Sa tulong ni Cary at Sylvia mabilis akong nakarecover sa lagnat ko,
And this time, kami na ni Cary at mas naging careful na kami sa mga actions namin towards each other,
"Back to the vlog ka na ba ulit?" tanong ni Sylvia habang ine-edit ang isang scene sa big project namin,
"Yes, nasabi ko naman yung reason ko kung bakit hidni ako makavlog, and I'm still thankful kasi inaabangan nila kung kailan ako makakapagvlog ulit, kung tutuusin pwede naman silang mag unsubscribe." sabi ko at ngumiti si Syl,
"You know what? Hindi ko na naiisip yun." sabi niya at hinintay ko siyang magsalita ulit,
"If I were one of the Ivorybabies, hindi ko maiisip na magunsubscribe, you are one of the best vloggers for me, you balance your friends, your work, and love life."
Natawa naman ako sa love life..
"But sis, what about your family? Hindi mo pa sila nasasama sa vlog mo, kahit konting clip lang." Sabi niya at napakibit balikat ako,
"You know Syl, gusto kong isama si mom sa mga vlog ko, pero alam mo naman na hindi siya sang-ayon sa path na tinahak ko at isa pa lagi silang busy sa work ni dad." sabi ko at tumango siya, at hindi lang iyon..
"Ayaw niyang author ako, ayaw niyang editor ako, ayaw niyang vlogger ako, but this is the life I chose to live." sabi ko at huminga ng malalim,
"She can't understand that, Awkward na awkward kami nung nagkasakit si lola, Lola even told me I should stay there kahit 3 days lang but I can't, my mom is there." kwento ko at ngumiti siya,
"Let's not talk about it first, kakagaling mo lang sa sakit, baka magoverthink ka tapos hindi mo nanaman maalagaan sarili mo pero try to see the truth, huwag mong pangunahan sarili mo na hindi pa rin kayo magiging okay, malay mo naman gusto na ng nanay mong magkaayos kayo, diba?" sabi niya at tumango ako, niyakap ko siya ng mahigpit,
"Salamat sis, kahit kailan talaga, you're the best." sabi ko,
"Woah woah woah, Can I borrow my baby for at least..one hour?" natawa kami ni Syl at napatingin sa pintuan,
It's Cary, lumapit siya sa table at nilapag ang pagkain namin,
"Oops, baby time na ulit, sige na nga since break time na." natatawang sabi ni Syl habang nagmamartsa palabas ng office,
Niyakap naman ako ni Cary pagpasok niya, "Hi, I miss you." sabi niya at dahan dahan akong hinalikan sa noo,
I can't believe na kami na, I can't believe na hindi na ako nagpaligaw-- What? Bakit kailangan pa ng ligaw kung araw-araw naman ay para na rin niya akong nililigawan?
"Baby, hey.. Are you okay?" tanong niya at hinawakan niya ang kamay ko,
"Yeah, Uhm..yeah." sabi ko at ngumiti, well, more on alanganing ngiti,
"May problema ka ba? Nagsisisi ka ba?" nalulungkot na tanong niya at bilis ang tibok ng puso ko,
"Nagsisisi saan?" tanong ko,
"Na..tayo na kaagad." sabi niya at napayuko,
Paggising ko ng umaga, hindi ko nakita si Cary, bumangon agad ako at hinanap siya sa bawat sulok ng apartment namin, Wala din si Syl at ako lang mag-isa ngayon.
Nagcheck ako ng temperature ko at ito'y na sa 36 na, 'Iniwan na ba nila ako kasi okay na ulit ako?'
I tried calling Cary pero hindi siya sumasagot, nalungkot ako dahil namimiss ko na siya, hinahanap ko siya..Gusto ko ulit siya yakapin ng mahigpit. 'Masama na ito, paano na ako kapag sinagot na siya nung hinihintay niya? Maiiwan nanaman akong sugatan, pero this time baka hindi ko na kayanin-'

BINABASA MO ANG
Past, Present, and my Future
Truyện NgắnAng nakaraan ay maaring maging dahilan kung nasaan ka at kung ano ka ngayon, ngunit kailangan mo ring paghandaan ang kung ano mang darating na makakaapekto para sa iyong kinabukasan.