Το ημερολόγιο ενός εφήβου λυκανθρωπου Η Αρχή🐺

3 ~Χαθήκαμε χαθήκαμε

Τα παιδιά όπως είδαμε έτρεχαν για να προλάβουν τους άλλους ξαφνικά όμως δεν είδαν κανένα «αμάν τι πάθαμε χαθήκαμε»είπε με στεναχώρια η Σταυριν.«Τι λες δεν χαθήκαμε» είπε γελώντας,ο Χρήστ ήξερε το δρόμο επειδή το καλοκαίρι πήγαινε στην θάλασσα κάθε μέρα και το θυμάται.«κορίτσια ελάτε ξέρω ένα δρομάκι που θα μας οδηγήσει στην θάλασσα ποιο γρήγορα και θα προλάβουμε τους άλλους»λέει ο Χρήστ με σιγουριά «για ελάτε δεν θα πάω μόνος μου»λέει στα κορίτσια«είσαι σίγουρος για αυτό»λέει με άγχος η Μια «Ναι ελάτε» είπε επίμονα ο Χρήστ και περπατάει προς το δρομάκι.Τα κορίτσια τον ακολουθούν.Λίγη ώρα μετά τα παιδιά φτάνουν στο δρόμο που ήταν τα παιδιά« βλέπω τον Κ. Τριανταφυλλόπουλο όντως ο Χρήστος είχε δίκιο!!!»είπε η Σταυριν.