Chapter 3
@school
lisa pov
"babe, unnie tara na" masiglang sabi ni jennie at bigla namn ako nitong hinila habang tumatakbo( babe pls wag kang tumakbo hindi ko kaya mas lalong sumasakit ang tagiliran ko) nasabi ko nalang sa isip ko
" babe hindi pa namn tayo late huwag ka ng tumakbo" sabi ko sa kanya
"bakit babe ? pagod kana ba ? huh?" panghahamon pa sakin nito
"ahh ganun ahh" pagsabi ko niya sabay takbo ng mabilis at ngaun siya naman ang humahabol sa akin hindi ko nalang inindang sakit ng nararamdaman ko ngaun basta Masaya ako na kasama
" babe hintayin na naten dito si unnie" sabi ni jennie
"babe sa loob nalang naten hintayin si unnie sure naman akong matagl pa yun" sabi ko sa kanya at pumasok na kami sa loob ng room naming
*pagkapasok naming sa loob ng classroom naming.. sandamakmak na sigaw naman ang narinig naming mula sa mga kabigan naming*
"jenlisa is here!!...... jenlisa in your area!!!... jenlisa forever!!..."
yan ang mga naririnig naming mula sa mga kaibigan naming.. kami naman ni jennie ay nakayuko habng tinatago naming ang mukha naming dahil sa hiya...
"lim, jennie ditto na kau maupo" sabi ni seulgi isa sa mga kaibigan ko
"thanks bro" sabi ko sa kanya at naupo na kami ni jennie
disscuss
disscuss
dissduss
disscuss
bell
"guys tara canteen tayo" aya naman sa amin ni jisoo unnie at agad naman kami pumunta sa canteen
* seatting arrangement*
lisa jisoo seulgi
jennie nayeon Irene
" guys kami nalang ang mag oorder" sabi sa amin ni seulgi at umalis na sila ni Irene.. at sa hindi niyo alam magjowa si seulgi at Irene si jisoo unnie naman wala pang girlfriend hanggang ngaun at si nayeon unnie naman nahuli si jeongyeon *bigla naman nagring ang phone ko* tinignan ko ito si hyung ang tumatawag
"babe, guys sagutin ko lang to" tumango naman sila at lumayo ako sa kanila para hindi nila marinig ang pag uusapan naming ni hyung nandito ako ngaun sa loob ng cr ng girls
@cr
"hyung?" tawag ko sa kanya sa kabilang line
* ang kausap ko ngaun ay si bambam childhood friend ko siya alam niya din ang tungkol sa sakit at siya ang doctor na gagamot sa akin*
"ano priya nasabi mo nab a kay jennie?" tanong nito sa akin
"hyung hindi pa.. hindi ko din kaya sabihin sa kanya ang totoo.. kung ano tong nararamdaman ko ngaun" sabi kosa kanya at narinig ko naman siya sa kabilang line na nagbuntong hininga
"priya kailangan mong sabihin kay jennie na may sakit ka" sabi nito sa akin
"hyung hindi ko kaya..hindi ko kayang Makita siyang nasasaktan ng dahil sa akin .. hyung hindi niya pwedi malaman kung ano ang nararamdaman ko ngaun lalo nat bilang nalang ang araw na nakakatayo ako sa lupang tinatapakan naten baka bukas o sa makalawa nakahiga nlang ako n awalang ng buhay" sabi k okay hyung at unti unti ng tumutulo ang mga luha ko
"priya wag mong sabihin yan.. hindi mangyayri yan kaya ka nga pupunta ditto sa Thailand para magpagamot dba?.. priya alam kong ayaw mong masaktan si jennie peru kailangan mong sabihin sa kanya at totoo para matulungan ka niya" sabi sa akin ni hyung peru hindi ko talaga kayang Makita na mahihirapan si jennie ng dahil sa akin
"hyung kahit na gamutin niyo pa ako wala din kasiguraduhin na gagaling o maliligtas ako sa operasyon nagagawin niyo sa akin" sabi ko sakanya habang may namumuo na na tubig sa mga mata ko
"lis tandaan mo gagawin natin ang lahat para gumaling ka sa sakit mo..priya kung mahal mo si jennie gagawin mo ang lahat para hindi siya masaktan ang mag alala sau dba?" sabi pa ni hyung
"oo hyung hindi ko kayang Makita si jennie na nasasaktan" sagot ko sa kanya
"ehh d pumayag kana na gamutin ka naming lis..hindi lang para sa saril para din to kay jennie at sa mga taong nag mamahal sau" pagkumbinsi sa akin ni hyung
"peru lis kailangan mong sabihin sa kanila ang totoo" dagdag pa nito.. peru kahit anong gawin ko hindi ko talaga kaya sabihin sa kanya ang sakit ko
"hyung... magpapagamot ako peru hindi nila malalaman ang sakit ko hindi pwedi hyung.. hindi ko kaya" sabi ko hanggang sa hindi ko na napigilan ang luha.. hindi ko na pinasalit si hyung at binababa ko na ang tawag
*babe.. jennie kim sorry if gagawin ko man to sau.. sa inyong lahat peru ito lng ang nakakabuti sa atin..Sa inyo ayuko ko kayung mag-alala sa akin kaya sAsarilihin ko nalng kung anong merun ako ngaun selfish man kung sabihin niyo peru hindi ko talaga kayang Makita na masasaktan ka dahil sa akin lalo na pagnalaman mo ang sakit ko..babe please patawarin mo ako sa gagawin ko na to babe gagawin koto para sa ikabubuti ng lahat lalo na sau sa ating dalawa .. mahal na mahal kita at hindi magbabago yan.. makakalimutan man kita baling araw peru dito sa puso ko ikaw at ikaw parin walang magbabago* nag ayus na ako ng sarili ko at lumabas na ng cr at pumunta sa pwesto nila jennie
"babe sino yung kausap mo?" bungad na tanong nito sakin pagkadating ko sa pwesto naming
"si bambam babe nangangamusta tagal ko na daw kasi d nagpaparamdam eii" sorry babe.. I lied
*kumain na kami*
"ahmm guys what if magbakasyon tau ng oneweek sa jeju?" aya ko sa kanila
"nice place lis..balak ko nga den sana kau ayain magbakasyon eii" sagot naman ni jisoo unnie
"kalian naman lis?" tanong ni Irene unnie bestfriend din naming si Irene unnie kasama na sila seulgi at marami pang iba
"hmmm kung mag impake na kaya tau bukas tapos sa malawa na tayo magbakasyon?" tanong ko sa kanila
"okay im in" pag sang ayon ni jisoo unnie sinundan naman siya nila Irene unnie at seulgi
"ikaw babe?" tanong ko kay jennie na kanina pa tahimik
"ofcourse babe sasama ako" sagot niya at kiniss ko siya sa chick niya
"pls no kissing infront of me" sabi naman ni jisoo unnie na parang nandidiri
"wews unnie wala kalang kasi lovelife kaya ganyan ka" pang aasar ni jennies a kanya
"so? Ano naman kung wala akong lovelife ngaun atleast merun naman akong chicken" pagdipensa naman nito at mukhang ung chicken ang balak niyang jowain
*natawa naman sila jenniesa sagot ni jisoo unnie*
" mamimiss koto" sabi ko sa isip ko at nagpasya na kami umuwi dahil tapos naang pasok naming sa school ito na ung last day naming ngaun dahil bakasyon na.
