'WAKKER WORDEN NU!' word er in mijn oor geschreeuwd door miss. Monster. Haar echte naam? Die weet ik niet meer. Whoops. Ze opent de deuren van de kast, ja je hoort.. wacht leest.. het goed, ik woon als enige in een kast. Alle andere meiden slapen in een grote kamer, die hebben nog (bijna allemaal) *kuch kuch* rijke *kuch kuch* ouders. Dit is eerder een opvang voor kinderen waar de ouders veel werken en daarom (bijna) nooit thuis zijn. Ik ben de een van de weinige wezen hier en de jongste hier. Diegene na mij is dubbel zo oud als ik ben, namelijk 12. Daarom word ik gepest.
'Opstaan. Nu!' roept Alisson de bitch van het 'weeshuis'. 'Varken!' Ik mompel wat en sta op, trek mijn school uniform aan en loop naar de kantine. De enige persoon van de wereld die me mag is Elizabeth. Nee geen vriendin, maar de kokkin...
Elizabeth komt naar me toe en zegt: 'Je wordt heus wel geadopteerd! Je verdient het.'
Ik geef haar een knuffel en zeg: 'morning.. luf ya too!' Elizabeth lacht en knuffelt me nog een keer. Ik verlaat de kantine en ga naar mijn kast. Wait what! Ik heb geen school vandaag! Yay *doet een raar dansje in haar hoofd*. Ik ga meteen naar de woonkamer. Ik hoor de bel, dat betekend nieuwe adoptieouders die komen kijken. Ik word toch niet geadopteerd. Ik loop langzaam naar de aankomsthal eenmaal aangekomen, word ik meteen doof van alle meiden. Ze staan te gillen en wijzen naar een groepje jongens. Ik loop snel naar het einde van de rij, daar komt nooit iemand. Allison staat naast me en grijnst gemeen.
'Ga. Nu. Recht. Staan' zegt Miss. Monster terwijl ze me slaat. Dat is dus de reden waarom ik niet echt goed meer recht op kan staan.
'We nemen haar!' roepen de jongens zodra ze zien wat er gebeurt. Ik kijk verschrikt naar Elizabeth. Ze loopt naar me toe en zegt: "Ga maar naar je kamer schat." Ik knik en loop weg. Ik hoor Elizabeth nog zachtjes met de jongens praten. Ik pak een tas en doe daar het boekje van mijn ouders in, dan loop ik naar beneden en zie Elizabeth daar met een aantal koffers staan. Ik kijk verbaasd naar mijn vaders. Ze lachen en blondie zei: "Ja, ze gaat ook mee, maar voor 1 week want ze gaat een huis kopen." en ik ren lachend naar Elizabeth toe. Ik spring in haar armen en knuffel haar.
AN
Sorry voor het korte hoofdstukje ze zullen vast wel langer worden. Kritiek is welkom want daar kan ik van leren.
