-Cho Hee bak ben gerçekten sarhoştum.
-Eee Yoongi bu bir bahane mi?
-Bak Cho ben normal de koşmazdım peşinden ama... ama sen de bir şey var. Ben seni her
gördüğüm de sen tarafından bir mıknatıs gibi çekiliyorum. Senden uzak duramıyorum Cho.
Bu dediğine gerçekten gülmüştüm.
-Komik olma Yoongi. Ne alaka?
-Bir dakika ya ben sana neden açıklama yapıyorum?
-Lannn ben seni...gerçekten ben senden nefret ediyorum.
Kalbim ağrıyordu. Sanki bir uçurumun kenarındayım ve o uçurumdan Yoongi benim ağzıma
sıçarak itekliyo.
-Siktir git Yoongi!
-Kes lan!
-Siktir git Yoongiii!
-Bağarma beee!
O gidince yere düşürdüğüm içki şişesine baktım paramparçaydı içindeki içkide hep dökülmüştü.
Yavaşça eğildim ve camları toplamaya başladım deli gibi ağlıyordum.
Elime bir sürü cam batıyordu fakat umurumda değil!
Yerdeki camları toplamıştım fakat, fakat içki yere dökülmüştü nasıl toplucam ben şimdi.
-Bitti!Bitti!Bittiii!Bittiiiiiii!
-Choo Choo sakin ol, sakin ol güzelim.
-Canım acıyor Yoongi! Bak! Bu camlar bu camlar...
Demiştim elim deki kanlı camları göstererek.
Camları görünce şaşkına dönmüş elimdekileri yavaşça almıştı.
Ben daha çok ağlamıştım.
-Yoongi o camlar benim kalbim misali, o kalp de sana ait, bir tek senin için atıyor! O içinde ki
içki benim canım, şişe kırılınca içindeki içki de döküldü. Bak görebiliyor musun? Artık yok!
Çünkü sen o kalbi kırdın Yoongi! Kırdınnnn!
-Özür dilerim, özür dilerim güzelim.
Deyip sıkıca kavramıştı beni.
Isınıyordum ona, sanki kalbimdeki çatlaklar düzeliyordu.
Kokusu bana güven veriyordu.
Taksi çevirip beni arabaya bindirdi.
Hastaneye gidip elime pansuman yaptırdık.
(Taksideler Eve Dönüyorlar)
Artık dayanamıyordum.
Gözlerim bedenime baskı uyguluyor, uyumam için savaşıyordu.
Ama ben bırakmak istemiyordum kokusunu, biraz daha koklasaydım onu.
Yavaşça bıraktı beni yatağa, sanki incitmekten korkuyormuş gibi.
Üstüme yorganı sakince örttü, banyoya doğru gidiyordu ki bileğini kavrayıp.
