İstenmeyen 21 Dilek

3.Dilek

Tavan arasında uyuya kalmıştı. Tavan arasından aşyağa indi ve hazırlandı şuan aklında olan tek şey Asu ona kızıcakmıydı, belki kızıcaktı yada kızmıcaktı...
                         ***
Herzaman ki gibi sıradında bi not vardı, notu tam alıcakken Asu ve diyer gurup üyeleri (güya okulun havalı kızları) hep beraber kapının otda fısıldaşarak Dal'a bakıyordu. Evet o notu onlar yazmıştı Dal gözlerini devirdi ve notu sıradan aldı. Tam çöpe atıcakken İrem onu bileğinden tuttu ve duvara yapıştırdı tam o sırada Asu "bırak onu,onu ben hallederim" dedi ve Dal'ı boğazından tuttu. Dal çaresizlik içindeydi napıcaktı  şimdi... Asu "sana verilen notu okumadan çöpe atmakmı, aa çok ayıp ama!" "sanane" busefer Dal gerçektende aptallık etmişti ,  kendiside farketmişti aptallık ettiğni. Oysa Asya'ya daha çok şey diyebilirdi ama o sadece "sanane" demişti koskocaman bi "sanane"... Dal bunları düşünürken arka sırada oturan genelde (herzaman) hep sesiz olan Ravza ayağa kalktı ve Asya'yı yere itti ve " rahat dur" dedi ve sınıftan çıktı Dal onun arkasından baka kaldı. Olamaz Asya, Dal hemen Asya'ya baktı kız yerdeydi ve alıyordu. Dal hemen yere çömeldi Asya'nın sırtına tuttu ve etrafa baktı diyer kızlar (Asya'nın kankaları) bi sırada toplanmış dedi kodu ediyorlardı "ne kadarda kötüler" bunu içinden söylemişti tabi korkaklık işte... Dal Asya'nın yüzüne baktı feçi şekilde ağlıyordu Dal onun bu halini görünce birden gözleri doldu. Ellerini yüzüne kapatarak "özür dilerim" dedi keşke demeseydi... Asya hemen ayağa kalktı "gerçektende çok safsın..." dedi ve diyer kızlarla beraber dışarı çıktı. Dal afallamış bi şekilde kapıya bakıyordu. Bu sefer sınırı aşmıştı ( saçmalama sınırı) gerçektende çok saftı hemde baya baya...
                          ***
Ev hine sıcacıktı, mutfaktan kokular geliyordu annesi mantı yapmıştı "yaşasın!" malesef bunu yüksek sesle söylemişti. Hemen eliyle azını kapatıp odaya koştu ve annesinin bunu duymamış olduğnu ümit etti...
                         ***
Dışarısı çok güzeldi dışarı çıkmalıydı annesinin yanına gitti ve olanaksız bişe istedi "a-anne şey"    "ne!"   "şey... Dışarı çıkabilir miyim?". Melek Hanım biraz duraksadı ve " peki" dedi Dal çok sevinmişti hemen dişarı koştu. Sonunda annesi biraz eylenmesi için izin vermişti,  yada sadece Dal'dan kurtulmak için...
                           ***
Dışarıda oyun oynamaya daldı tabi hine tek başına böyle zamanlarda genelde düşüncelerd dalar yada içindeki bütün göz yaşlarını dökerdi... Akşam olduğnu fark etmemişti balkondan annesinin sesini duydu "yeter attık gelll!" dal kulak asmadı boş verdi, ilk defa... Hine o his o tarif edilemez his yoksa yoksa hinemi kötü dilek. Malesef evet,  annesi pencereden bağırdı "inşallah kalısın dişarda..." ve kalmıştıda. Tam eve girecekken anattarın kapıda olmadığnı fark etti. Gerçektende bu kassenmi oluyordu yoksa bi şakamıydı bilmiyordu, ama bugün soğuk sokak günüydü. En azından yalnız değildi yıldızlar vardı...