chapter 15 .1
(lisa parents )
"so you met tito? and tita?" tanong sa akin ni bam.. tumango lang ako bilang sagot sa kanya
flashback
"you ready lis?" tanong sa akin ni chaeng habang nakatingin sa akin
papunta na kami ngayon ni chaeng sa bahay ng parents ko...hindi ko alam kung bakit sobrang kinakabahan ako na pumunta ngayon sa parents ko siguro dahil matagal na mula ng maka-usap ko sila at hindi maganda ang pag alis ko noon sa kanila at hind maganda ang relasyon namin blang anak nla at bilang magulang ko...nung una wala akong balak kausapin ang parents ko..peru pinliit ako ni chaeng pinarealize nya sa akn na mahalga na maayos ang relasyon mo sa magulang mo dahil sa oras ng mayroon kang kailan kung may problema ka kung may tanong ka kailangang masagot at kapag kailangan mo ng taong tatabi at sasama sayo sa oras ng kailangan mo ng kadamay magulang mo lang ang nandiyan palagi para sa iyo..kaya narealze ko na bago pa mahuli ang lahat kalangan maayos na ang relasyon ko sa magulang ko.. hindi man ganun ka close sa kanila peru atleast nagka ayos na at wala ng problema pa...
.
.
..
.
.
.
.
* big sigh*
"okay lang yan lis nandito lang ako" pagpapagaan ng loob sa akin ni chaeng... nandito na kami ngayon sa labas ng bahay ng parents ko
"thank you chipmunk" pagpapasalamat ko sa kanya dahil simula ng magkakilala kami hndi na siya nawala sa tabi ko pagkailangan ko ng taong dadamay sa akin
"stop saying your thanks to me..magpasalamat ka nalang pag nagkaayos na kayo ng parents mo" sabi niya at tinap ang ulo ko.................
*doorbell ring*
*doolbell ring*
"just wait i'm coming" rinig namin mula sa loob boses ng isang babae
*open the door*
"good evening mrs" sabi ni chaeng ng pagkabukas ng pintuan at nagbow ito kaya nagbow na din ako signal na din ng paggalang sa pagbukas ng pintuan sa amin
"good evening... may kailangan ba kayo?" tanong sa amin ng kaharap namin ngayong babae...tintigan ko ng maigi ang mukha ng matandang babae na nasa edad 40s at doon ko lang narealize na kamukha niya ang mommy ko
"aahmmm hello im chaeyoung and this is my friend...nandiyan po ba sila mrs and mr manoban" tanong ni chaeng sa mama ko
"mrs manoban speaking may kailangan ba kayo?" sabi ng mama ko at tinignan naman ako ni chaeng.. hindi ako nagsalita dahil hindi ko alam ang sasabihin ngayon dahl kaharap ko na ang taong nagluwal sa akin ang taong tinatawag kong mama
"im sorry miss may kailangan ba kayo?..." tanong ulit sa amin ni mama sa halip na sumagot ako ay agad ko siyang niyakap.. hindi ko na kaya ang nararamdaman ko at naiyak nalang ako ng mayakap ko ang mama ko... matagal kong hinanap ang pangugulila ko sa magulang ko at ngayon nayakap ko na ang pinaka importanteng tao sa mundo...nakaramdam ako ng yajap mula sa kanya kaya mas lumalim pa ang iyak ko..
"ms may problema kaba? bakit ka umiiyak?" tanong sa akn ng mama ko.. siguro hindi niya ako namukhaan dahil sobrang bata pa ako ng umaalis ako sa pilng magulang ko
