Το ημερολόγιο ενός εφήβου λυκανθρωπου Η Αρχή🐺

2 ~κουραστικά

Τα παιδιά φεύγουν από το σχολείο και ξεκινάει ο περίπατος τους.Μετά από λίγη ώρα περπάτημα συναντάνε τους μαθητές απο το άλλο τμήμα την Μαριέττα και την Μαριλεν « τι κάνετε που είναι η Γαριφαλια »ρώτησε ο Χρήστος τα δύο κορίτσια.«είναι μπροστά μας»είπαν οι δυο φίλες στον Χρήστο και τα κορίτσια «τα αγόρια που έκανες παρέα που είναι»ρώτησε η Μαριλεν «τα αγόρια που λες είναι στο νέο λύκειο που είναι μακριά απο το δικό μας σχολείο και τώρα δεν πολύ μιλάμε γιατί έχουν συνέχεια διάβασμα»της απάντησε ο Χρήστος ή αλλιώς Χρηστ όπως τον λένε οι δίδυμες.Συνέχιζαν να περπατούν και η Μια αρχίζει να κουράζεται λέει στα παιδιά ότι δεν μπορεί να συνεχίσει πια.Τότε ο Χρήστος του ήρθε μια ιδέα που θα ήταν σίγουρα καλή.«Μια σε αυτό το δρόμο δεν είναι το σπίτι σου»την ρώτησε τελικά ο Χρήστος είχε δίκιο όντως σε εκείνο το δρόμο ήταν το σπίτι της Μια και της Σοφ.Έλα τώρα φτάσαμε στο σπίτι σας είπε ο Χρήστος η Μια κάθησε σε ένα μικρό πράσινο παγκάκι για να ξεκουραστεί.Η Μαριέττα κοιτάει το ρολόι της και είχαν περάσει δεκαπέντε λεπτά. Η Μια ένιωθε καλύτερα και άρχισαν να φεύγουν γρήγορα από εκεί για να μην χάσουμε τους άλλους«μισό λεπτό Σοφ μπορείς να πας στο σπίτι σους να πάρεις τα κινητά μαζί μας»ρώτησε ο Χρήστος την Σοφ η Σοφ πηγαίνει στο σπίτι την τρέχοντας να πάρει τα κινητά ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα βλέπει τα κινητά πάνω σε ένα μικρό καφέ τραπέζι που τα είχαν βάλει για να τα φορτίζουν τα πέρνει κλείνει την πόρτα και έρχεται μαζί με τους φίλους της.