^Mountain^ (✔Дууссан ✔)

ℙ𝕒𝕣𝕥3

Хэлтэсийн бүх ажилчид явсан байх бөгөөд Согжин Луна хоёр илүү цагаар ажиллана. Луна суниан
- Өнөөдөр сайхан өдөр байна шүү.

Согжины үл тоосоор байв.
Лунаг өөрлүү нь хялам хийгээд байсанд Согжин
- Юу хүсээв?

- Бүгдийг мэдэхийг.

- Тэнэг эмэгтэй.

- Яагаад чи бусаддтай бүдүүлэг харьцдаг юм бэ?

- Чамд миний амьдрал хамаагүй байх аа.

- Бүгд л чамайг үзэн яддаг.

- Тэгж байж л би амжилтанд хүрнэ. Юу гээч! Би явлаа.

- Дарга уурлана шд.

- Даргад юу гэж хэлэх чиний ухамсарын асуудал.

Луна түүний хэлсэн бүх үгийг тэмдэглэж авч байлаа. Согжиныг явсаны дараа тэр ажлын ширээ рүү нь очлоо. Хоосон, эмх цэгцтэй бас цэвэрхэн. Түүний хувийн амьдралын тухай юу ч байхгүй байлаа.Луна ганц л зүйл мэдэж байв. Бүр маш маш нууцлаг хүн гэдийг. Нэг бодлын өөрийнхөө зав цагийг шал хэрэггүй зүйлд зарцуулах нь дэмий ч, нөгөө бодлын ганц ч болов хүнийг жаргалтай болгох нь сайн хэрэг.

Луна ажилаа дуусгаад гэрлүүгээ харих замдаа хэнийг олж харсан гэж санана! КИМ СОГЖИН

Эв хавгүй алхаж байгааг нь харвал уусан бололтой. Хэсэг алхаж байгаад гэнэт хөл алдаад унах нь тэр! Луна түүн дээр очоод -Согжин! Согжин сэргээрэй. Эртхэн гэр орондоо хариачээ. Эхнэр хүүхдийн чинь санаа зовлоо.

- Юун эхнэр хүүхэд!

- Тэгвэл найз охины чинь санаа зовлоо!

- Хэн гэнээ?

Луна ёжтой инээмсэглэн  "Хэн ч байхгүй байхнээ!" Дараа нь  түүний иргэний үнэмлэхээр гэрийнх нь хаягийг мэдээд, хүргэж өгөхөөр болов. Эрэгтэй хүнийг ялангуяа согтуу хүнийг сугадаад явах Лунад амаргүй байв. Эцэст нь гэрт нь ирж, Согжины  халааснаас түлхүүрийг нь аван орлоо. Согжины гэр их энгийн байв.   Бүдэг шар гэрлээр бүрхэгдсэн нь дулаан мэдрэмж төрүүлнэ.

Луна Согжинийг орон дээр нь хэвтүүлээд орны доод хэсэгт суугаад хэсэг гэрийг нь ажиглана. Ард нь юм хөдлөхөд Луна болгоомжтой эргэн харвал Согжин сэрчихсэн байв. Согжин нүдээ нухлан
- Би зүүдлээд байгаа юм байхдаа.

Дахин нэг нүдээ нухаад түүнд хүрлээ. Луна цочиж, айсандаа орилчихов. Согжин ч ялгаагүй орилов.
- Ч-чи муу! Энэ ямар новшоо хийх байгаа юм?

- Чамайг гэрт чинь авчирлаа.

- Чи муу зориуд намайг ингэсэн үү! Муу хулгайч! Манайхыг тонох гээ юу чи!

- Юу? Хэн. Би! Одоо би юу! Өршөөгөөрэй. Гудамжинд хонох гэж байхаар нь гэрт чинь авчирсан биш буруутах нь ээ! 

- Тийм ээ! Буруутлаа. Яг одоо яв.

- Угаасаа явна. Ааш муут. 

Согжин түүнийг хөөж гаргав. "Үнэхээр бүдүүлэг тэнэг тэмээ. Чамайг хэр хол ийм зантай явахыг чинь харна даа" хэмээн шаралхан гэрийн зүг алхав.