4.Dilek

23 2 1
                                    

Uyandığında bi evdeydi. Evin içi sıcacıktı ve-ve nedense lavanta kokuyordu, tıpkı kendi evleri gibi... Kendine geldiğinde kafasını kaldırdı ve etrafa bakındı o sırada bi kadın sesi duydu "ah, demek uyandın. Günaydın" sessizce kadına baktı ve hiçbişe söyleyemedi. Kadın Dal'ın şaşkınlığnı anlayıp, "korkmana gerek yok  burda güvendesin" dedi. Bu sözden sonra Dal ayağa kalktı ve etrafta dolanmaya başladı. Kadın tekrar konuştu "bişe dicekmisin yoksa..." Dal sanki önemli bişeyi unutmuş gibi "be-ben bir kızım" kadın kahkalar atmaya başlamıştı Dal nekadar saçma bişe söylediğnin fatkındaydı. Ama söylemişti işte nspsın. Kadın hâlâ kahkağa atıyordu Dal "pardon ben D-Dal..." kadın afallamıştı "ne-ne Dal mı?" "evet adım Dal...". Dal kadına bütün hikayesini anlatmıştı   "senin adına üzüldüm Dal gerçektende kötü bi hayatın var"
"biliyorum..."
"he bu arada benim adım Sibel"
"Memnun oldum Sibel abla"
"Bende memnun oldum"
Dal çok geç kaldığnı hatırladığnı hatırladı.
"Benim gitmem gerek annem merak eder" eminim etmiştir...
                        ***
Yavaşça kapıyı çaldı açan Meloş değil kuzeni Esma'ydı. Esma Dal'ı karşısında görünce gözlerinidevirdi ve kısık sesle "üff, hinemi sen yengem kurtulamadımı senden..." Dal bunu duymamış gibi yaptı ve mutfağa gitti. Annesi onun yüzüne bile bakmadan sofraya oturdu ve eltisiyle (Esma'nın annesi) konuşmaya daldı. Yemek boyunca Esma Dal'a bakmıltı. Dal üstünde bişe varmışta Esma ona bakıyormuş gibi hissedip sık sık üstünü konturol ediyor du. Yemek bittiğinde herkes sofradan kalkmıştı. Tam Dal'da kalkıcakken Melek Hanım "Nereye gittiğni sanıyorsun!" " Şey-ş..." "Masayı toplamadan çıkma mutfaktan" ama, ama  o daha 8 yaşındaydı...
                        ***
Mutfaktan çıktı ve annesinin ve yengesinin oturduğu koltuğun karşısına oturdu. Yada oturamadı annesi hemen "Kalk ordan, pis üstünle deri koltuğmu mahfedeceksin...!" Dal dayanamadı kulaklarını kapayarak odadan dışarı çıktı. Çünkü annesinin ne diğceğni biliyordu "çık tavan arasına"...
                          ***
Ve yine rutubetli tavan aradı günü. Dal her zaman ki yerini aldı, pencere kenarına oturdu... Yine o his o tarif edilemicek derecede olan his. Yoksa-yoksa yine mi bir dilek... Düşüncesi bile dehşetediciydi neyapıcaktı kulaklarınımı tıkasaydı yada... Dal bunları düşünürken yıldız kaydı ve aşadan bir ses "inşallah soğuktan donarsın emi...!" ve yine öyle olmuştu soğuktan donuyordu. Ama onun içini ısıtsn bişe vardı, yıldızlar...

İstenmeyen 21 DilekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin