chapter7
(Thailand)
*nasa airport na ako ng Thailand hinihintay ko nalang si bam para sunduin ako*
"lisa!" bigla may nagsalita sa likod ko.. at alam kong si bam yun.. agad naman ako nitong niyakap
"kamusta kana lis?" tanong niya sa akin
"I'm okay bam" walang ganang sagot ko sa kanya
"cheer up men pagkatapos ng operation dun mo ayusin ang lahat " sabi nito sa akin.. peru hindi na ako nagsalita pumunta nalang ako deretso sa van na dala niya
*sa buong byahe naming walang nag salita ni isa amin.. agad din kaming nakarating sa bahay ko ditto sa Thailand.. yes may bahay ako ditto sa Thailand dahil ditto ako dati nakatira bago ako pumunta sa soul*
"hyung akyat na muna ako sa kwarto ko" sabi ko sa kanya ng pagdating mismo sa bahay ko.. tumango lang ito at umakyat na ako sa kwarto ko
"I miss you babe" sabi ko habang nakatingin sa kisame at bigla nalangmay tumulong luha sa mga mata ko at unit unti ng pumipikit ang mga mata ko
skip
pababa na ako ng hagdan ng mahaglap ko s hyung sa sala
"andito kappa pala?" tanong ko sa kanya
"yes... hintay talaga kita magising lis" sab nya sa akin at ikinataka ko
"bakit?" tanong ko sa kanya
"umupo ka muna dto sa sala" sabi nya at sinunod ko naman
" so?" tanong ko sa kanya
"tell me.. anong nangyari sa resort?" tanong nya
"nothing" walang gana kong sagot
"nothing? Are you sure?" tanong niya na halatang hndi naniniwala sa sinabi ko
"yeah" maikling sagot ko sa kanya
"by the way lis.. 3 weeks after ooperahan kana kaya kailangan ng iconditon yang katawan mo" sabi nya sa akin..malapt nap ala akong operahan malapit na din ang chance kong makalmutan slang lahat o baka may chance na akong hndi na maka survive
"hyung sa tingin mo? Mapapatawad pa kaya ako nila jennies a nagawa ko?" bigla kong natanong sa kanya
"bakit lis ano ba ang ginawa mo?" takang tanong niya sa akn tsaka ko sinabi sa kanya ang lahat
"what?!" gulat niyang tanong pagkatapos kong sabihin sa kanya ang nangyari
"bakit ka nakipaghiwalay lisa? Dba sabi ko sayo sabihn mo sa kanya ang totoo..alam mo ba sa ginawa mong yan mas malaking chance na nagalit sila sayo
"hyung yun lang naisip kong paraan para hind mag alala sa akin" dahlan ko sa kanya
"ang alin? Ang saktan ang taong mahal mo?.. lisa sa tingin moba pag hindi nalaman ni jenne ang sakit mo hind sya masasaktan? Lisa masasaktan at masasaktan yun dahil sya yung girlfriend mo peru hind mo man lang sinab sa kanya ang kalagayan mo at ang higit pa dun nakpaghiwalay ka sa kanya at snab mong hindi mo na siya mahal..lisa paying kaibigan lang habang maaga pa ayusin mo yan.. ayusin mo ang ginawa mong pagkakamali kausapin mo na si jenne sa lalong madalng panahon sabhn mo sa kanya ang lahat.. lahat lahat smula nung nagkasakt ka hanggang sa nakipaghwalay ka sa kanya sabihn mo sa kanya.." sabi sa akn ni hyung at naiyak ako dahl hindi ko inakala na grabe pala ang nagawa ko..duon ko lang narealize lahat ng nagawa ko.. peru hind ko na mababago pa.. nagawa ko cguro sinadya itong mangyari..
"hyung nangyari na ang nangyari hyung hindi ko nay un mababago pa" sabi ko sa kanya at nailing nalang ito
"lisa kaibigan kita at higit sa lahat parang kapatid na ang tingin ko sayo kaya gnagawa ko lang ang lahat ng makakaya ko para mapasaya ka para gumaling ka sa sakit mo..." sab niya sa akn na nagpa iyak sa akin
"lisa tatagan mo ang loob mo.. lumaban ka... labanan mo ang sakit mo wag kang magpatalo .. lalo nat may pangako kang binitawan kay jisoo alam kong gagawin mo ang lahat para matupad ang pangakong binitawan mo.. kaya lisa please pag dumating na yung araw na ooperahan kana please lumaban ka..." sab ni hyung tsaka ako niyakap
"by the way wala bang ibang nakakaalam ng sakit mo? Bukod sa akin at kay tito at tita?" biglang natanong nya sa akin
"merun hyung" sagot ko sa kanya
"sino?" tanong niya
"si seulgi" sagot ko sa kanya at tumango naman siya
flashback
pagkatapos ko sabihin kay jisoo unnie ang gusto kong sabihin umalis na ako pumunta sa kotse ko .. papasok n asana ako ng may biglang may tumawag sa pangalan ko
" lisa?"
seulgi pov
palabas na ako ng kwarto naming ngaun kung nasaaan si jennie at Irene.. hahanapin ko si jisoo unnie dahil kanina pa hindi pa ito bumabalik kaya baka ano na ang nangyar dun...nandito ako ngaun malapit sa parking lot ng may napansin akong taong naglalakad na parang umiiyak...*hayts lahat nalang ng tao ngaun kailangan umiyak?* tanong ko sa sarili ko
nang medyo malapit na ako dun sa tao nakilala ko ito kaya agad ko din tong tinawag
"lisa?" tawag ko sa kanya at napalngon naman ito sa akin
"seul?" takang tanong niya..at dun naalala ko break na nga pala sla ni jennie kaya siguro to umiyak dahl dun
"saan ka pupunta? Tanong ko sa kanya ng mapansin ko na papasok na siya ng kotse niya
" aalis na ako seul" sab niya sa akn at kinagulat ko
"aalis ka? Bakit? Lisa kailangan ka ni jennie" sabi ko sa kanya at napansin ko naman sa mga mata niya parang gusting umiyak peru wala ng may ilalabas pang mga luha
"seul please bantayan mo si jennie para sa akin...mahal na mahal ko siya seul" sabi niya sa akin at agad ko naman siyang niyakap
*minsan ko lang to gagawin peru para sa kaibigan ko gagawin ko to*
"lisa please sabihin mo sa akin kung ano ang probema mo baka matulungan kita alam ko sa sarili ko na labag sa kalooban mo ang hiwalayan niyo ni jennie peru bakt lisa? Alam kong mahal na mahal mo siya peru bakit mo yun ginawa?" tanong ko sa kanya habang nakayakap pa din sa kanya
" seul promise me pagkatapos mong malaman tong sasabihin ko sayo please wag mong sasabihin kahit kanino kahit Irene please" sabi niya sa akin at tumango ako
"pangako lisa wala akong pagsasabihan.
*pagkatapos nun sinabi na niya sa akn ang lahat ang tungkol sa sakit niya at yun ang dahilan niya kung bakit siya nakipaghwalay kay jennie*
"lisa? Sorry hindi ko alam..sa kabila pala nung Masaya ka.. tayo.. may sakit kana palang dinaramdam" sabi ko sa kanya at agad ko din siyang niyakap..
"seul may isa pa akong favor sayo seul" sab nya sakin at agad naman akong napatingin sa kanya
"ano yun lis?"
" sa loob ng 2 taon pagwala pa ako pag hind pa ako nakakabalik please pumunta ka dito.. duon mismo sa restau kung saan ko dinala si jennie same time same date" sabi nya sa akin at ikinataka ko naman
" bakt lis? Ano ang gagawn ko dito" takang tanong ko sa kanya
"nangako ako kay jisoo unnie sa loob ng 2 taon babalik ako at sasabihn ko sa kanya ang lahat lahat.. peru baka Malabo yun mangyari dahil ooperahan ako seul at hindi ko alam pagkatapos akong operahan kong magigising paba ako o hindi na...please" pagmakaawa niya sa akn
"sasabihin koba sa kanya lis?" tanong ko sa kanya
"wag na seul baka hind din siya pumunta dahil alam kong galit sya sa akin.. peru pumunta kappa din ahh.. at sabihin mo sa kanya na binilinan kita na pumunta ka dun at sabihin mo sa kanya na hindi ako makakapunta at sabihin mo din sa kanya.. nakalimutan na nila ako.." sabi nya sa akin naiyak na pati ako naiyak na din sa lahat ng mga nalaman ko ngaun.. lalong lalo na dun sa part na sinabi nya sa akn kung ano ang sakt nya..
liver cancer at cancer sa utak o tumor..hndi ko inaakala sa kabila ng lahat ng masayang pagsasama naming may sakit na pala tong dnadamdaman ang kaibigan ko...ang masakit pa dun sinarli niya nalang ang sakit na pinagdadaanan nya.. promise lisa wala akong pag sasabihan peru pag dumatng sa point na kailangan na nlang malaman sasabihin ko sa kanila kahit huli na ang lahat...
"mauna ako seul" paalam sa akin lisa
"saan ka pupunta after nto?" tanong ko sa kanya
"Thailand" sagot nya sa akn at may inabot na papel na may lamang cp number
"anong gagawn ko dito lis?" takang tanong ko sa kanya
"new number ko yan seul" sabi nya sa akn at tumango naman ako
"mag-ingat ka" sabi ko sa kanya at sa huling sandal ay niyakap ko sya
"pangako lis pag may oras ako bibisita ako sa Thailand" sabi ko sa kanya
"salamat" sabi nya at tuluyan ng umalis....
promise lis gagawin ko ang lahat para walang makaalam sa kalagayan mo...kahit labag sa kalooban ko gagawn ko ang lahat dahl ayaw mo lang sla masaktan pagnalaman nila lalo na si jennie
flashback end
