Goodgirl Or Badgirl

🔥2️⃣8️⃣🔥

Pov Jack

Ik zit al een 1 uur op Emma's kamer. Wat heb ik gedaan. Ik laat me op haar bed vallen. Waarom stond ik aan me moeders kant. Zij heeft me vader bedrogen en haar kinderen 3 jaar alleen laten staan. Ik kijk naar de foto's in haar kamer. Ik zie twee keer de zelfde jongen staan maar anderen oog kleuren. Fel groen en licht blauwen. Wacht. Ik zoek nog een foto van die jongen. Ik vind er een in de la. Blauwe ogen. Wacht. Natuurkrachten hebben fel groene ogen. Ik pak me telefoon en belt Blake.

'Jack wat is er?'
'Ik heb een idee wie de natuurkrachten heeft. Ik stuur foto's zo door.'
'Jack hoe weet je zeker dat de gene die in je hoofd hebt de krachten van natuur hebt?'
'Jason als de beste vriend van Emma is 2 jaar geleden ontvoerd. Dat weten we al. Ik zag foto's van Emma en Jason. Een foto heeft Jason groene ogen. Fel groene.'
'Jack stuur de foto's door. Dit is best belangrijk. Emma is bang dat hij gevangen zit door haar.'
Ik maak snel foto's.
'ik heb ze door gestuurd.'
'Mooi. Ik spreek je nog.'
'Kan je me op de hoogte houden als er iets gebeurt met Emma?'
'Zie ik nog.'

*skip 2 weken*

Ik zit nu op school. Vraag je af waarom? Nou ik moet. Ik wordt de hele tijd in de gaten gehouden. Ik vind het vervelend maar ik snap ze wel. Ik wordt wel steeds getraind maar ja. Vertrouwen moet je goed winnen. "Meneer Wedel ga er uit me les!" zegt docent Spaans. "Met genoegen." zeg ik in het Spaans. Iedereen kijkt me in de klas aan. "Wie nu nog staart sla ik na school in elkaar."

Ik wordt in eens gebeld door me vader.
'Pap wat is er?'
'Nu komen naar de organisatie!! Iedereen moet mee.'
En hij hangt op. Ik loopt terug naar de lokaal en doe een teken naar de jongens en Zoë. Ik loop naar Karlijn haar lokaal. Ik doe de zelfde teken. Ze staat meteen op en loopt de klas uit. De anderen zijn al op de parkeer plaats. "Wat is er zo dringend?" "Me vader belde en zei dat we meteen moesten komen." zeg ik. Iedereen stapt in de auto. Iedereen rijdt weg. Ik zie ijsblauwe ogen in de bomen. Ik stap uit. "Jace wat doe je hier?" "Weet je al iets over Emma?" "Ligt nog steeds in coma." "Maverick wilt haar opzoeken maar Bailey houdt hem tegen steeds. Ik vind het best zielig voor Maverick dat niks eerlijk wordt gezegd tegen hem." "Ze proberen hem te beschremen." "Waar tegen?" "Dat weet ik niet. Ik moet gaan." "Is goed. Zie je nog een keer." Ik knik en stap weer in me auto.

Ik loop naar de groep. "Emma wilt jullie niet meer begeleiden dus Andrea gaat jullie in leiden." "Is Emma uit haar coma?" "Ja. Gisteren al." Ik knik. "Waarom hebben jullie niks gezegd gisteren?" "Dat wou Emma." "Pap. Je weet dat ik een van de eerste wil horen!" "Als je gewoon haar had gelooft dan deed je dat niet. Ze voelt me als mij dochter verdomme." zegt me vader. Emma heeft iets gezegd waar me vader niet mee eens is. Ik loop weg en pak me auto en rij door de tunnel.

Ik parkeer me auto en loopt via de trap naar beneden. Ik loop de ziekenhuis gedeelte in. "Jack niet naar Emma. Ze is nog te zwak." "Wel sterk genoeg om verder te vertellen." "Wat vertellen?" "Iets! Kan je me krachten uit zetten." "Weet je het zeker. Je kan.." "Doe het!!" de meneer luistert en komt met een spuit aan lopen. Ik staar naar voren. Ik voel de spuit. "Kamer 12 zit ze." zegt de man. Ik knik en loopt naar kamer 12. Ik zie Meghan en een jongen zitten. Emma zit op het bed. "Jack?" zegt Emma verbaast. De jongen staat meteen op. "Bailey blijven zitten." commandeer Emma. Hij weet er van. "Hij heeft je waarschijnlijk gedood." "Hoe kan hij hier zijn en niet werdt tegen gehouden." "Weet ik veel! Ik vertrouw Blake wel maar Jack niet! Hij heeft je bijna gedoodt!" Emma zit in een twee strijd. "Bailey kan je Meghan helpen met me Leeuwen eten geven!!" "Nee. Ik ga niet weg want hij is er."

"Bailey heel even maar." Emma zet puppy ogen op. "Fijn!!" zegt Bailey en ga de kamer uit. Meghan was al de kamer uit. "Kom veder Jack." zegt Emma. "Waarom is Bailey zo beschremd over jou?" "Hij is me oudste broer. Waarom kwam je voor je moeder op?" "Ik wilde het niet geloven. Wat heeft me moeder nog meer gedaan?" "Dat weet ik niet. Ik wil Jason gewoon terug. Hij zit daar door mij." "Dat denk ik niet." "Hoe bedoel je?" Ik pak me telefoon en open foto's. "Kijk goed en zie de verschillen in zijn ogen." Ik laat eerst de 2 foto's zien waar de ogen blauw zijn. Daarna van die fel groene. "Nee hij kan dat niet hebben!!" zegt Emma. "Emma hij heeft het en daar kan je niks aan doen." zeg ik. "Nee. Ik kan er wil iets aan doen! Ik had het moeten weten." "Emma je moet jezelf niet dat schuld gegeven." "Maar ik was zijn best vriendin. Ik had het moeten weten." ik loop langzaam richting haar.

"Jack naar achteren alsjeblieft." zegt Emma. "Als je het wist had....." "Had ik hem kunnen vertellen. Ik had hem kunnen beschermen." er komt een zuster binnen en doet iets in haar infus. Emma's ogen gaan langzaam dicht. "Ze moet niet zo veel na denken. Dus ik heb een slaapmiddel toegediend." Ik knik.