روايه " هتحدى الظروف "
ل " فاطمه عيد
حلقه 9
تدخل روح تجهز نفسها وكامل يستناها .. تخلص روح وتخرج .. ياخدها كامل ويروحوا الجامعه .. يعدى الوقت .. ف الجامعه وبالتحديد ف مكتب عميد الكليه .. يدخل راجل المكتب )
الراجل : دكتور زين كده فاضل مقابله واحده
زين : ليه هى كام مقابله انهارده ؟!
الراجل : 6
يتنهد زين : طيب لو موجود خليه يدخل
الراجل : ايوه لسه واصل
زين : دخله
( يخرج الراجل وينادى ع اخر اسم )
الراجل : اتفضلى
( يقوموا عشان يدخلوا يوقفهم الراجل )
الراجل : هى بس ممنوع دخول حضرتك المقابله الشخصيه
كامل : عادى مفيش مشكله .. ادخلى انتى يا روح
روح : طب هو المفروض ايه اللى يحصل جوه ؟!
كامل : هيسألوكى شويه اسئله روتينه وخلاص ع كده .. متقلقيش الموضوع مش صعب
روح : اوكى
( تقوم روح وتخبط ع الباب )
زين : ادخل
( تدخل روح وتتصدم اول ما تشوف زين .. تبدأ تتوتر .. زين كان بيبص للورق قدامه ومخدش باله منها )
زين وهو باصص للورق : اقعد
( تقعد روح وهى الخوف ابتدى يتملكها .. محطتش حساب للخطوه دى .. متعرفش ايه ممكن تكون رده فعله لما يشوفها اصلا )
زين : اسمك ايه ؟
( متردش روح .. يكرر السؤال وبرضو متردش )
زين : انت مش سامعنى !!!
( لسه بيرفع عينه عشان يبصلها .. يتصدم بروح قدامه .. يغمض عينه ويفتحها جايز بيتخيل انها موجوده لكن للاسف هى فعلا قدامه .. لسانه عجز عن الكلام او مش مستوعب الموقف .. حاسس ان الكلام خلص من ذاكرته .. عمال يبصلها كتير ومش متخيل ان مراته اللى كانت معاه الصبح وبتهزر معاه وتفطره وقالتله انها هتنام وهتصحى تستناه .. قاعده قدامه وعندها مقابله وهو ميعرفش اى حاجه اطلاقا .. روح تخاف اكتر لما طال سكوته )
روح بتوتر : اسمى روح
( يتنهد زين بنرفزه ممزوجه بالزهول من الموقف اللى اتفاجئ بيه )
زين : انتى طالبه هنا ؟؟؟؟؟
روح بتوتر ظاهر : ااااا .. ااايو و و ه .. اصل ...
( يشاورلها زين بحركه تسكتها .. تتحول ملامحه من الصدمه للهدوء اللى روح استغربته )
زين : قدميلى نفسك
روح : اسمى روح .. عندى ......
( يقاطعها زين )
زين : بالانجلش
( تبدأ روح تقدم نفسها وهى الخوف بيتملكها اكتر مع كل كلمه بتقولها .. زين بيسمعها وهو بيتظاهر بالهدوء .. تخلص روح )
زين : تمام كده .. دلوقتى ممكن تتفضلى
روح بحذر : زين ممكن..........
يقاطعها زين : دكتور زين دا اولا .. ثانيا اتفضلى مقابلتك انتهت
روح : طب.........
زين : اتفضلى يا مدام المقابله انتهت
( تخرج روح وهى مش مطمنه لهدوءه وتجاوزه للموقف بالشكل دا .. تقابل كامل )
كامل : عملتى ايه !
روح تبصله : زين هو اللى عملى المقابله
( يتنهد كامل بضيق هو كان عنده امل ان ابنه يسمع كلامه وميقومش بشغل العميد .. لكن للاسف مشى اللى ف دماغه كالعاده )
كامل : عادى محصلش حاجه .. عاجلا ام اجلا كان هيعرف
روح : بس كنت عاوزه انا اللى اقوله .. انت مشفتهوش كان بيكلمنى ازاى جوه .. دا ولا كأنه يعرفنى اصلا .. انا مش مرتاحه لسكوته دا ابدا
كامل : عادى شويه وهيهدى
روح : يارب
( يمشي كامل وروح ويروحوا البيت .. روح تدخل اوضتها وتغير هدومها وتقعد تستنى زين .. خايفه تواجهه بس ف نفس الوقت لازم تواجهه .. يعدى الوقت ويجى الليل .. روح فضلت مستنيه زين بس غيابه طال .. تدق الساعه 2 بليل .. تسمع روح باب الشقه بيتفتح .. تحس بتوتر ظاهر وممزوج بخوف وقلبها كأنه هيتخلع من مكانه مع كل خطوه بيخطيها زين لباب الاوضه .. يفتح زين باب الاوضه ويدخل .. تقوم روح تقف وتبصله )
روح : حمدلله ع السلامه
( ميردش عليها ويبدأ يقلع هدومه )
روح : انت اتأخرت اوى .. قلقت عليك
( ميردش برضو )
روح : زين انا اسفه .. عارفه انى غلطت بس والله كنت هقولك .. انا نسيت موضوع الكليه دا خالص .. والصبح اتفاجئت بعمى بيصحينى عشان المقابله وانا والله مكنتش اعرف معادها ولا اى حاجه اتفاجئت زيك بالظبط
( ميردش عليها ويخلص لبسه ولسه هيروح ع السرير .. تشده من كتفه )
روح : زين ات.....
( يقاطعها زين اللى لف مره واحده بعصبيه وقرب عليها جامد لحد ما خبطت ف الحيطه )
زين بزعيق : ااااايه عايززززه ايهههههه ؟؟؟؟؟؟
( روح تتخض من حركته وصوته العالى )
زين بصوت عالى : روحتى اتنيلتى وعملتى المقابله وبقيتى من الطلبه اللى عندى .. وبقيتى طالبه جامعيه وخلصنا .. بطلى تعتذرى وتكلمينى عشان انا ساكت عنك بالعافيه .. اسكتى مش طايق منك ولا كلمه
روح بخوف وصوت مرتجف : طب........
يزعق اكتر : قولت اسكتى
( تسكت روح ودموعها تنزل .. يسيبها زين ويروح ينام ع السرير ويطفى نور الاباجوره .. روح واقفه مكانها بتعيط ف صمت .. يعدى شويه وقت وهى واقفه مكانها وزين بيمثل انه نام .. تروح روح وتفرد جنبه ع السرير وتولع نور الاباجوره بتاعتها .. زين يعمل كأنه قلق ويقفل نور الاباجوره عنده فيتقفل من عندها هى كمان .. الابوجورتين متوصلين ببعض .. تفتح روح نور الاباجوره تانى .. يقفله زين .. ويفضلوا ع كده 5 او 6 مرات هو يقفل وهى تفتح .. زين يتنرفز ويجيب اخره ويتعدل )
زين بنفاذ صبر : هنام ولا مش هنام ف ام الليله السوده دى !
روح : زين اسمعنى .. ( تقول كده ودموعها تنزل مره واحده كأنها حنفيه واتفتحت ) .. والله مكنتش اعرف صدقنى
( زين ينسي الموضوع خالص وينسي اللى عملته من الاساس .. ويضايق من نفسه جدا انه عيطها بالشكل دا .. يمسح دموعها )
زين : اهدى
( تحضنه روح وتعيط ف حضنه )
روح بعياط : متزعلش منى .. انا اسفه
( يمسح دموعها تانى ويضمها لحضنه ويبوس دماغها )
زين : انا اللى اسف .. متعيطيش تانى بقي
( تبتسم روح وتبصله )
روح : انت متزعلنيش وانا مش هعيط
زين : دا ع اساس انى انا اللى زعلتك ؟
روح : ايوه
زين : والله !!
روح بضحك : عديها بقي
زين : حاضر .. ممكن ننام بقي
روح : مش قبل ما نتكلم
زين بنفاذ صبر : روح كفايه متضغطيش اكتر من كده .. مش حابب اتكلم
( تتعدل روح وتمسك المخده وتحطها ع وشه )
روح : خلاص نام نااااام
( يضحك زين ع شكلها وحركتها الطفوليه )
زين بضحك : بس بس كفايه
روح : هتسمعنى ولا لا !
زين : هسمعك بس مش دلوقتى
روح : يوووووه
زين : روح بجد محتاج انام .. الفجر قرب يأذن وانا لسه منمتش والمفروض اصحى بدرى .. من فضلك كفايه بقي
روح بزعل : خلاص يلا ننام
( تفرد ع السرير وتديله ضهرها .. يبتسم زين ويطفى النور وينام جنبها .. يفرد جنبها ويشدها لحضنه كانت لسه هتعترض بس يحضنها جامد لدرجه انها مش عارفه تتحرك .. يقرب ع ودنها )
زين بهمس : بحبك
( روح تتصدم من الكلمه اول مره تسمعها ف حياتها .. زين يبتسم ويبوسها من خدها ويدفن وشه ف رقبتها وينام .. تبتسم روح بفرحه وتنام هى كمان .. يعدى اليوم .. ف مكان تانى خالص .. بالتحديد ف وسط الصحرا .. خيمه حوليها أغنام كتير .. جواها اثاث بسيطه وباين انها بقالها كتير منصوبه .. كل حاجه باين عليها القدم .. راجل كبير نايم ع السرير بيكح جامد .. لدرجه انه مش عارف ياخد نفسه .. ينادى ع مراته )
عبدالله : فاطنه يا فاطنه
( تدخل ست جوه الخيمه )
فاطمه : ايوه يا حج بتنادينى ؟
عبدالله : هاتيلى الدوا يا فاطنه .. حاسس روحى بتتسحب منى
( تجرى تقعد جنبه )
فاطمه بقلق : لا يا حج روق كده .. منتصر هيجيب الدوا ويعاود .. استحمل ياخويا
عبدالله بصوت باين عليه الخنقه والتعب : مجادرش يا فاطنه خلاص .. باينى بودع
فاطمه بدموع : متقولش اكده بعد الشر عليك .. انشاله انا وانت لا .. الواد هيجى وتاخد الدوا وهتبقي احسن من الاول كمان .. استحمل ياخويا الله يخليك
عبدالله بتعب : اسمعينى يا فاطنه منيح .. لازم تلاقوا البت .. لازم تعرفيها كل حاجه .. اوعى يا فاطنه تسيبها بعد ما اموت .. لمى الشمل اللى اتقطع يا فاطنه .. امانه ف رقابتك انتى ومنتصر ليوم الدين
فاطمه تعيط بحرقه : متقولش كده ابوس يدك .. هتفوق وهتبقي كويس والله .. اسكت عشان الكلام غلط عليك
عبدالله بصوت مبحوح : امانه عندك يا فاطنه .. رجعى الشمل
( قال جملته دى واتشاهد والروح راحت للى خلقها .. تصوت فاطمه اول ما تلاقيه قاطع النفس وتعيط بحرقه .. يدخل شاب عليهم يتخض اول ما يلاقيها كده .. يجرى عليهم ويشده )
فاطمه بعياط وصوت متقطع : ابوك مات يا منتصر .. ابوك مااااات
( منتصر مش مستوعب اللى سمعه .. يقعد ع الارض جنب السرير ويشد ابوه وهو مش مصدق انه فعلا مات )
منتصر بصوت مهزوز : ابوى .. رد عليا يا ابوى
" نقف لحظه .. منتصر .. شاب وسيم .. عمره 22 سنه .. معاه الاعداديه .. راجل بكل ما تحمله الكلمه من معنى .. بيكره الستات كلهم وعنده عقده منهم .. من اللى ابوه حكاله عنهم وهو مبقاش طايق ولا ست ف حياته .. عايش هو وابوه وامه ف الخيمه دى بقالهم 3 سنين .. وكل شويه ينقلوها لمكان مختلف ف وسط الصحرا .. حياتهم غير مستقره ومهدده .. ع طول معاه مسدس وسكينه عشان لو هجم عليهم اى حيوان مفترس من اللى موجودين ف الصحرا .. بشرته قموحيه غامقه وشعره اسود وباين عليه ملامح المصرين الاصيله .. عيلته عنده خط احمر واللى يقربلهم يبقي مصيره الموت .. طبعه صعب ودمه حامى والكل بيخاف منه .. نرجع تانى "
فاطمه بعياط وصوت متقطع : مبيردش عليا يا ولدى .. عبدالله مات خلاص .. يا حسره قلبي عليه
( يقف منتصر ويمسح الدمعه اللى كانت بتهدده بالنزول .. ويزفر بقوه )
منتصر : حقك راجع يا حج والله لارجعه واحققلك مرادك .. انا هريحك ف تربتك يا غالى .. ( يمسك فاطمه من دراعها ويقومها ) .. قومى لمى الحاجات وجهزى نفسك هننزلو القاهره ندفنوه هناك ونحقق مطلبه .. مبقاش ف وقت نضيعه
فاطمه بحزن : نويتها خلاص !!
منتصر بقوه ممزوجه بالوجع : ايوه .. حق ابوى راجع والشمل هيتلم وكل اللى فات هيتصلح .. مش هرتاح الا لما اصلح اللى فات .. يلا يا امى يدوب نتحرك قبل ما الشمس تغيب
فاطمه : عين العقل يا ولدى .. هجهز اهو
( تجهز فاطمه .. ومنتصر يلم حاجته ويحط كل الحاجه ف عربيه نص نقل بتاعتهم .. ويلف ابوه بملايه وينيمه ف العربيه من ورا وجنبه فاطمه ويتحركوا متجهين للقاهره .. يعدى الوقت .. تانى يوم الصبح تصحى روح تلاقى زين بيجهز وواقف قدام المرايه بيسرح شعره )
روح بصوت نايم : انت صاحى بدرى ليه كده ؟!
زين : انا صاحى ف ميعادى .. الهانم هى اللى صاحيه متأخر
( تبص روح ع المنبه جنبها تلاقى الساعه 9 )
روح : ايه دا انا نمت دا كله ! محستش خالص
( يقرب زين عليها ويبوسها .. تبتسم روح )
زين : مش مهم يا روحى .. اصحى زى ماانتى عاوزه .. انا نازل دلوقتى تمام
روح : تمام خلى بالك من نفسك
زين بابتسامه : اوك
( يخرج زين وبعدين يفتكر حاجه ويرجع تانى )
روح : ايه تانى ؟
زين : صح نسيت اقولك .. بابا وماما راحوا النادى من الصبح بدرى وبعدها هيروحوا عند خالتى عشان تعبانه وهيرجعوا بليل .. خلى بالك من نفسك عقبال ما ارجع .. كلها كام ساعه .. هحاول متأخرش
روح بقلق : هقعد لوحدى !
زين بتفهم : شغلى التلفزيون او اقعدى ف البلكونه .. اعملى اى حاجه تشغلك وانا مش هتأخر عنك ماشى
روح بابتسامه : اوكى
( يقرب يبوس دماغها وبعدين ينزل .. تقوم روح تاخد شاور وتلبس هوت شورت وبدى كب .. تخرج تروق البيت كله وتقف تشوف اللى ف التلاجه وتقرر انها تعمل الاكل .. تطلع الحاجات وتحطها ع الرف ويدوب هتبدأ تطبخ يقاطعها خبط الباب .. تروح تفتح وهى مبتسمه )
روح وهى بتفتح : متأخرتش فعلا
( تتصدم اول ما تلاقى احمد قدامها .. احمد يبصلها من فوق لتحت بتفحص )
احمد : جيت ف وقتى يعنى........
يتبع......
توقعاتكوا ؟!!........
