"Deli Kızım." Kapıyı yavaşça çaldım.
"Git Tufan."
Kapısının önüne oturdum.
"Özür dilerim."
"Dileme."
"Seni seviyorum ama..."
Ne diyebilirdim ki.
Hata yapmıştım. Onun sevgisini hiçe sayıp o kadının yalanlarına inanmıştım.
Derin bir nefes aldığını hissettim.
"Senin beni sevmeyişin kadar sevdim seni."
Sessizce fısıldadı.
Kalbime inen sızı ile bende derin bir nefes aldım.
"Güz yarası," bana hep böyle derdi.
"Beni neden sevmedin?"
Duraksadım.
Öl Tufan! Öl!
"Deli Kızım üşüyorum."
Beni içeri almasını ve onu kollarımda sevmek istiyordum.
"Ben yanıyorum güz yarası."
Kapının arkasına oturduğunu hissettim.
"Ateşim seni de yakar."
Sustum.
Sustu.
