❃Arıza ve Saplantılı

Bölüm 1

-Başlama Tarihinizi Yazabilirsiniz-

Ben... Evet kafanda ki edepsiz kızın ta kendisiyim! Kafanda ne kadar terbiyesiz laf, haraket ne varsa onların hepsi var bende. Peki şuanki halimden rahatsız mıyım? Hmmm... KESİNLİKLE HAYIR!

Beni bu halimle bile seven arkadaşlarım varsa ben kesinlikle halimden mutluyum. Peki beni olduğum gibi sevmeyen kişilere ne demeli?! Bir adet anne, bir adet baba kelimesi... Benim ismime ne kadar uzak? Anne + Baba = Lavin ? Bu işlemin sonucu kesinlikle ''0'' . Benim hiçbir zaman bir ailem olmadı. Babam olacak şerefsiz sürekli annemi aldattı. Annem olacak yüzsüz ise bunları bile bile katlandı o adama. Neden? Şimdi düşündünüz, kızı için katlanmıştır falan. Ama hayır! Annem olacak kadın sadece para için katlandı babama, babam da bunu bildiği için sesini çıkarmadı. Hergün bir kadın? Evliyken? Yaşı geçmişken? Annemim olduğu evde? Benim bulunduğum evde? Aynı ortamda? Bu söylediklerim bir süre sonra bana da ağır geliyor. Bir baba bunu nasıl ailesine yapar? Peki bir anne bunları bile bile nasıl hala o evde, o adamla, aynı yatakta kalabilir?

Herkes bu yaşadıklarımın benim piskolojimi bozduğunu söylüyorlar. Belki de haklılar, bilmiyorum.

Ben Lavin KARADAĞ. Ailesiz, annesiz, babasız büyümüş, arsız, edepsiz, arıza kızın tekiyim. Bu halimden olukça mutluyum. Beni bu halimle seven iki arkadaşım var; Berk ve Selin. Tek arkadaşlarım desem daha doğru olur aslında. Berk ile ortaokuldayken tanıştık. Lise sona kadar birlikte büyüdük. 21 yaşında -benden sadece bir yaş büyük-. Selin ile lisenin ilk başlarında tanıştık. Selin'de 20 yaşında. Üçümüzde üniversiteyi dondurduk. Çünkü tek hayalimiz ailelerimizden uzak bir evde yaşamak. Evet, Berk ile Selin'nin de ailesi ile arası yok. Berk'i 16 yaşında terk ettiler. İki yıl sonra tekrar geldiler. O süre zarfında Berk babannesi ile yaşadı. Geri ailesinin yanına dönmedi,dönemedi. Selin... Selin'nin olayı biraz değişik... Selin ailesi tarafından hep şiddete uğradı. En son hatırlıyorum da lise sonda...

Babası bizimle geç saate kadar gezdi diye onu öldürüseye dövmüştü. Sırtındaki kemer izleri hala duruyor. Ailesi yaşıyor ama Selin Berk ile kalıyor. Berk son olaydan dolayı dayanamayıp Selin'i yanına aldı. Bende istedim yanına, yanlarına gitmeyi, hem de çok istedim... Ama olmadı. Yapamadım... Annemi sevmesemde o adamın eline bırakmak istemedim...

Şuan kulaklıkla müzik dinliyorum. Çünkü biliyorum, kulaklık kulağımdan çıkınca o adamın anneme vurma sesleri gelecek...

Size bahsetmedim değil mi? Annemin boşuna günahını alıyorum. O adam itibarı maffolmasın diye annemin boşanmasına izin vermiyor. Babam olacak o adam eve her kadın getirdiğinde annem küçük düşürülüyor. Hemde o oruspu kadınlar tarafından. Hatırlıyorumda anneme her laf attıklarında o oruspu kadınları bir güzel evire çevire dövdüğümü. Çok eğlenmiştim. Biliyorum, belki de SADİST edepsiz kızın tekiyim. Ama inanın bana bu halim çok hoşuma gidiyor.

Telefonumun biplemesiyle, kafamı telefonuma çevirdim. Şarjım bitmişti. Hadi ama %15 olunca ötmüyor muydu? Şarjım niye %2 !? Yada birkaç defa öttü ben duymadım. Şarkıyı kapatıp, kulaklığımı çıkardım. Çıkarmamla o tokat sesini duymam bir oldu. İçim sızladı, o adam yine yine dövüyordu annemi!

Gözlerimi kapattım, kafamı tavana kaldırdım ve derin bir nefes aldım. Yine tokat sesi, annemin yere düşme sesi, 'yapma' diye haykırışları...

Hepsi kafamda tek tek canlanıyor ve bu benim gözlerimin dolmasına neden oluyor. Daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım. O adama bunu hesabını soracaktım. Kapıya doğru yöneldim, kulpu çevirdim ama kapı kilitliydi. Tabi ya her zaman böyle yapardı. Odamda olduğumu bilerek üstüme kapıyı kilitler, sonra doya doya annemi dövebilirdi. Ama artık buna izin vermeyecektim. Kapıyı tekmelemeye başladım. Sonra ise yumruk atmaya başladım. Tüm gücümle ''Cihat KARADAĞ hemen o pis ellerini annemin üzerinden çek!'' Sesimin duyulmasını umut ederek daha çok kapıya tekme atmaya başladım. Sonra ise merdivenden çıkan ayak sesleri odama doğru geliyordu. Kapı kilidi açılınca biraz geri gittim. Babam kapıyı açtı ve elinin altında ki annemi odamın ortasına doğru fırlattı, ağzı burnu kan içindeydi... Babam olacak şerefsize ölümcül bakışlarımı atmaya başladım. O da bana öyle bakıyordu ama umurumda bile değil! Üzerine yürümeye başlayınca kapıyı hızlıca suratıma kapattı ve hemen kitledi. Sinir haykırışlarım, yerde kırılan vazolar ve annemim iç çekişlerinden başka ses yoktu odamda. Sinirimi biraz da olsa attıktan sonra annemim yanına gittim. Yerden kaldırdım ve yatağıma oturttum. Banyodan pansuman aletlerini getirdim ve annemim eline tutuşturdum. ''Pansumanını yap mikrop kapıcak yoksa'' Bu sözü bütün soğuk kanlılığımla söylemiştim. Burnunda ki kanı kazağına silerek elimdeki aletleri aldı. ''Teşekkür ederim'' Bana neden teşekkür ettiğini anlamamışken çatık kaşlarımla ne dediğini anlamaya çalışıyordum. ''Ne için?''

''Beni babandan kurtardığın için, bağırmasaydın daha devam edecekti''

Ah o şerefsiz bir karşıma çıksa hemde ben sinirliyken, onun ağzını burnunu kırmazsam neyim!

Ama şerefsiz bizi böyle kilitliyor sonra sabah açtırıyor, bir bakıyorum bir adet şerefsiz evden kaçmış!

Anneme ters bakışlarımı yollayarak, sigara paketimi alıp dışarı çıktım. Sandalyemi çektim ayaklarımı demir korkuluğa uzattım. Bütün sigaramı içmeye başladım. Annem ise içerde yaralarını temizliyordu. Acı acı iç çekişlerini duyabiliyordum.

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

Hava kararmıştı gün batımını sigaramı içerken son buldurmuştum. Masanın üstündeki telefonuma gelen bildirim sesiyle kafamı masaya çavirdim. Bilinmeyen numaraydı...

+0554*******: Bu kadar sigara sağlığına zararlı!

Yorum ve Oy...