Το ημερολόγιο ενός εφήβου λυκανθρωπου Η Αρχή🐺

10~ Σκέψεις για τους φίλους

~~ Σοφία ~~
Άκουσα βήματα, έκλεισα το ημερολόγιο και έβαλα το κινητό απο πάνω του και έκανα σαν να μην συνέβη τίποτα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χρήστος:έχεις κάτι για την ζαλάδα
Σοφία:γιατί ρωτάς
Χρήστος:η Γαρυφαλια , τα συνηθισμένα έχεις κάτι για την ζαλάδα;
Σοφία:ναι έχω στο ντουλάπι πίσω σου,άνοιξε το, θα το δεις

~🐺Ο Χρήστος την άκουσε άνοιξε το ντουλάπι πέρνει τα φάρμακα και φεύγει.🐺~

Χρήστος:«ωραία τα περνώ και πάω»της είπε αλλά λίγο πριν φύγει..
Σοφία:Χρήστο!!!
Ξέρεις ότι πρόβλημα και αν έχεις μπορείς να μου πεις για παράδειγμα εάν είσαι λυκανθρωπος ή μάγος ή βαμπίρ μπορείς να μου το πεις.
Δεν σε βλέπω σαν να είσαι φίλος αλλά ως μεγαλύτερος αδελφός μου.
Χρήστος:και εγώ το ίδιο,αν γίνω λυκανθρωπος θα σου το πω, αν γίνω αν δεν γίνωωωω πρέπει να φύγω θα με φωνάζουν εεεεε τα λέμε μετά γειά.

~🐺 Τα χέρια της Σοφ έτρεμαν τόσο πολύ που δεν μπορούσε να πάρει το κινητό της απο την τσέπη της.🐺~

Σοφία:« χαλάρωσε αν είναι αληθινός λυκανθρωπος θα είσασταν όλοι νεκροί,άρα λογικά δεν είναι αλλά επίσης η συμπεριφορά του που είναι εντελώς επιθετική,γιατί γιατί »είπε στον εαυτό της για να ηρεμήσω.
Όταν ηρεμήσα ακούστηκε υπενθύμιση στο κινητό της,ήταν υπενθύμιση απο το ημερολόγιο της.

Αμάν το ξέχασα ο θάνατος του πατέρα και του αδελφού του Χρήστο.
Οχχχ και εγώ τον είπα λυκανθρωπο,γι αυτο η περίεργη συμπεριφορά αυτές οι μέρες γι αυτο όλα.
Πωω ντρέπομαι τόσο πολύ,αντί να του πω κάτι όπως αυτος στο θάνατο του αδελφού μου εγώ τίποτα και έψαξα το ημερολόγιο του ωραία φίλη είμαι τι να πω!!

Χρήστος: τα συνηθισμένα,ξέχασε να πάρει τα χάπια της;
Μια:αφού το ξέρεις τι ρωτάς
Σταυριν:«πόσες φορές θα στο πούμε πρέπει να κάνεις την εγχείριση»της είπε και τις έδωσε ένα χαπάκι απο αυτά που έφερε απο την κουζίνα.
Γαριφαλια:έχω καιρό ακόμα θα αντέξω!

Σοφία
«κάνω γύρω γύρω απο το τραπέζι της κουζίνας και σκέφτομαι,τα μάτια του ήταν πράσινα σαν σμαράγδια πως το έκανε είναι κάτι σαν φακούς επαφής ή είναι λυκανθρωπος;
Μπα δεν νομίζω αν ήταν λυκανθρωπος θα με είχε φάει ζωντανή,γι αυτο δεν μπορεί να είναι λυκανθρωπος»είπα στον εαυτό μου.
Βγήκα στο μπάρμπεκιου κάθισα σε μια ξύλινη καρέκλα και ακούμπησα τα πόδια μου στο τραπέζι που είχαν ίδιο χρώμα με την καρέκλα. Κοίταξα ξανά την υπενθύμιση για τον Χρήστο και σκεφτόμουν τι να έκανα για να τον βοηθήσω, όταν πέθανε ο αδελφός μου και είχα κατάθλιψη έκανε ότι μπορούσε για να μας κάνει να γελάσουμε,να μας κάνει να χαμογελάμε και χάρις σε αυτόν μας βοηθήσε να εμπεδώσουμε ότι η ζωή συνεχίζεται. Ήταν πάντα κοντά μας όχι μόνο σε εμένα η στην Μια αλλά και στην Σταυριν και στην Γαριφαλια γενικά σε όλη την παρέα. Τώρα που το σκέφτομαι είναι το μόνο αγόρι στην παρέα οι φίλοι του είναι στο νέο λύκειο που φτιάχτηκε το καλοκαίρι,πως δεν πήγε και ο Χρήστος μαζί τους απορώ!! Αλλά και πάλι πάντα ήταν μαζί μας ήταν κάτι σαν φύλακας ή πολύ καλός φίλος δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω πρέπει να το δεις για να το καταλάβεις και ποτέ δεν μας ειδε ερωτικά ο Χρήστος μόνο και μόνο φιλικά μπορεί να είναι και το αγόρι.
Άκουγα βήματα γύρισα πίσω μου και είδα τον Χρήστ.
Χρήστος: τι σκέφτεσαι
Σοφία: τίποτα δεν σκέφτομαι
Χρήστος:« δεν το έχεις με τα ψέματα, είμαι σίγουρος ότι σκέφτεσαι πως είμαι εδώ μαζί σας και δεν πήγα στο νέο λύκειο που φτιάχτηκε το καλοκαίρι και επίσης είμαι εκατό στα εκατό σίγουρος ότι σκεφτόσουν πως δεν σας είδα ερωτικά ποτέ» της είπε και χαμογέλασε.
Σοφία: στο μυαλό μου είσαι! Πώς το ξέρεις τι σκέφτομαι;
Χρήστος: τι άλλο θα έκανες
Σοφία: γι αυτο ήρθες
Χρήστος:μπαα όχι για να σου πω αντίο
Σοφία:θα φυγής;
Χρήστος: ναι,αρκετά έγιναν νομίζω
Σοφία:Χρήστ πάντα ήσουν μαζί μας γιατί.

Ο Χρήστος την πλησίασε,έπιασε τα χέρια της και της είπε.

Χρήστος: πάντα θα είμαι κοντά σου γιατί σε αγαπώ.
Σοφία:άστο ούτε εσύ το έχεις με τα ψέματα.
Χρήστος:το είδες ούτε εγώ δεν το έχω με τα ψέματα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που είμαστε φίλοι.
Σοφία:φίλοι
Χρήστος:πάντα και για πάντα. Λοιπόν αντίο καλά να περάσεις και τα λέμε.
Σοφία:«οκ λυκάκο» είπε στον Χρήστ όταν άνοιξε την πόρτα.
Χρήστος:οχχχ άλλος Άκης με βρήκε
Σοφία:τι είπες;
Χρήστος:«τίποτα» της είπε και έκλεισε την πόρτα.
Ουφφ,καλά τα πήγα δεν σκότωσα κανέναν μια χαρά τα κατάφερα.