Mimoza | Jikook

Epsiode 1

   O gece cevap gelmemişti, gözyaşları ile dalmıştı uykuya. Yine ve yine yalnızdı. Belki de terk edilmiş bir numaraydı mesaj attığı numara. Olsun, yine de bir insanın görebilecek olduğu, olması umuduyla yazmak iyi gelmişti Jimin'e.

 
  Uzun uzun bakmıştı camından dışarıya, gece soğuktu. Küçük pilli sobasına kaydı gözü. Hayır, açmayacaktı. Bedeninin gittikçe derinlerinde hissettiği, elini uyuşturan soğuk ona iyi geliyordu. Camını sonuna dek açmıştı, yine hasta olacaktı. Biliyordu. 

  Karşıda ki küçük led ışıkları yanık odaya baktı, yılbaşı yaklaşıyordu. Bir kadın vardı yanında genç adamın, tülün yarı saydamlığı ile belli belirsiz gözüken silürtlerle gülümsedi hafifçe Park. Adam kendinden oldukça kısa olan eşini diz çöküp kucağına almıştı daha sonra. Sırtındaki kadın ile ayaklanıp koca yılbaşı ağacının en üst noktasına yerleştirmişlerdi büyük yıldızı.

  Jimin... Daha kurumamıştı bile gözyaşları oysaki, artık ondan habersiz dökülüyorlardı. Küçük battaniyesine baktı, boş taş yerdeki. Yerler taşdandı tabii, fayans bile yapılmamıştı. Jimin'in nesi vardı ki, küçük battaniyesi, yarı çalışan pilli sobası, küçük bez dolabı. Bir bacağı kırık masası, birkaç kalem ve bir çok kitap. Ha bir de mutfağı vardı, yalnızca bir bardak, bir tencere olan, eh bir de mutfak tezgahı. Hayır, fakir değildi işte. Parası da az çok vardı ama, o buydu. Ruhu buydu.

Battaniyesinin üzerine uzandı yorgunlukla, yazmayı unutmadı mimoza çiçeğine.

                              ∆∆∆
              Gönderen; Park Jimin          
         Gönderilen; Mimoza çiçeği

       
- nasılsın bugün? Hâlâ bana masal anlatacak kimsem yok..
         - Benimkinin aksine daha güzel olan o apartmanda oturan çiftin kendisi de o apartmana yakışır güzellikteydi. Kocası eşini sırtına almış o pasparlak kocamaaan çam ağacının en üstüne mükemmel bir yıldız koymuşlardı! Bende ileride böyle olmak... Olmayacak hayalleri kuran bir çocuğum hâlâ. İyi geceler, mimoza çiçeği.

AGAPE.