chapter 9.1
(Bonding chaelisa )
Rose pov
" yah! Lalisa nasaan kana? Kanina pa kita hinihintay dito" sabi ko sa kausap ko sa phone.. at syempre hndi naman kayo nagkakamali si lisa yung kausap ko.. halos sang lingo na din kam magkakilala ni lisa and alam ko na din kung ano ang tungkol sa kanya.. si seul hindi na naming kasama mula nung nagkita kami sa bar bumalik na siya sa soul tsaka may sarili palang kompanya yun kaya pala palaging busy pag niyaya naming ni lisa na gumala kasama naming.. by the way magbabonding pala kami ngayon ni lisa.. and aassual late nanaman si lisa.. kaht kalian talaga ang bagal kumilos kanina pa ako ditto naghihintay sa labas ng condo ko hanggang ngayon wala pa din.. naku lisayah pag ako talaga nagkakotse hindi na ako aasa sayo pupunta nalang ako ng mag isa kung saan man ako pupunta.. naputol naman ako sa kakaisip ko ng biglang may nagserbato.. hayts sa wakas dumating na din sya
"finally lisa after 1 year dumating kana din" sabi ko sa kanya sabay inirapan
"chipmunk alam mo naman na traffic anong gusto mo makipagpatentero ako sa mga sasakyan para makadatng dto sa tamang oras" sarcastic nyang sagot sa akin
"kung pwedi lng lisa bakit hndi mo ginawa" pabalik ko sa kanya
"hayts .. gusto mo talaga ako mapahamak nuhh" sabi niya sabay pasok sa kotse niya at pumasok na din ako
"saan nga pala tayo pupunta?" pag iiba ko ng usapan naming dalawa
"kahit saan, basta may mapuntahan" sagot niya sa akin at napatngin naman ako sa kanya
"seryuso ka lisa? Niyaya mo ako gumala tapos hind mo alam kung saan tayo pupunta?" tanong ko sa kanya
"may okay na yung gumala tayo ng walang plano kaysa naman may plano tayo peru hndi naman matutuloy" sabi niya sa akin.. may point din naman siya
"sabagay may point ka" sabi ko sa kanya at wala ng nagsallita sa aming dalawa ng patugtog nalang kami ng kanta habang nasa loob kami ng kotse niya..
after 30 minutes namng nasa loob ng kotse sa wakas nakadating na din kami kung saan man ako dinala ni lisa
"nasan tayo lis?" tanong ko sa kanya
"to my espcial place" sabi niya habang lumalakad
"especial place? Ei nasa bundok na tayo ngayon.." sabi ko sa kanya habng pinagmamasdan ang paligd naming ngayon dahil nandito kami sa lugar kung saan ang makikta mulang mga puno at ga bundok walang taong dumaan dito kaya masasabi ko na kaming dalawa lang ang tao ngayon dito..
"ano naman ang ginagawa natin dto lis?" tanong ko sa kanya.. habang siya naman ay inaayus ang likod ng sasakyan para duon kami pumwesto
"basta mamaya" sabi niya na parang busy sa ginagawa nya
"maupo kana muna dito rose may kukunin lang ako sa loob ng kotse" sab niya at umpo naman ako sa likod ng kotse
"beer?" tanong nya sabay abot sa akin ng beer inabot ko naman agad ito.. napansin ko naman siya na may hawak ding bote
"lis remember bawal ka uminom" paalala ko sa kanya.. at naalala ko noon kung paano ko sya pinilit uminom ng alak nung nakita ko sya sa bar
"relax.. juice lng to" sabi nya sabay inom
" so bakit nga tayo nandito?" tanong ko ulit sa kanya
" when I was like teen ager I used to come to this place when I have a problem... at alam moba kung ano ang ginagawa ko para mabawasan ang sakit?" sabi nya habang nakatingin sa langit
"ano?" tanong ko sa kanya dahil na curous ako kung anong buhay merun siya dati at ngayon
"lahat ng problema ko...lahat ng sakit... sinisigaw ko lang diyan sa mga puno at bundok na yan.. at kahit sandali lang nakakalimutan ko na may problema akong hinaharap " sabi niya sabay punas ng mata nya..at doon ko lang napansin na may lumalabas nap ala na luha mula sa mga mata nya
" alam mo... ikaw lang ang kauna-unahang dinala ko dito" bigla nya naman sinabi
"ako palang?.. sila seul hindi mopa na dadala dto?" takang tanong ko sa kanya
"hindi..dahil nakilala ko sila sa soul na.. at mula nun ngayon nalang ulit ako nakapunta ditto" sabi niya...
"ano bang buhay ang merun ka dati? At natuklasan mo tong lugar na to?" tanong ko dahil na cucurious na ako
"hmmm.. lets just say... my life before was hell" sabi nya at kinataka ko naman
"what do you mean?" takang tanong ko
"you know my dad is business man also my mom...at ang alam lang nila ay ang kanilang negosyo kahit sarili nilang anak kinalimutan nila dahil sa kung ano mang negosyo ang merun sila.. masyado pa akong bata nun kaya naghahanap ako ng attention ng magulang peru wala.. at maalala lang nila pag may anak sila pagmaykailangan sila... at habang lumalaki na ako unti unti dng lumalayo ang loob ko sa kanila.. one day naisipan kong umalis nalang sa bahay namin.. dahil kahit na andun ako parang wala lang din sa kanila.. peru hind sila pumayag na umalis ako sa amin... ilang beses kong sinubukan na tumakas sa amin peru masyadong mahigpt si dad at naglagay pa ng mga body guard.. kaya pagkagalng ko sa school deretso ako ng uwi sa bahay hnd ako nakakasama pagmay gala kami ng friends ko dahil bantay sarado ako.. one day nagkaroon ako ng chance na takasan ang mga body guard ko peru nasubukan nila akong sundan hanggang sa mapunta ako sa lugar na to.. at hind na nila ako nasundan dahil napakalayo ng lugar na to... kaya special sa akin ang lugar na to dahil ditto ko lang nalalabas ang lahat ng sama ng loob ko.. at mula nung makatakas ako hindi na ako mulng bumalik sa amin.. nakitira nalang ako kay bam hyung pinaki usapan ko sya na huwag sabihin sa magulang ko kung nasaan ako.. at doon ko na din naisipan na pumunta sa korea at doon ko nakilala ang mga taong bumuo sa buhay ko.. peru ngayon mukhang mawawala na sila sa akin lalo na si jennie" pagkwento niya sa talambuhay nya..sabay punas ng mga luha
"alam mo lis... walang problema o pagsubok na binigay sa atn ng panginoon na hindi natin kayang lamapasan.. kaya niya siguro bnigay sayo yan dahl gusto ka pa nyang maging malakas.. malakas sa lahat ng bagay at maging matatag...alam mo kahit na ganun ang parents mo sayo..siguro ginagawa lang nila yun para sayo nagtatrabaho sila para pagdatng ng panahon hindi ka mahirapan sa buhay mo..kaya ako sayo lis kausapin mo na ang parents humingi ka ng tawad dahl sa nagawa mong pag alis sa inyo at sabihin mo din sa kanila kung bakt mo yun ginawa.. kasi bandang hul magulang mo lang dn naman ang matatakbuhan mo pagmay problema ka...oo itong lugar na to nasasabihan mo ng lahat peru at nawawala ang sakit na nararamdaman mo peru pandalian lang.. lis ang mga magulang mo lang ang makaksagot at makakawala niyang sakit na nararamdaman mo diyan.." sabi ko sa kanya at niyakap nya ako
"alam mo rose tama ka..siguro oras na din para harapin ko na ang mga magulang ko" sabi niya at ngumiti
"alam mo tama na tong drama..." sabi ko sa kanya tsaka bumaba sa likod ng kotse
"saan ka pupunta?" takang tanong nya?
"bumaba kana diyan lis at pumasok kana dto sa loob ng kotse ako magmamaneho..may alam akong lugar kung saan makakapagsaya tayo" sabi ko sa kanya at ngumiti ng pagkalak laki
halos mga lang oras dIn ang byahe naming dahIl ang layo ng pinanggalingan namin..
"siam park city?" manghang tanong nya..
dahil dinala ko siya dito sa siam park city Bangkok largest amusement/water park!
"yes.. kaya tara na" sabi ko sa kanya habang hinila sya papasok sa loob ng siam park city
"wow..thank you rose.. mukhang mapapasaya mo ako ahh?" sabi niya at ngumiti naman ako
"sabi ko naman sayo tama na ang drama palitan na naten ng Masaya" sabi ko sa kanya agad ko siyang hinila sa mga rides..well gusto ko yung mataas kaya be ready lis..*smirk*
