Chapter 15.2 (lisa parents)
" Marco hindi mo ba siya nakikilala? " tanong sa akin ng asawa ko at napatingin naman ako sa kanya
"Anong ibig mong sabihin? Ngayon ko lang sila nakta dito pumunta sa bahay..kaya sigurado ako ngayon ko lang sila nakita" sabi ko sa asawa ko at tumingin ulit sa bisita namin
"Ija....alam may kamukha ka.. Hindi ko lang maalala.kung sino" sabi ko sa dalaga na kaharap ko
" Marco siya ang anak mo....si lisa" rinig kong sabi ng asawa ko...d ako makapaniwala sa narinig ko at nakakatitig lang ako sa dalagang kaharap ko
"Li-lisa?" Nauutal kong tawag sa kanya. .ng yayakapin ko na sana siya ay..bahagya siyang humakbang palayo
"Anak?" Sabi ko at nakatingin lang ito sa akin
" anak ko" sabi ko at d ko na napigilan pang umiyak
"Anak patawaein mo ako..sa lahat ng nagawa ko" paghingi ko ng tawad sa kanya at niyakap siya..ngunit hindi ito kumibo
" anak patawarin mo ang papa mo... "
"Anak patawarin mo ako sa.lahat ng kasalanan ko sa.iyo"
"Hindi na mauulit yung nqngyari anak"
"Wag mo na kami ulit iwan pa"
"Anqk nagbago na ako"
"Nqgbago na ang papa mo anak"
"Anak alam kong walang kapatawaran ang nagawa ko sa iyo dati..peru anak nagbago na ang papa mo at inagsisihan ko na ang lahat ng nagawa ko lalong lalo na sa.iyo anak"
"Patawarin mo ako kung hindi ko nagampanan bilang ama mo"
"Patawarin mo ako kung naging selfish man ako "
"Para sayo lang ginawa ko yun anak...lahat ng yun qy para sayo. Para sa kinabukasan.. Ginawa ko yun nagtrabaho ko ng maigi para sa kinabukasan na merun ka.peru iba pala ang naging redulta na nagawa kong yun.. Nang dahil sa tutuk ko sa trabaho ko hindi ko nararamdaman na may anak pala akong naghahanap ng attention ng kanyang ama...anak patawarin mo ako kyng nagawa.ko man yun..pinapangako sa iyo...hindi na yun mangyayari pa anak..anak patawarin mo ako... Sana mapatawad mo ako sa.lahat ng kasalanan ko sa iyo...."
lumuhod ama ni lisa sa kanya kaya walang nagawa si lisa at inawat niya ang pagluhod ng ama niya sa kanyang harapan
"pa..wag niyo pong gawin yan.. napatawad ko na po kayo..opo yung sakit nandito pa din po peru yung pagiging ama mo sa akn ay hndi yun mawawala kaya pa..wag po kayo mag alala hindi po ako galit sa inyo napatawad kona po kayoo" nangingyak kong sabi sa ama ko at muli itong niyakap
"maraming salamat anak at napatawad mo pa ako" sabi ng kanyang ama at hinigptan ang yakap sa kanyang anak
"anak kumain naba kayo ng kaibigan?" tanong sa amin ng mama ko
"hindi pa po ma" mahinang sagot ko
"oh sigeh maghahanda na ako ng hapunan natin dto na kayo kumaing dalawa at marami pa tayong pagkwekwentuhan...baka nga hindi sapat ang isang gabi" sabi ng mama ko habang papunta sa kusina
"anak halika maupo tayo sa sala" saya sa akin ng ama ko at niyaya ko naman si chaeng
"kamusta kana anak?" tanong sa akin ng ama ko
