Unicode
ဧည့်ခန်းထဲရှိလူသားနှစ်ယောက်ကတော့ခုချိန်ထိ တိတ်ဆိတ်လို့ကောင်းတုန်း....ထိုတိတ်ဆိတ်မှုကိုစတင်ဖြိုခွင်းလိုက်သူက...
Zhan : Yibo...ပြောစရာရှိလို့ဆိုပြောလေ...ပြီးရင်ပြန်တော့...Xiaozhanအသံတိုးတိုးလေးသာထွက်လာသည်..
ရင်ခုန်နေမိသည်မှာအမှန်...တိတ်ဆိတ်သည့်ညထိုအိမ်လေးထဲမှာသူနဲ့ကိုယ်နှစ်ယောက်တည်း...ပြီးတော့ ထိုသူကကိုယ့်ရဲ့အတိတ်ကသက်ဆိုင်ဘူးခဲ့သူ...ပတ်သတ်မှုကအရင်းနှီးဆုံးထိ...စိတ်လုံစွာမနေရဲသည်မှာအမှန်ပင်Yibo : ကျန့်ကော...ကျနော့ကိုဘာမှမကျွေးတော့ဘူးလားဟင်...ကျနော်မိုးလင်းတည်းကကျန့်ကောဆီကိုအပြေးနှင်လာရတာ...ခုချိန်ထိဘာမှမစားရသေးဘူး...
Yiboသနားစဖွယ်လေးလုပ်ပြနေသည်ကိုကြည့်ရင်း xiaozhanရင်တွေအခုန်မြန်လာသည်မို့ ...
Zhan : ဘာမှတော့မရှိဘူး...ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပေးမယ်...ရလား...
Yibo : ကျန့်ကောလက်နဲ့သာချက်ထားတာဆိုကျနော်အကုန်ကြိုက်တယ်...
Zhan : ဟွန့်ပိုပြန်ပြီ...ဒီမှာခဏထိုင်စောင့်နေ..ပြောပြီးတာနှင့်ကော့တော့ကော့တော့မီးဖိုးချောင်ထဲသို့ပြေးထွက်သွားတော့သည်...ကြာကြာနေရင် ထို၀က်ပေါက်ကလေးကိုဖျစ်ညှစ်မိမှာဆိုးသည်...
Yiboအကြံထုတ်နေပြန်သည်...ဘယ်လိုဆက်ပြီးအချိန်ဆွဲရင်ကောင်းမလဲဆိုတာဉာဏ်နီဉာဏ်နက်များရန်ကြံနေရင်းမီးဖိုချောင်ထဲသို့...
Yibo : ကျန့်ကော...ကျန့်ကော
Zhan : ဘာလဲ... မပြီးသေးဘူး...နေပါအုံး
Yibo : ကော...ကျနော်...ရေချိုးချင်တယ်...ငြီးစိစိ ဖြစ်နေလို့...လဲဖို့အ၀တ်ပေးအုံး...
Zhan : Yibo...မင်းလေအလုပ်ကိုရှုပ်တယ်...
စကားပြောရုံဘဲဆို🙄🙄🙄
Yibo : ကောကလည်း...မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ဧည့်ခန်းထဲသို့ပြန်ထွက်သွားသောyiboကျောပြင်လေးကိုကြည့်ရင်းစိတ်မကောင်းစွာ...
Zhan : Yibo...ညာဘက်ထောင့်ကကိုယ့်အခန်း...
ဗီရိုထဲမှာကြိုက်တာယူ၀တ်လိုက်...မြန်မြန်လုပ်ခေါက်ဆွဲတွေအေးကုန်မယ်...Yiboပြုံးလိုက်ရင်း...
Yibo ::: ကျန့်ကော...ကျန့်ကောနေလဲမနေနိုင်ဘဲနဲ့ဗျာ....
YOU ARE READING
Lovely this person(Complete)
FanfictionUnicode & Zawgyi Unicode အရမ်းကြိုက်ခဲ့တဲ့၀ထ္ထုလေးတပုဒ်ရဲ့အကြိုက်ဆံုးအပိုင်းေလးကိုကျောရိုး ယူပြီးဇာတ်ကိုစထားတာပါ...ကျန်တာက ကိုယ်ပိုင်ဖန်တီးမှုလုပ်ထားတာYiZhanအတွဲလေးချစ်လို့ရေးတာပါ....ပထမဆုံးဆိုတော့အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်နားလည်ပေးကြပါနော်🥰🥰🥰🥰 Start...