άτυχοι Ήρωες..

"Τι θεωρία έχεις;" τον ρωτάω.

"Η Natalie μπορεί να ειναι η Hawk Moth!" απαντάει και το σκέφτομαι λίγο.

"Πολύ πιθανό... Αν το σκεφτούμε ότι το έσκασε και από την φυλακή..." του λέω.

"Γιατί λες να το κάνει;" ρωτάω.

"Δεν... Δεν ξέρω..."

"Μάλιστα... Εγώ πάω μέσα γιατί νύσταξα θα το συζητήσουμε αύριο." του εξηγω και σηκώνομαι.

"Έρχομαι κι εγώ." Μου λέει και με ακολουθεί.

Βάζω τις πιτζάμες μου, όπως και ο Adrien και ξαπλωνουμε.

Δίπλα μου είναι η κούνια του μωρού.

Κάθομαι λίγο και την χαζεύω.

Γυρνάω προς τον Adrien.

"Αν αρχίσει να κλαίει σειρά σου." τον ενημερώνω.

"Καλά..." απαντάει και με αγκαλιάζει.

Βολεύομαι καλύτερα στην αγκαλιά του και προσπαθώ να κοιμηθώ.

"Ξέρεις τι θυμήθηκα;" ψυθηριζω.

"Τι;"

"Όταν είχαμε κοιμηθεί πρώτη φορά μαζί στο σπίτι μου... Που μας είδαν οι γονείς μου και νόμιζαν ότι ήμαστε ζευγάρι!" του λέω.

"Ναι, αλλά έπειτα από λίγο τα φτιάξαμε, οπότε δεν έπεσαν έξω." Μου εξηγεί.

"Τι περιπέτεια ήταν κι αυτή!" συνεχίζω.

"Ας κοιμηθούμε τώρα γιατί θα μας ξυπνάει η μικρή όλο το βράδυ πάλι." Μου λέει ο Adrien.

Κλείνω τα μάτια μου.

Ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει.

Ξυπνάω με το φως του ήλιου να μπαίνει στα μάτια μου.

Ο Adrien έχει σηκωθεί.

Πάντα πρώτος από εμένα ξυπνάει, πως το κάνει αυτό δεν ξέρω!

Παίρνει παρέα και την Emma μιας και ξυπνάει νωρίς.

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω στην κουζίνα.

Φτιάχνω καφέ για να ανοίξει κάπως το μάτι μου.

"Καλημέρα!" Ακούω την φωνή του Adrien.

Έρχεται και με φιλάει.

"Τι κάνει το κοριτσάκι μου!" λέω στην Emma με παιχνιδιαρικη φωνή.

"Α! Παρεμπιπτόντως ξέχασα να σου πω, σήμερα θα με την Alya στα μαγαζιά γιατί αύριο έχει γενέθλια ο Bill και θέλει την βοήθεια μου, επίσης πρέπει να του πάρω δώρο." του εξηγω.