Το ημερολόγιο ενός εφήβου λυκανθρωπου Η Αρχή🐺

13~ Ο Καταστροφέας Χ.Λ.(μέρος 1)

Αγαπητέ Γιάννη

Έχω καιρό να σου γράψω αλλά έχουν συμβεί πολλά μαζεμένα και χρειαζόμουν λίγο χρόνο. Ας ξεκινήσω απο εκεί που λιποθυμίσα.
Όταν απέκτησα τις αισθήσεις μου ένιωθα αδύναμος και εξαντλημένος,με είχαν βάλει σε ένα μεγάλο ξύλινο κρεβάτι που χωρούσε πέντε ή έξι άτομα. Ο Ελάιτζα είχε ίδη κλίση την πόρτα και είχε φύγει.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και βγήκα μετά απο ένα δύο λεπτά αλλά λίγο πριν φύγω από το δωμάτιο άκουγα ομιλίες, με δύο λόγια βγήκα από το δωμάτιο αλλά ήμουν στο σαλόνι μάλλον,κοίταξα την διακόσμηση, όσο τι κοίταζα τι διακόσμηση ερχόντουσαν στο μυαλό μου διάφορες εικόνες θολές,τρομακτικές, φρικιαστικές.
Οι ομιλίες ακούγονταν από τα αριστερά, ανέβαινα τα σκαλοπάτια όσο πιο ήσυχα μπορούσα και προσπαθούσα να ακούσω.

«σοβαρά εδώ είσαι; δεν μπορείς να περιμένεις καθόλου» είπε έξαλλος ο Άκης στον Έντουαρντ.

« εδώ είναι το σπίτι μου , που θέλεις να είμαι;
Α ναι για το καινούριο λυκανθρωπο,αα συγγνώμη για το καινούριο υβρίδιο» είπε στον Άκη με μια περιφρόνηση και έβαλε ένα ποτήρι αλκοόλ μαζί με αίμα.

«μπορείς για μια φορά να βοηθήσεις τον Κερντ,αυτός τόσες φορές σε έχει βοηθήσει» είπε γεμάτος μίσος

«σου φαίνομαι εγώ για το καλό υβρίδιο που βοηθάει τα καινούργια υβρίδια,έτσι και αλλιώς αυτός που άλλαξε θα γίνει πιστός στον δημιουργό του ή αν είναι αρχικό υβρίδιο,τι να πω; να του πείτε εκ μέρους μου Καλή Τύχη, αν μπορούσε να σας βοηθήσει κάνεις νομίζω ότι θα ήταν πολύ καλός ο παλιός φίλος μου, ο Καταστροφέας»του απάντησε ενώ ήπιε με την μια το ποτό του.

« Οχχ έλα τώρα πες μου ότι δεν πιστεύεις σε αυτή την βλακεία,ένα παραμύθι είναι για τις κατασκηνώσεις» είπε και χαμογέλασε

«η είσαι πολύ αθώος ή πολύ ηλίθιος. Φυσικά και υπάρχει τον έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια. Αν θυμάσαι το 2015 δεν επιτέθηκε ένας λύκος σε όλες τις παιδικές κατασκηνώσεις που υπήρχαν εδώ,που τα πτώματα τους βρέθηκαν χωρίς σάρκα και αίμα που τα δικαιολογούσαν με την βαρετή βλακεία
~επιθέσεις άγριων ζώων~ τα θυμάσαι αυτά μικρέ;»των ρώτησε ενώ ταυτόχρονα ξαναγεμίσε το ποτήρι του με αίμα.

«Ναι,το θυμάμαι αλλά δεν τον βρίσκαμε, είχε καταστρέψει τα ίχνη του » του είπε

«τον γνώρισα, ήμουν ο νούμερο ένα θαυμαστής του κάποια κόλπα τα έμαθα από αυτόν,τον είχα σαν μικρό αδελφό, αν έπρεπε να τους συγκρίνω ο Χρήστος είναι πολύ χειρότερος από τον Ελάιτζα» είπε και τελείωσε το ποτό του.

«ωραίος αδελφός είσαι»είπε ειρωνικά ο Άκης

« Ντανιέλ» είπε με ευχαρίστηση

«λοιπόν μάντεψε ποιός με βοήθησε, βοήθεια τον γνώρισες το 2015»του είπε

«ο Χρήστος, που είναι;» τον ρώτησε