Spójrz tylko na nią,
siedzi tam sama,
z twarzą w kolanach,
znów smutna i zła.
Myśl tylko jedna,
zaprząta jej umysł.
- Czy pamięć o mnie
zniknie od tak?
Pistolet w ręce,
tabletki z boku.
Chodź woła o pomoc,
nie słychać nic z boku.
Pozornie zawsze radosna optymistka,
w środku samotna i pesymistka.
Kto by pomyślał, że śmierci pragnęła,
dziewczyna wiecznie uśmiechnięta.
CZYTASZ
Why won't you love me.
PuisiNigdy nie wypowiedziane słowa ujrzały papier. Wiecznie tłumione myśli przelane na wiersze.
